Ahiret eşim ol...(Bitti - Düzenleniyor)

[12]...Evlilik...

Sessizce ve en içten samimi duygularımla fısıldadım...

"Elhamdülillah Ya Rabbim..."

O sırada Amine'nin evinde yaşananlar

Amine tamamen gıcık olmuş bir şekilde odasında dolaşıyordu. Sare'nin bir başka oğlan ile evleneceğine inanamıyordu.

Sare'yi tanıdığından bu zamana dek sanki abisinin kız versyonu gibiydi. Sare'nin abisini tanıma ihtimalini bile göz önünde bulundurmaması onu o kadar sinir ediyordu ki. 

Sadece o da değil, abisi de Sare hakkında yaptığı göndermeleri  anlamakta güçlük çekiyordu. Neden iki insanı bir araya getirmek bu kadar zordu ki?

Herşeyden önce, birbiri için en uygun eş gibiydiler. Ne getirisi olduğunu anlamıyordu ama bir şeye inanıyordu ki o da şuydu, Allahu teâlâ'nın onlar için daha güzel bir planı vardı, onun küçük aklıyla anlamayacağı.

Kapısı çalınmıştı

"Eveeeeeet..."

Gıcık bir yüz ifadesiyle müsade etti. Her akşam olduğu gibi abisi geldi ve gününün nasıl geçtiğini sordu.

"Berbattı abi!"

"Şhhhh...ne oluyor anlat önce."

Şaşkın ve biraz şüphelice bir bakış attı 

"Ne oldu biliyormusun?! İki insan var, tamam? İkisinide çok seviyorum, Allah biliyor ama ikisi de o kadar kör ki...balık gibiler!"

Önce biraz güldü ama Amine'nin mimiklerini izledikten ve ciddi olduğumu fark ettikten sonra ciddileşti.

"Ne?...ben?...ben miyim o kişi?"

"Evet, tabiki?!"

Amine yüzünü ovalayarak sinirinin üzüntüye yer vermesine müsaade etti. Artık sadece üzgündü. İki insanın birbirnden ters yöne doğru yaşayıp gidecek olmalarından üzüntü duyuyordu.

"Amine, gerçekten ne demek istediğini anlamadım. Lütfen açıkça sorunun ne olduğunu söyler misin?"

Amine abisine ciddi bir bakış atıp gözlerine derince bir bakış daha attı.

"Sorunum, Sare ablanın yakında neyi düğü belirsiz olan bir oğlana evlenecek olması ve seni daha tanımaması!' 

Ayağa kalkıp abisini işaret etti. O ise halının üzerinde olan bir noktaya kenetlenmiş ve alnını kırtıştırmıştı. Uzun süre o yere baktı ve sonunda konuştu            

"Allah hayırlısını versin."

Oturduğu yerden kalktı ve kapıya yöneldi, tam kulpunu eline aldığında Amine abisini kolundan kavrayıp kendine çevirdi   

"Hiç mi birşey yapmayacaksın?! Hiç mi?!"    

Abisi sakince elini kolundan çekti ve ona baktı. Sanki yorgun gibi nefesini verdi ve şöyle dedi 

"Amine...üç şey hayatta asla değişmez ve Allahu teâlâ bunları sabit yazmıştır, ne yaparsan yap değişmez.
1. Hangi ailenin içerisine doğacağın ve anne babanın kimin olacağı.
2. Kiminle evleneceğin.
3. Nerede, ne zaman ve nasıl öleceğin."
(Bunlar ancak dua yoluyla Allahu teâlâ izin verirse değişebilir)