Ahiret eşim ol...(Bitti - Düzenleniyor)

[50]...sağlık...

Tam sırtımı dönüp çıkmak üzereyken bardağı taşırdı "Ve bir de şahsi bir tavsiyem var Sare. En azından üç sene çalıştıktan sonra doğum iznine ayrılmalısın."

Tam ağzımı cevap vermek için açtığımda ve kararlılıkla kendimi hazırladığımda patron içeri geliverdi. Odaya girdiğimde odanın kapısını özellikle açık bırakmıştım o yüzden ani bir şekilde gelmesine şaşırmadan edemedim. O ise neler olduğunu anlamadığı her halinden belli olacak bir tavırda benim ve Demir beyin arasında bakışlarıyla gidip geliyordu, "Sare hanım bir sorun mu var?", hızla yüzümü ona dönüp yere baktım, ne demem gerekirdi? Ne dersem başım belaya girerdi? Ben düşüncelerimde endişelerime yenilirken bana döndü ve "Sare hanım, lütfen odanıza geçin, bence Demir bey size yapmanız gerekeni yeterli ayrıntılarla açıladı.", dudaklarımın arasında oluşan şaşkınlık emaresi sayesinde ne demem gerektiğini bilemeden ve dolayısıyla karşı çıkamadan oradan çıktım, belli ki benim duymamam gereken bir konuşma gerçekleşecekti. Büroma geçtiğimde Heike bana kısa bir bakış atıp ardından önündeki bilgisayarın klavyesine dokunmaya devam etti.

Bir bilgisi olmadığını sandığımda seslice nefesini bırakıp kalktı ve "Ah küçük kız." diyerek normalde şakayla karışık söylediği bu sözleri bu defa benim için üzüldüğünü belli etmek için kullandı. Yüzümden belli oluyor muydu acaba? Tam olarak nasıl görünüyor olmalıydım ki? "Ben-", tekrar kapı tıklatıldı ve bu defa patron duruyordu kapıda. Kısa birer bakışla hem bana hem de Heike'ya bakıp Büronun detaylarına dikkatlice baktı ve odaya sonunda adımını attı. Odanın kapısını sonunda ardından kapattığında durumun ciddiyetini kavradığını düşündüm bu sırada bana oturmamı işaret etti.

"Sare hanım, az önceki konuşmanızın çok kısıtlı bir bölümüne şahitlik ettim. Rica etsem konunun ne olduğunu bana kısa ve anlaşılır bir şekilde açıklayabilir misiz?" Kendimden emin olmadığım ve karşımdaki insana güvenip güvenmemeyi bilemediğim için refleks misali bakışlarım Heike'ya kaymış o ise bana destek amaçlı motive edici bakış atmış ve bu olanlara bu şekilde son vermemi sessizce istemişti. Derin bir nefes alıp beni son haberde sözde yaptığım bir hata için çağırdığını ardından konuşmanın özel hayatımla ilgili değişik ve rahatsız edici boyutlara ulaştığını anlattım. Kaşları çatılan adam bundan önce benzer bir muamele görüp görmediğimi sordu ben ise onaylamak için sustum, Heike sessizliğimden rahatsız olmuş olmalıydı ki konuşmaya dahil olarak onayladı. Kendi fikrini de sunduktan sonra her şeyin nasıl başladığını açıklamak için çalışmaya başladığım ilk zamanlardan misal verdi ve bu olayın ne kadardır süre geldiğini bu şekilde açıklığa kavuşturdu. Sonuç olarak patron bana bakıp uzun bir süre ardından başını onaylayarak salladı. "Sare hanım, duyduğuma göre bu sıralar sağlık sorunlarınız da mevcutmuş, bu iki olayın bağlantılı olma ihtimali var mıdır?"

"Hayır!", şaşkınlıktan seimi yükselmiştim ve yaptığımın yanlış olduğunu geç fark ettiğimden kendime gelmeye çalışıp cevap verdim "yani demek istediğim- Evet, sorunlarım var ama çok sürmeden sağlığıma kavuşacağım. Bu olayların birbiriyle ilgisi yok.", "Tamam, yinede size bu süre zarfı için tek bir şartla izin veriyorum, geri döndüğünüzde öncekinden çok çalışacaksınız. Ve bu konuda bana güvenmenizi diliyorum.", şaşkınlığım yüzümden ayna gibi yansıyor olmalıydı ama o karşımda sadece başını sallayıp cevabımı beklemeden devam etti, "Bir haftaya görüşmek üzere Sare hanım, bir an önce sağlığınıza kavuşmanız dileğiyle." odadan bu özlerle çıkmıştı. Heike iç çekip nefesini bıraktı, yerlerimize oturduğumuzda bana inanamayan bakışlarla baktı, "Küçük kız, git işte. Dinlenmene bak. Hadi, hadi hızlı. Patronu duydun işte izni verdi kaybol."

Şüpheci bakışlarla ayağa kalkıp eşyalarımı toparlamaya başladım bu sırada Heike dudağının kenarıyla gülümsüyordu. O günkü serum randevusuna kadar yaklaşık 5 saat vardı. Kısa ve genel veda edip çıktım, arabama geçince binanın önünde bir süre durdum ve binayı izledim. Bugün olanları mutlaka Hureyre'ye anlatmalıydım. Bunu ondan gizlemenin anlamı kalmamıştı.