Ahiret eşim ol...(Bitti - Düzenleniyor)

[2]...Mescid...

Duadan sonra eşyalarımı toparlayıp çıktım. Tam dış kapıdan geçecekken bir erkek sesi duydum:

"Sare nereye gidiyorsun?"

Şaşırıp duraklamıştım. Neredeyse donmuş bir şekilde dış kapıya baktığım sırada dönmeden gitmenin saygısız mı olacağını yoksa doğru mu olacağını düşünüyordum.

Sonuç olarak yine de beklemeye karar kıldığımda bir defa daha o ses yükseldi:

"Sare kızım bir gelirmisin?"

Yavaşça ona doğru dönüp bakışımı yerde gezdirerek cevap verdim:

"Efendim amca?"

"Şurada bir hanım kızımız var. İstersen ve zamanın varsa bir bakabilir misin?"

Onaylamak için kafamı sallayıp işaret ettiği erkekler bölümüne cevirdim bakışlarımı
Kapının önünde durup içeri girmemek için sordum

"Amca, kardeşi buraya davet edebilirmisin?"

Teklifimi kabul edip içeri girmişti amca. Kapının hemen önünde durmak istemiyordum ama aynı şekilde yerimden kımıldayıp amcanın beni aramasını da istemedim.

Yani öylece durup beklediğim sırada biri çıktı mescitten. Refleks olarak başımı kaldırıp saniye sürmeden hemen geri yere eğmiştim başımı. Oğlan önümde ayakkabılarını giyip durmuştu.

İrite olmuştum ve birkaç adım geri attım. Tam kendimi kötü hissetmeye başladığım anda amca kapıdan çıkmıştı.

"Gel kızım."

"Sare yavrum bu kızımız Amine."

Hafifçe başımı kaldırıp kıza gülümsedim. Gülümsememe karşılık verdiği sırada tekrar amca konuşmaya başladı.

"Seni çağırdım çünkü Amine kızımızın bazı soruları varmış. Abisi bu soruların cevabını bir ablasının vermesini istemiş, kendisi değil. O yüzden de sana söylemek istedim Aminemize sorularını yanıtlayabilmek için. Seni hanımım'dan tanıdığım için, sende kabul edersen, bu soruları senin gidermeni istedik."

Başımı sallarken oğlanın halen yanımızda durduğunu unutmuştum. Tam cevao verecekken tereddüt ettim. Çekingenliğimi fark eden amca ek olarak şunu söyledi:

"Bu genç adam Hureyre. Bahsi geçen kızımızın abisidir kendisi. Biz sizi yanlız bırakalım, bence sende onaylıyorsun."

Tekrar tasdik edercesine başımı eğdim. Hemen sonrasında amca oğlan ile birlikte gitti. Sonunda Amine'ye bakıp kendimi tanıttım:

"Selamun aleyküm Amine. Ben Sare. Dilersen birlikte kadınlar bölümüne geçip çay içelim."

"Olur."

Birlikte yukarı çıkıp minik mutfakta oturduk. Biraz su kaynattıktan sonra birer sallama çay koydum.

Boğazımı temizleyip doğru olan cümleyi kurabilmek için düşünüyordum, ta ki Amine benden erken davranana dek:

"Sare sanırım benden büyüksün o yüzden...abla. Osman amcanın dediği gibi, ben islam hakkında ve islamda kadının rolü hakkında fazla birşey bilmiyorum sanırım sen benden daha yaşlısın o yüzden...abla. Önce abim birşeyler anlatmak istedi ama çekindiği için Osmab amcadan eşine tanıdığı birini bulmasını istedi. Bunun daha iyi olacağını, aradaki yaş farkının böylece çok fazla olmayacağını ve bunun daha iyi olduğunu söyledi. Osman amcanın dediği gibi eşi de seni önerdi."