Roommates with my crush

Deel 13

POV MASE
Ik kleed me weer aan en Lotte doet hetzelfde. Langzaam trek ik mijn jeans aan en trek mijn shirt over m'n hoofd.

Ik verzoek Lotte vriendelijk om weg te gaan omdat ik nog "huiswerk" heb. Misschien heb ik dat wel. Maar dat zal ik nooit maken. Ik ben een badboy, remember.

Omdat ik wel benieuwd ben ga ik toch maar eens naar Leyla kijken. Ik loop richting haar kamer en blijf even voor de deur staan. Ik wil kloppen maar stop. Ik hoor Matthew iets fluisteren, maar kan het niet verstaan. Maar waarom fluisteren? Zachtjes doe ik de deur een beetje open waar ik net tussen kan kijken.

Ik zie Leyla haar lippen op die van Matthew duwt. Zonder verbaasd te zijn kust hij haar terug.
Even sta ik verbijsterd te kijken naar het duo dat elkaar bijna aan het inslikken zijn. Walgelijk gewoon. Waarom kiest Leyla hem weer uit. Hij is niet goed genoeg voor haar.

'Ley, waar ben je mee bezig?!' Leyla schrikt op en duwt Matthew geschrokken weg. Ze kijkt me schuldig aan. Ik wenk haar als teken dat ze mee moet komen.
Matthew wilt ook meegaan maar ik prik hem in zijn borst. Geïrriteerd gaat hij weer zitten.
Ik loop achter Leyla aan en sla met een klap de deur toe achter me.

'Jezus Ley, je kust hem?' Ze kijkt zielig naar de grond. Ik til met mijn vinger haar kin omhoog waardoor ze me wel moet aankijken.

'Sorry Mase.' Ik schud afkeurend mijn hoofd. 'Van alle jongens kies je zo een klootzak?' Leyla haar schuldige blik veranderd naar een kwade. 'Zegt de grootste klootzak van het moment! Mag ik niet kiezen wie ik zoen?' Ik schrik van haar opvliegende reactie.
Ze weet dat ik dit goed bedoel. Alleen wilt ze het gewoon niet begrijpen.

'Mase, als ik Matthew nu leuk vind, ga jij mij tegenhouden? Wel, dan ben je een vreselijke beste vriend!' En met die woorden stampt ze haar kamer weer binnen en smijt ze de deur in mijn gezicht dicht.

Even blijf ik voor de deur staan. Ze is echt boos. We hebben in al die jaren nog nooit ruzie gehad en nu door zo een klootzak wordt het verpest. Of was ik het die de oorzaak van dit is?
Shit, ik heb het verkloot...

Ik plof me in de zetel terwijl mijn hersenen overuren doen. Moet ik dit goedmaken? Ik wou haar alleen maar beschermen en dat weet ze goed genoeg. Maar ze is ook weer te koppig om dat in te zien.

Ik schrik op uit mijn gedachten als Sophie binnenkomt. Ze ziet me zitten en komt naar me toe gelopen.

'Mase, gaat het?' Ik haal mijn schouders op. 'Ruzie'
Ze komt naast me zitten en legt haar hand op mijn been. Wat me verbaasd, want we hebben niet echt zo'n goede band. 'Met wie? Wil je erover praten?'
Ik schud eigenwijs mijn hoofd alsof ik een koppige kleuter ben die niet wilt eten.
'Vraag dat aan die slet op je kamer!'

Op dat moment komen Leyla en Matthew in de woonkamer. Matthew groet Sophie en neemt zijn jas. Hij geeft Leyla nog een korte kus en vertrekt dan.

Als ze de voordeur sluit draait ze zich om. Haar ogen spuwen vuur. Deze blik heb ik nog nooit bij haar gezien en ergens maakt het me bang. Maar dat zou ik nooit laten zien.

'Dus, ik ben een slet?' Zegt ze spottend. Ik ga rechtstaan en zet een paar stappen in haar richting. Dan pas dringt het door: Leyla is helemaal geen slet en dat weet ik zelf ook. Maar niemand is zo brutaal tegen mij, dus zij ook niet.
'Wie neemt elke meid op het keukeneiland? Wie dumpt elk meisje nadat die met haar seks heeft gehad?'

Woede borrelt in mij op.
'Ik probeer je te beschermen, maar jij bent daar te blind voor. Als je weer eens verkracht wordt moet je niet meer op mij rekenen! Ga dan maar bij iemand anders de zielige spelen!' Schreeuw ik terug.

De woede in haar ogen maakt plaats voor tranen. Ik heb juist haar geheim naar haar hoofd toegeslingerd waar zelfs Sophie niets van wist. Dit verdient ze niet. We hadden elkaar beloofd er nooit meer over te beginnen omdat het haar teveel pijn heeft gedaan.

'Vuile klojo!' Na die woorden loopt ze huilend haar kamer in. 'Is het waar wat je riep?' Ik kijk achter me en Sophie zit nogsteeds op dezelfde plaats als dernet. Ze kijkt me verbaasd aan.

'Ja, is het echt waar? Is ze echt verkracht?' Ik draai me om en zie Alex en Levy in het deurgat staan. Geweldig, nu weet iedereen het. Heb je weer goed gedaan Mase.

'Verdomme!' Roep ik en schop een stoel omver. Ik heb haar compleet vernederd.

Zonder derest een blik te gunnen loop ik naar Leyla haar kamer. Ik klop aan maar ik krijg geen reactie.

'Leyla, ik-...' Probeer ik maar word onderbroken. 'Ga weg, ik wil nu je mottige smoel niet zien!'
Zonder ernaar te luisteren loop ik toch naar binnen. Ze ligt in een bolletje op haar bed.
Haar ademhaling is onregelmatig en tussendoor snikt ze. Het doet me pijn om haar zo gebroken te zien.

Ik ga naast haar zitten en wrijf haar haar naar achteren. Maar ze slaat mijn hand weg.
'Ley, het spijt me zo.'
'Noem me niet zo. Dat zeggen alleen vrienden en jij hebt zonet laten merken dat jij dat dus niet bent!' Ik voel een steek door mijn hart als ik die woorden hoor met haar kille stem, zonder emotie erin. Maar haar emotie wordt verraden door haar gesnik.

'Ik wil je gewoon beschermen. Ik vertrouw hem niet. Maar als jij hem leuk vind zal ik dat accepteren, Leyla. Echt het spijt me. Ik wou dat in onze ruzie kon terugdraaien. Alsjeblieft Ley...'

'Je hebt mijn vertrouwen geschaad, Mase. Je bent mijn beste vriend en dan doe je dit.' Ze gaat recht zitten en kijkt ik mijn ogen. Haar ogen staan triest en gekwetst. 'Geef me nog een kans.'

'Ik wil je niet kwijt, Mase. Maar je gaat wel mijn vertrouwen weer moeten verdienen, want dat ben je kwijt.' Ik neem haar in mijn armen, heel voorzichtig. Net alsof ze van porselein is. Nu ze tegen me ligt wordt haar ademhaling weer regelmatiger.

'Ik zal je vertrouwen terug winnen, Ley. Dat beloof ik je.'

Vergeet niet op het sterretje te drukken!
Xoxo Sil❤️