Roommates with my crush

Deel 25

POV LEYLA

Ik neem de pen aan van Steve en laat mijn ogen nog eens glijden over het contract. Alles ziet er prima uit en zonder bevestiging te vragen zet ik mijn handtekening.

Ik geef de pen door aan Levy die met glinsterende ogen naar het vel papier kijkt. Ook zonder twijfel krabbelt hij zijn handtekening erop en ook derest volgt snel.

'Proficiat Kick-off! Welkom bij MNV-Music.' Steve gaat rechtstaan en ik volg zijn voorbeeld en geef hem een hand, vervolgens loop richting de deur met de jongens die achter me aan. Vanaf nu zijn we een echte band! Hoe awsome is dit?!

Wanneer we buiten staan, kan ik me niet meer inhouden en begin ik luidkeels te gillen. Ik vlieg Mase rond de hals en ook hij begint te roepen.
'Dit moeten we vieren! Ik trakteer op Starbucks.' Alex neemt me bij de arm. Starbucks kan ik nu wel gebruiken.

Uitgeteld laat ik me op de bank in de kleedkamer vallen.
'Nu al moe?' Als mijn ogen konden bliksemen was Levy nu dood geweest.

'Gast! Ik heb net 15 kilometer op de loopband gelopen en een halfuur op die marginale fiets gezeten. En ja, nu ben ik moe!' En voor even de situatie te schetsen: ik zit met Mase en Levy al anderhalf uur in de fitness van het appartementsgebouw. Ik moest mijn Starbucks-calorieën verbranden.

'Ley, voor u lichaam moet je iets over hebben. Komaan nu gaan we gewichten heffen en nog squatten. Dan zijn we klaar.' En nu zou ik het liefst hem een klap in zijn gezicht geven. Mijn armspieren hebben geen extra gewichten nodig.

Ik laat me meesleuren naar de andere kant van het gebouw voor de gewichten. Ik zie Mase er als een bodybuilder een gewicht optillen dat zelfs een olifant niet zou kunnen dragen. En dat moet ik dan doen? Dit word nog een hele lange namiddag...

Na drie uur zijn we weer in ons appartementje. Levy en Mase bleven maar bezig. Ik besluit even Sophie te bellen om ons goede nieuws te melden.

De telefoon gaat voor de derde keer over. En eindelijk hoor ik de stem die ik wil horen aan de andere kant van de lijn. 'Met Sophie.'
'Soof, met mij. Wij hebben het contract getekend!' Roep ik zowat in de hoorn.
'Nee?!'
'Jah duuh! Anders zou ik het je niet zeggen.'
Ik hoor een hoge giechel klinken die ik niet kan linken bij de stem van Sophie.

'Met wie ben je daar?' Vraag ik nieuwschierig.
'Paar vriendinnen, we hebben dansles, voor het optreden morgen.' Ik weet dat zij weet dat ik niet weet waarover ze het heeft. WoW, Leyla wat een zin. Proef het sarcasme.

'Optreden morgen?' Vraag ik voorzichtig.
'Ja optreden, van mijn balletschool, remember?' En dan pas valt mijn frank. Laat ons eerder zeggen dat het een briefje van €10 is dat valt, want ik was het helemaal vergeten.

'Tuurlijk ben ik het niet vergeten, ik heb zelfs al ticketten. De beste plaatsen!' Lieg ik.

'Super! Tot straks.'
'Byeee'
En wanneer ik afleg bestormd een paniekerig gevoel mij.

Shit, hoe en waar kan ik ticketten fixen? Ik spurt uit mijn kamer richting die van Levy die gefocust is op zijn partituren terwijl hij zachtjes op zijn piano speelt.
Hij is best wel schattig wanneer hij zich zo hard concentreert. Hij bijt op zijn lip en zijn ogen zijn helemaal gefocust naar het blad dat volstaat met noten. Hij is best wel oké, als je daaronder verstaat dat hij kapot knap is en nog eens lief, als hij zin heeft.
Maar dan bedenk ik weer wat mijn missie van vandaag is: aan ticketten geraken.

'Levy!' Ik roep zo hysterisch luid dat hij van het schrikken van zijn kruk valt. Ik moet echt mijn best doen om mijn lach te kunnen inhouden, maar ga hysterisch verder.

'Sophie heeft morgen balletoptreden en ik had beloofd te komen en nu denkt ze dat ik ticketten heb, maar die heb ik niet! Waar kan ik die vinden? Ik moet gaan anders ben ik zo een slechte vriendin. Ikbendoodmijnlevenstopthier!' Roep ik dramatisch uit.

'WoW, kalmeer. Heb je al eens op de site gezien of er nog plekken zijn?'
'Site?' Jep, ik kom weer uit de lucht gevallen.

Levy rolt met zijn ogen en neemt zijn MacBook. Zijn vingers gaan vliegensvlug over het klavier en al snel vind hij de juiste site.
'Je hebt geluk, er zijn nog juist twee plaatsen.' Gerustgesteld laat ik me op zijn bed vallen.

'Gelukkig, bestel ze maar alletwee.'
Levy draait zich om en kijkt me vreemd aan, alsof ik van een andere planeet kom.

'Waarom twee? Heb je zoveel plek nodig?'
'Nee, maar ga jij met me mee?' Ik vraag het heel zachtjes, bijna onzeker.

'Als in een date?' Ik haal mijn schouders op.
'Wat jij wilt, misschien ja.'

Ik kan het me verbeelden, maar het lijkt net op zijn ogen glinsteren wanneer ik het vraag. Gestresst wacht ik op zijn antwoord. Natuurlijk wil hij niet mee, hij houd niet van klassiek. Maar verbaasd genoeg antwoord hij:

'Met alle plezier, my dear.'