Roommates with my crush

Deel 34

POV LEYLA

Hysterisch loopt Mase heen en weer door mijn kamer. Maar niet de kamer van het hotel in Amsterdam. Nee, we zitten ondertussen in Barcelona.

Na de laatste show, die avond toen Levy dronken op mijn deur klopte, remember? Wel, de dag erna vlogen we verder naar Barca.
Ik was die avond best geschrokken van Levy zijn actie. En de dag erna vond ik hem voor mijn deur, maar toen zei hij geen woord meer, wat me pijn deed.

Maar waar was ik? Oh juist, Mase die als een zot door mijn kamer aan het lopen is. En stil aan word ik het beu.

'Waarom neemt ze nu niet op?!' En met "ze" bedoeld hij Sophie.

'Mase, logisch. Ze is boos. Het is ook dom om in een dronken bui je vriendin te bedriegen, en ze dan direct te bellen.'
Mase draait zich om en zijn ogen lijken vuur te spuwen.

'Jij moet niet veel zeggen. Wie was er aangeschoten toen die de hotelbediende zoende?' Wie was zo dom om het voor de ogen van haar vriend te doen? Wie Leyla, wie?!'

'Mase, kappen! Ik weet ook wel dat ik fout was!' Schreeuw ik terug. Door woede voel ik weer tranen ophopen achter m'n ogen. En dat maakt me zwak, die tranen.
Hij zucht. 'Sorry Ley.'
En hij gaat op mijn bed zitten.

Hier zitten we dan, team "de bedriegers". Ik staar voor mij uit en kijk op de kalender. 14 februari.

'Shit! Valentijn.' En dan brand er een lampje in mijn hoofd. Ik heb dé manier gevonden om het goed te maken met Levy.

Ik spring van het bed af en rommel in mijn koffer. Ik haal een zwarte galajurk uit mijn koffer. Nee die niet, nee die ook niet en die ook niet. Ik gooi alles achter me op bed.
'Hebbes!' Ik hou een vuurrood kort jurkje omhoog dat langs de zijkant afgewerkt is met kant.

'Is deze mooi?' Vraag ik aan Mase en draai me om. Daar ligt hij op het bed met een stapel kleren over zich heen, allemaal jurkjes van mij.

Ik staar hem aan, tot we beiden in lachen uitbarstten.
Als we zijn uitgelachen bekijkt Mase mijn rood kleedje nog eens geconcentreerd, loopt dan richting de kast en haalt er bijpassende rode pumps uit. Hij rijkt ze me aan en gaat dan verder naar de schuiven. En daar haalt hij een kanten setje uit. En je raad het al: een rode bh met passende string.

Ik rol mijn ogen. 'Enkel rood?'
Hij knikt. 'Sexy, toch!' Ik knik twijfelend en haal Mase zijn telefoon uit zijn broekzak en geef hem die.

'Sms Levy.' Beveel ik hem. 'Stuur dat je met hem wilt repeteren, onder jullie twee. Maar dat je eerst met hem wilt eten in het restaurant beneden. Om half 8 vanavond. Ik moet het fixen tussen ons.'

Hij knikt en zijn vingers vliegen over het scherm. Ik loop naar het vast toestel dat op het bureautje staat en bel naar de balie, om een tafeltje apart te reserveren, en te vragen of ze het wat gezellig kunnen maken voor Valentijn. In mijn beste Spaans.
'Gracias señor' antwoord ik nog vriendelijk en gelukkig leg ik de hoorn op.

'En?' Vraag ik hem.
'Half 8 staat hij in het restaurant.' Ik glimlach en neem mijn tas.

Mase kijkt me vreemd aan.
'Wat ga jij doen? We gaan straks onze instrumenten installeren in de zaal voor morgen.'
Ik haal mijn schouders op. 'Dat is over twee uur. Het winkelcentrum is maar tien minuten stappen. Ik moet iets hebben voor Levy zijn Valentijn. Ik ga alles goed maken. Ga je mee?' Hij knikt en trekt zijn jas aan.

'Al een idee wat?'
'Jep! Zijn horloge is stuk, dus ik ga een nieuw kopen.' En zo trots als een gieter loop ik buiten.
Ik moet het vanavond bijleggen met hem. Ik mis Levy te erg, en ik kan niet zonder hem. Maar wat als hij me niet meer wilt? Als ik hem echt kwijt ben?

Ik ben zo diep in gedachten verzonken dat ik tegen iemand oploop. Ik val naar achter, maar voel net op tijd de sterke armen van Mase op me op te vangen.
Hij trekt me recht en dan kijk ik in de mooie blauwe ogen van de jongen van wie ik ontzettend veel houd.

'Sorry' Mompel ik snel. Hij kijkt me niet meer aan en wanneer hij weg wilt lopen grijp ik naar zijn arm. Uit pure wanhoop. Hij kijkt diep in mijn ogen. Net alsof hij door me kijkt. Maar even lijkt het dat er een flits van hoop door zijn ogen gaat.

'Wat?' Vraagt hij droog. Van zijn zware stem gaat mijn nekhaar rechtstaan.
'Laat maar.' Zeg ik stil en staar naar mijn voeten.
'Fijne Valentijn' Is het enige wat ik nog zeg voor ik mijn hand van zijn arm laat glijden en hij verder  loopt.

Mijn hand tintelt nog altijd. Terwijl ik Levy zijn arm al een kwartier geleden heb losgelaten. Ik laat mijn hand glijden over de etalages met horloges en Mase volgt mijn voorbeeld. Ik stop bij een horloge dat perfect is.
Het is een zilveren klokje met lederen details.
'Mase!' Ik draai me om al wijzend naar het horloge maar Mase staat niet meer achter me.

'Mase?' Ik loop doorheen de winkel tot hij ineens vanachter een pashokje op me komt gesprongen.

'Wat vind je ervan?' Hij heeft een ronde, knalgele zonnebril op zijn neus met veren langs de zijkant. En ik moet zeggen, het ziet er enorm belachelijk uit.
Ik rol mijn ogen en trek hem mee. Ik heb het perfecte cadeautje gevonden!'
In mijn half Spaans- half Engels spreek ik een winkelbediende aan en hij haalt voorzichtig het sieraad uit de etalage en pakt het keurig in.

'Ley, we moeten door. Over een half uur wacht de limo op ons.' Ik knik en kijk naar het zakje dat Mase in zijn handen houd.

Hij haalt zijn schouders op en loopt voorop. En nieuwsgierig loop ik achter hem aan.

Ik kijk op mijn gsm. Half zeven. Ik trek mijn oversized trui uit en trek mijn rood setje aan, daarover mijn kort kleedje en trek dan mijn rode pumps aan.
Ik laat mijn bruin haar over mijn schouders vallen en doe subtiele roze oogschaduw aan.

Ik wil aanstalte te maken op naar het restaurant te gaan als Mase me tegenhoud.

Hij geeft me een klein tasje waar een verschrikkelijk dure, maar vooral super mooie ketting in ligt met een klein, subtiel steentje aan.
'Echt prachtig.' Is het enige wat er uit mijn mond kan komen.

'Happy Valentine, Ley. Ik vond dat je deze wel verdiend had na alles.' Mijn wangen voel ik rood worden en zonder te vragen doet hij de ketting bij me om.
Ik vlieg hem om de hals. 'Dank je Mazie.'
'Ga nu, of je bent nog te laat.'

Ik knik en geef hem nog een kusje op zijn wang, en dan loop ik richting de lift.

Eens beneden, in het restaurant aangekomen zie ik Levy met een ober praten. Ik loop snel naar de tafel die versierd is met rozen en al die romantische shit. Ik ben hier niet voor, maar alles om Levy terug te winnen.

En dan leidt de ober hem hierheen. Maar wanneer hij mij ziet staan worden zijn ogen groot.

'Wat doe jij hier?'

Eyyy! We hebben 7K reads met dit boek! Veel liefde voor jullie😍
Wat denken jullie? Komt het nog goed tussen Leyla en Levy? Laat het weten in de comments.
En vergeet dit verhaal niet te delen, ik wil de 10K reads halen!

Xoxo Sil❤️