Roommates with my crush

Deel 28

POV LEYLA

Boos sla ik de deur van het appartement achter me dicht en gooi ik mijn jas ergens ten velden. Als Levy denkt dat ik, als vrouw niet slim genoeg ben voor zijn financiën dan heeft hij het mooi mis.

'Little Leyla, alles oké?' Lacht Mase. Ik schop mijn schoenen uit en plof boos op de bank. Misschien weet je het nog niet, maar ik echt echt woedeproblemen.

Mase komt op mij afgelopen en neemt me stevig vast om me wat te kalmeren.

'Levy vindt dat vrouwen zich niet moeten moeien met zijn "financiële zaken". En dat vrouwen zich maar met vrouwendingen moeten bezighouden. Ik heb daar ook wel verstand van!' Flap ik eruit.

Aan Mase zijn borstkas voel ik dat hij zacht lacht.
'Zo zal hij het niet bedoeld hebben, trek het je niet zo aan.' Ik mompel zoiets in de richting van "zal wel", maar blijf nog even in zijn armen liggen.

'Ley, het spijt-...' En dan valt Levy stil. Zonder op te kijken blijf ik gefocust op mijn film, nog steeds in Mase zijn armen liggend. Ik zie hem vanuit mijn ooghoek jaloers kijken. Terwijl hij weet dat ik en Mase alleen vrienden zijn. Hij doet maar.

'Ben zo terug.' Fluisterd Mase in mijn oor voor hij mij loslaat. Hij geeft me een kusje op mijn wang en trekt dan Levy mee.

Maar na vijf minuten kan ik me niet meer concentreren op de film. Vanuit Mase zijn kamer hoor ik hem roepen, en na een tijdje is het weer stil. Ik besluit toch maar eens te gaan kijken.

Op mijn sokken schuifel ik over de parket naar het einde van de hal waar Mase zijn kamer is. Aan zijn deur blijf ik staan om te luisteren.

'Ik bedoelde het niet zo, Mase. Leyla is gewoon te koppig om dat te snappen.' Hoor ik Levy zeggen.
'Hebben jullie iets?'
Mijn hart begint sneller te bonken en mijn ademhaling gaat ook sneller. Nu gaat het komen, mensen.

'Hoe kom je daar nu weer bij?' Ik weet niet of Mase het hoort, maar ik hoor een trilling in Levy zijn stem.
'Ze trekt zich normaal nooit iets aan van zo'n opmerkingen, alleen als ze je graag ziet.'

Voor dat Levy kan antwoorden open ik zachtjes de deur. 'Mase, laat het. Ik ben licht ontvlambaar, je kent me.'
Hij kijkt me wantrouwend aan, maar knikt dan toch.
En dan verlaat hij de kamer.

'Je hebt me gered.' Glimlacht Levy. Ik ga op zijn schoot zitten en geef hem een kusje.
'Sorry dat ik zo reageerde, het was niet mijn bedoeling om Mase op je af te sturen.'

Ik probeer zo onschuldig mogelijk te kijken en er verschijnt een vreselijke grijns op zijn gezicht. 'Geeft niks, het was mijn fout. Maar ik zal het goedmaken.'

Hij geeft me kusjes in mijn hals en begint zachtjes op mijn huid te zuigen. En ik kan net geen kreun onderdrukken.
Ik voel hem lachen tegen mijn nek aan. Hij gaat rechtstaan en tilt me op. Als reflex sla ik mijn benen rond zijn middel en hij legt me zachtjes neer op mijn bed.

Ik maak de knoopjes van mijn blouse los en laat de op de grond vallen waardoor mijn kanten bh zichtbaar wordt.

Ik zorg met een simpele beweging ervoor dat ik bovenop hem lig en trek dan zijn shirt over zijn hoofd.

Ik ga met mijn vingers over zijn sixpack en geef hem dan kusjes van zijn nek naar zijn buik. Als ik bij zijn onderbuik ben geef ik hem een zuigzoen.
'Ley, je weet niet wat je met me doet.' M'n naam komt er kreunend uit waardoor er kippenvel ontstaat over mijn hele lichaam.

Net als ik aan zijn riem wil prutsen hoor ik achter ons een stem. 'Nee, jullie hebben helemaal niks  met elkaar, hoor.'
Ik veer recht en zie Mase hoofdschuddend in de deuropening staan.

'Mase, het is echt niet wat je denkt.' Zeg ik snel. Hij trekt zijn wenkbrauw op  en dan verander ik mijn gedachten.
'Oké, het is een soort van wat je denkt, maar je mag tegen niemand iets zeggen en zeker niet tegen Steve. In het contract staat dat elk bandlid single moet zijn.'

En snel trek ik mijn blouse weer aan.
'Dan moeten jullie niets beginnen hé.' Ik kan Mase zijn walging horen in zijn stem.

'Kom Leyla, jij gaat mee pizza halen.' Zegt Mase na een lange stilte. Maar beslist schud ik mijn hoofd. 'Nope, ik eet een slaatje vanavond.'
En ik weet wat er nu gaat komen.

'Herron, is het weer zover? Je bent niet dik oké?!' Ik rol met mijn ogen en loop langs hem heen de kamer uit. 'Eet je pizza zelf op.' En ik laat hem daar met Levy achter in de kamer.

Ik loop de trappen van het gebouw af naar de kelder waar ik van de huisbaas een repetitiekot mocht knutselen.
Binnenkort moeten we ons eerste liedje opnemen. Dus daar kan ik beter over piekeren dan over de jongens.

Ik ga achter de piano zitten en  laat mijn vingers over de toetsen glijden. Ik ben begonnen met muzieklessen dus binnenkort kan ik alle instrumenten bespelen. Ooit dan toch...

Zacht begin ik met de hoge toetsen te bespelen en druk zachtjes de pedalen in. Dan voeg ik nog een Do-kruis toe en voer het tempo op. Dit klinkt eigenlijk best goed.

Ik neem mijn IPhone en open de recorder. Dan speel ik hetzelfde deuntje als er net en probeer ik een Engelse tekst op de muziek te maken. Ik stop de opname en stuur de versie door naar Mase. Dit wordt een hit.

Ik besluit Alex te bellen. En na een paar seconden neemt hij al op. 'Alex, ik moet je iets zeggen.' Maar ik wordt al snel onderbroken.
'Ik ook en jij moet mij helpen.'
'Oké, zeg maar.'

'Ik ben op date met een jongen maar ik weet niet over wat ik moet praten. Mijn onderwerpen zijn op. En nu?'
Hij ratelt maar door en hoor op het einde van zijn uitleg een diepe zucht.

'Relax gast. Je moet de gesprekken toch niet forceren. Ga gewoon dieper op bepaalde zaken in. Maar niet teveel vertellen, je moet mysterieus blijven.' Hij laat een hoge giechel horen.
'By the way, waar ben jij? Hoor jij niet bij je date te zijn?'

'Ik zei dat ik naar het toilet moest.'
'Ga dan maar snel terug, en vertel me straks alles!'

'Doe ik, bye!'

En blij hang ik op. Een regel tussen mij en Mase was altijd: "Wees blij om de successen van je beste vriend." En die regel pas ik graag op Alex toe. Hij verdiend het om met iemand zijn leven te delen die hij leuk vind. Zolang hij maar mijn gay best friend blijft.

Ik gooi mijn telefoon in het zeteltje in de hoek van het repetitiekot. En ga verder met piano spelen.

Even kan ik alles vergeten en loslaten. Binnenkort spelen we concerten, zingen we singles in en doen we interviews. Ik weet het, dit wordt ons jaar. En niemand zal ons tegenhouden.

1175 woorden!
Wie is jullie favoriete personage? Laat even weten.
Ik wens iedereen alvast een fijn 2019 met veel liefde, muziek en leesplezier!🎉
•Stem
•Comment
•Vote
Xoxo Sil❤️