Roommates with my crush

Deel 22

POV LEYLA

Een geweldig gevoel stroomt door mijn lijf. Wij hebben gewoon gewonnen! Ik spring op Levy die me blij optilt. Mase knuffelt Alex en Lotte en Davina staan te gillen. Alleen Matthew staat er kalm bij.

'Wilt het hoofdlid van jullie band naar voor komen.' Vraagt Ellion.
Verbaasd kijk ik even rond. Hebben we dat dan? Zo een hoofdlid?
'Hup Ley, naar voor!' Mase geeft me een lichte duw en grijnst even. Ook wijst hij streng naar Ellion als teken dat ik geen andere keus heb.

Nogal onhandig ga ik naast Ellion staan en kijk blij de zaal rond.
'Proficiat! Geef ze een daverend applaus!' Ik krijg van haar een fles champagne in mijn handen geduwd. Is school normaal niet tegen alcohol? Maar don't care.

Ik pruts de ijzeren draad van de dop en laat vervolgens de kurk wegknallen. Ik schud een paar keer met de fles waardoor de champagne in het rond vliegt. Enthousiast spring ik op en neer. We hebben gewoon een contract gewonnen!

'Nog een bedankwoordje?' Ik knik en neem de microfoon over.
'Eigenlijk heb ik me hier niet echt op voorbereid, maar ik wil toch de school bedanken om dit te organiseren. Dit is een soort droom die uitkomt.'
Alex komt op me gesprongen en brult in de micro; 'Dank u Manchest College!'
Iedereen komt bij ons staan en Matthew schenkt me eerst sinds weken een warme lach.

En even zijn we met zijn zeven, de gelukkigste mensen ooit.

Een hele last van emoties valt van mijn schouders. Deze avond had zoveel emoties met zich meegedragen. Maar eindelijk heb ik wat ik altijd hebben wou.

'Wat gaan we doen, guys?' Vraagt Matthew wanneer we ik onze loge komen. We hebben exact een kwartier om onze kleren te switchen voor de "after party". Dus luister ik maar met een half oor naar de lopende conversatie.

'Hoezo; Wat gaan we doen? We hebben verdomme een contract!' Roept Alex blij. Ik giechel even wanneer zijn stem de hoogte ingaat.
'Dit was voor het examen. Ik wil dit niet doen. Ik kap ermee.'

Verschrikt liet ik mijn spiegel vallen waarmee ik een poging probeerde te ondernemen om die schmink van mijn gezicht te halen. 'Hoezo "kap je ermee"!? We zijn een groep!' Math haalt kort zijn schouders op. 'Idk, doe verder dan, maar zonder mij dan maar.'
'Doen we!' Mengt Levy zich ermee. Hij zwaait Matthew nog even uit wanneer hij de loge verlaat en gaat dan voor mij, Alex en Mase staan.

'En toen waren we nog met vier!' Roept Levy luid en stormt op ons af. Ik krijg een duw en val op de grond, met die drie pippo's boven op me.
'Moet ik geplet worden? Anders zijn jullie wel al goed bezig.'
'Little Leyla wordt Platte Leyla!' Giert Mase.
Ook Alex moet moeite doen om zijn lach in te houden, maar wanneer ik heb met een opgetrokken wenkbrauw aankijk begint hij luid te lachen wat na een tijdje op het geknor van een varken begint te lijken.
'Maar hoe bedoel je? Met vier?' Vraag ik tussendoor om terug te komen op de conversatie.
'We nemen die danseressen er toch niet bij zeker?' Weer gaat Alex zijn stem de hoogte in, tot die omslaat. Ik haal mijn schouders op. 'Oké, met vier dan.'

Ik bekijk mezelf nog eens snel in de grote spiegel voor ik me vanachter het gordijn kom. Mijn zwarte jurk komt tot bijna aan de grond en de split is uitgesneden tot aan mijn bovenbeen.
De opgestoken knot trek ik los en laat mijn haar bekkend over mijn schouders hangen.

'Ley, klaar?' Hoor ik Mase zeggen? 'Bijna!' Antwoord ik.
Ik trek nog snel mijn pumps aan waar ik nog een hele avond op moet overleven. Ik zeg je één ding: deze meid hier gaat vanavond nog op haar bek gaan.

Ik trek het gordijn opzij en er staren drie gasten in kostuum me aan.
'Damn, ik zou voor jou onmiddellijk weer hetero worden.' Gaapt Alex. Ik giechel even van zijn opmerking en geef hem een duwtje. 'Jij ziet er ook anders wel knap uit, als ik geen meisje was...'
'Maak die zin niet af!' Onderbreekt Levy me lachend. Ik haal mijn schouders op. 'Dan niet hé.'

Mase haakt zijn arm in de mijne en geeft me een kus in mijn haar. 'Venez, modemoiselle.' Zijn verschrikkelijk Frans accent komt even weer boven, wat absoluut het ergste accent is wat je waarschijnlijk ooit zult horen.
'Merci, monsieur.' Antwoord ik beleefd.

Mijn ouders zie ik op het eerste zicht niet, waar ik blij om ben. Even weer weg van hun problemen en eindelijk weer vrijheid.
Ik krijg van Mase een Strongbow in mijn handen gedrukt en neem er voorzichtig een paar slokken van. Hij daarentegen doet precies aan atten. Hij giet het binnen alsof het fruitsap is.

'Mevrouw Herron? Ik ben Steve van MNV-Music platenfirma. Ik vroeg me af of wij al zo snel mogelijk een afspraak konden maken voor het contract door te nemen. Ik word ook jullie manager.'

Ik knik aandachtig en neem hem kort in me op.
'Cool, en ja tuurlijk. Is maandag na school oké?'
Hij glimlacht waardoor zijn spierwit gebit tevoorschijn komt. 'Zeker. Hier is mijn kaartje. Bel als jullie onderweg zijn. Geniet nog van de avond. En tussen haakjes; U ziet er beeldig uit mevrouw Herron.'
Ik moet blozen van zijn opmerking, maar reageer er niet op.
Ik zwaai nog even naar hem tot dat hij in de menigte dansende mensen alweer even snel als hij gekomen was, verdween.

Plots trekt er iemand aan mijn arm en sleurt me richting de uitgang.
'Waar denkt jij mee bezig te zijn?! Ik weet niet of..-' ik maak mijn zin niet af wanneer ik de hemelsblauwe ogen van Levy ontmoet. Even staren we naar elkaar, en zo zou ik nog lang kunnen blijven staan.

Tot zijn hoofd dichterbij komt. Hij kijkt van mijn ogen naar mijn lippen en terug terwijl ik ook dichterbij kom. En dan voel ik zijn zachte lippen tegen die van mij.

De tijd staat even stil...

Vergeet niet te stemmen!
Xoxo
Sil❤️