Roommates with my crush

Epiloog✨

Even zeggen: na deze epiloog, komt er nog een kort dankwoord met een belangrijke vraag!

POV LEYLA

'Levy niet doen!' Lach ik. Hij tilt me op en springt met mij in z'n armen het zwembad in. Wanneer ik weer boven water kom hap ik naar adem en veeg ik de natte haren naar achteren. In de hoop dat ik nu op zo'n model lijk zoals in de reclames.

Mase lacht vanaf de rand van het zwembad. Ik zwem naar hem toe en ga naast hem op de rand zitten.

'Alles oké?' Hij knikt en kijk naar onze voeten die in het water bengelen. Ik zie dat hij weer in een dipje zit.
'Ik mis haar.' Is het enige wat hij zegt. En het doet pijn om je beste vriend zo triest te zien.

Even voor de context: Sophie is een paar maanden geleden verhuisd toen wij nog op tour waren. Zonder afscheid, zonder een berichtje.
Ze wou niets meer met Mase te maken hebben toen hij haar bedroog en ze is bij een nicht gaan wonen op de grens met Nederland. Maar ik had beloofd niets te zeggen tegen Mase over waar ze zit. Hij zou haar anders toch opzoeken.

Ik zie haar nogsteeds één keer in de week, maar ik mis haar in huis. En ik mis haar als mijn beste vriendin, die ik alle dagen zag.

'Kom op Mase, je vind wel iemand anders.' Ik geef hem een schouderklopje.
'Kan je echt niet vertellen waar-...' Ik blok zijn zin af.
'Nee, voor de zoveelste keer. Ik heb het beloofd.'

En net wanneer ik Mase een knuffel wil geven, voel ik dat twee handen me van de rand, duwen. Er verlaat nog een hoge gil uit mijn mond voor mijn adem wordt afgesneden door het koele water.

Wanneer ik weer boven kom, liggen Sem en Levy op de grond van het lachen. Echt twee debielen. Ik kijk ze vuil aan, maar zonder resultaat. Want ze beginnen nog harder te lachen dan daarjuist. Ik klim zuchtend uit het zwembad en trek mijn bikinitopje weer goed.

Ik sla een handdoek rond me heen en blijf aan de terrasdeur staan. 'Ik ga mijn koffers pakken.' En terwijl ik het zeg trek ik een pruilipje.

'Kunnen we gewoon niet hier in Valencia blijven? Na drie maanden hier op vakantie te zijn kan ik eindelijk Spaans praten.' Sem komt eindelijk van de hete grond af en gaat in de schaduw zitten.
Hij heeft lang zijn best moeten doen op Spaans te kunnen verstaan. In het begin hebben we hem dan ook uitgelachen.

'Ik wil niet op internaat!' Zeurt Levy dan als een kleuter.
'Maar schat toch.'

Ik loop naar hem toe om hem te troosten en wanneer hij zijn armen opendoet om me een knuffel te geven, geef ik hem een harde duw waardoor hij achterover in het zwembad valt.
'Ley, niet lief!' Roept hij. Als reactie steek ik mijn tong uit. Net goed.

Vanavond vertrekken we weer met het vliegtuig naar België. Op internaat in Gent.

Niet dat ik er veel zin in heb, maar door m'n tour heb ik nooit mijn laatste jaar kunnen doen. En ik wil aan mijn toekomst denken. Ik wil mijn diploma halen en verder studeren. Een vaste toekomst hebben als Little Leyla ooit zou stoppen. Niet dat ik dat voorlopig van plan ben.

Laat ons zeggen dat de tour anders is uitgelopen dan verwacht. Het duurde een jaar  terwijl ik normaal gezien maar een half jaar weg zou zijn. Maar al de zalen waren uitverkocht dus besloot mijn nieuwe manager om nog extra shows te organiseren. Niet dat ik het erg vond, want optreden over de hele wereld is geweldig.
Maar nu hadden we even vakantie, en dat is wat ik nodig had.

En op een internaat valt mijn carrière veel beter te combineren met school, omdat ik daar een eigen studio heb kunnen afhuren.

Wanneer we op het vliegtuig zitten, leg ik mijn hoofd op Levy zijn schouder. Het is de laatste vlucht deze avond en ik ben ontzettend moe. We waren maar net op tijd voor onze vlucht, want we kregen Levy maar niet uit het zwembad.
Hij geeft me een kus in mijn haren. En langzaam sluit ik mijn ogen en dwaal ik af naar dromenland.

Om half twee 's nachts komen we aan aan het internaat. Aan de balie zien we nog een heel klein beetje licht branden, maar voor de rest is het donker, en ziet het er toch maar eng uit.

Ik zet mijn koffers voor de ingang en zucht. De jongens zetten ook hun koffers neer en dan staan we met vier op een rij.
'Wij gaan eens kijken of er leven is daarbinnen.' Zegt Sem en hij trekt Mase mee richting de grote deur.

En dan staan Levy en ik hier alleen. Midden in de nacht, met twee. Ik zoek zijn hand en verstrengel mijn vingers met de zijne.

Hij kijkt me lief aan en zijn blauwe ogen doorboren de mijne. Hij geeft me een kus op mijn lippen en de vlinders borrelen weer op. Elke keer opnieuw. Binnenkort al twee jaar. En elke keer opnieuw voelt het even fijn als hij naar me kijkt en me een kusje geeft.
Maar nu, hier in Gent wordt alles anders.

Hij neemt me vast bij mijn heup en glimlacht. Ondertussen begint het ook lichtjes te regenen.

'Leyla, ik hou van je.'
'Ik hou ook van jou.'