Roommates with my crush

Deel 29

POV LEYLA

Ik krijg van de styliste een paar hakken in mijn handen geduwd van zeker meer tien centimeter hoog.
'Moet ik hiermee de choreo meedansen?' Vraag ik aan de choreografe Evy.

'Als dat zou lukken, graag ja.' Ik zucht diep en trek de hakken aan. Dan kijk ik in de gigantische spiegel. Mijn bruin haar is gekruld en ik heb een kort blauw jurkje aan. En met dit moet ik met de danseressen meedansen op het podium. Yeah, right.

'Mevrouw Herron, u wordt verwacht voor de soundcheak. De rest van de band staat al boven in de coulissen.' Ik knik vriendelijk en met de gigantische hakken, beklim ik de berg trappen.

'Ik ben er!' Roep ik vrolijk. Ik bekijk de jongens die alle drie een zwarte jeans aan hebben, maar een ander shirt.

'De zaaldeuren gaan open. Eerst treedt jullie voorprogramma op, daarna kondigen ze jullie aan. Zet hem op!' En met die woorden loopt Steve de deur uit.

En ik denk dat ik jullie iets heb uit te leggen. De laatste maanden zijn ontzettend snel gegaan. En in een notendop zal ik die laatste maanden even beschrijven. :

Tussen Alex en zijn date is het niks geworden, deels door Steve, omdat relaties met bandleden wordt verboden voor de reputatie.

Terwijl Levy en ik nu al vier maanden in het geheim samen zijn. Alleen Mase weet ervan en hij heeft zich er uiteindelijk bij neergelegd dat we iets hebben.

Op vlak van onze carrière gaat het even goed. Toen Steve mijn nummer op de piano hoorde, hebben we het direct met de andere instrumenten opgenomen en een videoclip gemaakt met de naam: "The one star"

Daar is het begonnen. De song sloeg in als een bom en na een maand vroegen ze ons al voor optredens. Nu hebben we ons eerste album uitgebracht en op dit moment gaan we onze derde show spelen. In de Lotto Arena in Antwerpen. En blijkbaar is de zaal weeral uitverkocht.
Als we populair blijven mogen we misschien binnenkort al op tour binnen Europa.

En ik denk dat dat het wel is in grote lijn.

'Little Leyla!' Hoor ik een onbekende stem gillen. In een interview op tv heeft Mase me zo genoemd en nu kun je wel stellen dat "Little Leyla" een soort van mijn artiestennaam is geworden.

Ik draai me om en kijk naar het gillende meisje dat voor me staat, met Steve naast haar. Ik schat haar een jaar of 18, een paar jaar ouder dan ik.
'Ik was je vergeten te zeggen dat je een Meet & Greet hebt.'
'Geen probleem,Steve.' En ik glimlach naar het meisje.

'Ik ben Samantha.' Het meisje dat dus Samantha heet staat te springen voor mijn neus en geeft me een knuffel. Nadat ze mij een hele, stille minuut heeft vastgehouden, probeer ik haar van me af te duwen.

'En, heb je zin in de show?' Vraag ik haar.
'Ja duuh! Ik ben superblij dat ik je mag ontmoeten en dan zie ik Levy. Hij is zo knap! Kan ik hem ook ontmoeten?'

Ik wist al dat Levy veel fans had. Hij en Mase worden elke dag gestalkt onder de liefdesverklaringen via Instagram.

'We zullen kijken of we hem zullen vinden.' En ik neem haar mee naar onze loge. En daar zitten Levy, Mase en Alex.

Alex probeert Mase te verslaan met FIFA terwijl Levy live verslag geeft van de wedstrijd. Echt kleine kinderen soms.

'Jongens we hebben een gast.' Zeg ik.
'Omg! Levy!' Gilt Samantha.
Hij lacht en gaat voor haar staan. 'That's me'
'Mag ik met jullie op de foto? Ik moet terug naar de zaal voordat jullie concert begint.' Ze haalt haar gsm boven en geeft hem aan Levy. De rest komt er ook bij staan en samen maken we een foto.

'Dank je!' En blij loopt ze weg opweg naar de zaal.

'Fangirls van tegenwoordig.' Zucht Levy. Ik knik.
'Het is erg bij jullie hé.'

'Kom Alex wij gaan in de coulisse naar ons voorprogramma kijken.' En Mase trekt Alex mee naar boven.
'Maar ik wou de bal juist ik de winkelhaak schieten!' Verdedigt hij zich. Ik lach om zijn gedrag.

En dan staan Levy en ik daar alleen in onze kleedkamer.
'Vind je het erg? Ik bedoel van die fans.' Ik schud mijn hoofd.
'Zolang jij er niet op ingaat niet, nee.' Ik glimlach en geef hem een kusje.

Als ik hem loslaat loopt hij naar de tafel waar het eten en drinken opstaat en neemt zich een stukje chocolade.
'Mag ik ook?' Ik kijk hem met puppy-oogjes aan.

'Nope' en hij neemt de hele reep vast. Hij houd de reep in de lucht, en hoe hoog ik probeer te springen (want springen met superhoge pumps gaat heel goed. Hoor je de ironie?) , ik geraak er maar niet bij.

Ik trek hem aan zijn shirt en geef hem een lange kus waardoor zijn arm naar beneden zakt. En wanneer hij het niet door heeft, trek ik mijn lippen van de zijne en pak ik het pak chocolade af.

Ik trek heel de reep uit de verpakking en prop zoveel mogelijk stukjes in mijn mond. En dan steek ik mijn tong uit. Levy rolt met zijn ogen.
'Kleuter' Mompelt hij.
'Moppersmurf' Kaats ik terug.

Ik kijk op de klok. Over vijf minuten kondigen ze ons aan. Ik trek Levy mee de trap op, en komen bij techniekers, Mase en Alex tegen.

'Hier zijn ze dan. De band die op een korte tijd enorm is gegroeid. Geef ze een groot applaus, hier is "Kick-Off"!' Roept de presentator.
Een luid gegil barst los in de zaal.

Ik loop naar de trap die onder het podium loopt terwijl de jongens op het podium lopen en plaatsnemen achter hun instrumenten.

Ik ga op de bewegende schijf staan en tel af. Over acht maten moet ik naar boven. En wanneer het zover is schuift de schijf zachtjes de lucht in zodat ik al lachend het podium op kom.

'Lotto Arena, are you ready?!'
Het luide gegil vult de zaal en ik neem mijn microfoon van mijn statief.
Ik haal nog eens diep adem.

Hier gaan we.

1010 woorden!
Vergeet niet te stemmen
commenten
& te volgen!
Xoxo Sil❤️