Roommates with my crush

Deel 27

POV LEYLA

Starend lig ik in Levy zijn bed. Denkend aan wat er in de loop van de avond gebeurd is. Tegelijkertijd denk ik aan wat er vandaag gaat gebeuren.

Steve heeft onze eerste shoot geregeld. De foto's worden gebruikt voor onze eerste cd-hoezen en de sociale media campagnes.

Terwijl ik in gedachten verzonken ben, word ik uit mijn gedachten gerukt door een zacht kusje op mijn wang.

'Goedemorgend babe' ik kijk in de heldere ogen van Levy die me met een kleine glimlach aankijkt.
'Hey' En ik geef hem een kusje op zijn mond. Zijn stoppels prikken zachtjes op mijn wang.

Wanneer Levy uit bed wilt stappen, trek ik aan zijn arm waardoor hij terug in het reuze bed valt. Met een vragende blik kijk hij me aan.
'Lev, wat zijn wij nu?' Vraag ik aan hem.
Hij gaat naast me zitten en slaat zijn arm om me heen.

'Ik vind je echt leuk, Herron.' En met die paar woorden word ik lichter in mijn hoofd. 'Ik zie je graag.' Zeg ik zacht en kruip dichter tegen hem aan.
'Ik jou ook. Maar zouden we dit beter nog niet even stil houden?' Ik knik. 'Misschien best.'

POV LEVY

Ik loop naar de badkamer. Mijn ochtendhumeur is vandaag niet te vinden. Ik heb een geweldig meisje dat mij echt gelukkig gaat maken.

Ik trek mijn jogging aan en loop dan naar de keuken. En daar zie ik Leyla in Mase zijn shirt zitten. Naast haar zit Sophie druk te vertellen over haar optreden.
Maar dan komt het onderwerp waar ik al voor vreesde. In alle stilte probeer ik mijn kom met ontbijtgranen op te eten.

'Wat is er nu met jou en Levy? Waarom ging hij gisteren mee?'
Ik zie Leyla even slikken en haar ogen schieten even naar de mijne.
'Tussen ons is er niks. Ik had hem gewoon meegevraagd, omdat ik anders alleen moest gaan.' Begrijpelijk knikt Sophie en opgelucht haal ik adem.

Er zitten twee visagistes te werken aan mijn gezicht. Naast me zit Alex die allemaal vragen zit te stellen over de allergische reacties van de schmink. Bang dat hij morgen vol uitslag zal staan.

Tussendoor kijkt de visagiste die bezig is met Alex naar me en geeft me af en toe een knipoog. En telkens kan ik mijn grijns niet onderdrukken.

Ik blijf nu eenmaal een "badboy" kantje hebben. Nadat ze achter mij voorbij loopt, staat ze achter me stil en voel ik haar adem in mijn nek blazen. En langzaam brengt ze haar mond naar mijn oor, wat mij rillingen geeft en mijn nekhaar doet rechtstaan.
'Hier, voor jou.'
En ze geeft mij een stuk papier waar haar nummer opgekrabbeld staat.

Ik geef haar een knipoog, maar wanneer ze de loge verlaat gooi ik het papiertje met een mooie boog de vuilbak in. Aan Leyla heb ik meer dan genoeg.

We krijgen een heel rek met kleren die we om te beurt aan krijgen en waar er nog het een en het ander aan aangepast wordt.

Iedereen staat al met zijn outfit op de set, enkel Leyla ontbreekt nog. Mase was al gaan kijken, maar kreeg geen toegang tot haar kleedkamer en kwam als een donderwolk terug.

Na nog een kwartier gewacht te hebben komt ze eindelijk de ruimte binnen. Ze heeft een lange witte jurk aangekregen met blauwe accenten, die ook in haar make-up verwerkt zitten.

Mase en ik staan er met open mond bij.
'Ziet er goed uit, Ley!' Roept Mase en begint op zijn vingers te fluiten.
Ik geef haar enkel een knipoog, waardoor ze blozend wegkijkt.

En net op dat moment komt Steve binnen. 'Zo, jullie zien er helemaal klaar uit. Laten we direct beginnen. Ik zou eerst graag individuele foto's willen maken voor jullie sociale media en erna pas de groepsfoto's. Leyla, jij mag beginnen.'

Ze gaat traag voor de camera staan en trekt haar zelfzeker masker op. Zoals ze op school doet, maar dat masker houd alleen op school meestal stand, en nu blijkbaar ook.

Leyla krijg een paar aanwijzingen die ze direct uitvoert. Op elke foto dat de fotograaf maakt staat ze er perfect op. Dus bij haar is de eerste shoot al snel afgelopen.

Maar dan moet ik. Stress begint door mijn lijf te stromen. Bij haar leek het zo natuurlijk, alsof ze dit alle dagen doet. Maar ik heb dit nog nooit gedaan. Dus ik doe gewoon wat zij deed: mijn "badboy face" opzetten.

De ene keer moest ik mijn arm wat meer optillen, de andere keer moest ik bukken, maar na vijf minuten was ook ik al klaar. Ook bij Mase ging het vlot. En dan... had je Alex.
Hij stond er wat onzeker bij en bleef maar vragen hoe hij moest staan en wat hij moest doen. Omdat ik het niet meer kon aanzien, ging ik me maar al omkleden voor de tweede schoot.

'Alles zit erop.' Zegt Steve.  'Over een paar dagen zijn de foto's klaar en gaan we werken aan jullie eerste nummers. Ik laat jullie nog wel iets weten.'
En tevreden verlaat hij de kamer.

Ondertussen zitten Leyla en ik in de auto. 'Ik moet nog weg, ik breng je wel even naar huis.' Zeg ik terwijl ik mijn ogen strak op de weg houd. Ik voel haar ogen op mij branden, maar ik geef haar geen blik.

'Naar waar moet je?' Even weet ik niet wat ik moet zeggen. Moet ik zeggen dat ik een pakketje moet afleveren?

Ik schud beslist mijn hoofd. 'Maakt niet uit. Financiële zaken, daar moet je je niet mee bezig houden. Hou je maar bezig met vrouwendingen.'

Ze laat een spottend geluid horen. 'Dus vrouwen hebben geen verstand van financiële zaken? En ik moet mij maar bezighouden met huishouden en koken?'
Haar felle uitbarsting maakt me enerzijds nerveus. Ik wist niet dat ze zo snel gefrustreerd zou zijn.

'Zo bedoelde ik het niet, Ley.' Probeer ik nog als we bij het appartement aankomen.
Ze klikt haar gordel los en kijkt me emotieloos aan.
'Dat is exact wat je bedoelde.' Sist ze en glimlacht nog eens fake naar me. Zonder me erna nog een blik te gunnen stapt ze uit en loopt ze richting het appartementsgebouw.

Verslagen kijk ik haar na totdat ze uit het zicht verdwenen is. En dan vertrek ik ook maar.

'Heb je het bij?' De man voor mij is helemaal in het donker gekleed en kijkt mij strak aan. Ik knik enkel en neem het pakketje wat ze mij gegeven hebben.
We steken gelijk over. En ik krijg een stapeltje geld in mijn handen gedrukt.

En zonder nog een woord met de man uit te wisselen, vertrek ik, de steeg uit. Naar huis, ik heb nog iets goed te maken.

Met wat is Levy bezig???
Stem en Comment!
Xoxo Sil❤️