The Nerdys Checklist (How to Get the Famous Pogi)

Chapter 7: Unexpected One

I cried while Thinking of all the messed happen from the start, my heart beat run so fast. The man of my dreams hug me tight like he cares a lot. Yes, it was Yuno.

Hindi ko alam ang nangyayare, I don't have any idea when, where or how he finds me. Basta ang alam ko yakap nya ako, there's a big question mark hanging because of this hug.

"Porsche?! Someone called my name, and so he released me right away. Napalingon ako sa dereksyon kung saan nanggaling ang boses ng kung sino then I saw maximo. Patakbo syang lumapit sakin, Kita ang pag aalala sa kanyang mga mata, hindi nya iyon maitatago.

Mabilis nya kong inabot at hinawakan sa mukha but my attention is in the hands of mine na hawak ni Yuno. Lumingon ako sa kanya pero nakita kong iniwas nya ang tingin nya saka binitawan ang kamay ko. I feel relieved.

"Ano bang nangyare at nakakulong ka dyan ha? Pano kung di ka namin nahanap? pano kung di namin alam na di kapa nakakauwi? Porsche pinag alala mo ko.

"She's safe. Iuwi mo na sya kesa kung ano ano pang tinatanong mo sa kanya. Obviously she needs to take a rest. Plain na sabi ni Yuno saka tumalikod.

Pinagmasdan ko lang ang unti unti nyang paglayo. Gusto ko mang magpasalamat sa kanya ay hindi ko na nagawa.

"Are you okay? May pasa ka tapos medyo basa kapa. Rinig kong sabi ni Maximo dahilan para mapalingon ako sa kanya.

"O-okay na ko. Tipid kong sagot.

"Ano ba kasing nangyare? Porsche dapat lagi kang nag iingat okay?

"Maximo Gusto ko ng umuwi. Pwede ba?

"Hayssst. O sige para makapagpahinga kana.

Hinatid ako ni Max sa bahay, pinauwi ko na rin sya agad. Kung kanina malungkot lang ako pero ngayon may kasama ng pagkalito at dahil yon kay Yuno. He's worried but why?

Tumingin ako sa labas ng bintana the skies are dark with shinning and beautiful stars. Then I decided to turn off the light dahil napansin kong patay na ang ilaw ng mga kapit bahay maliban sakin. Pagkatapos ko itong patayin napatingin ako sa isang bintana na nagpatay na din ng ilaw di kalayuan na kung titignan ay katapat ng bahay ko, kung kilala ko lang siguro ang nakatira sa bahay na yon ay iisipin kong lagi nya kong hinihintay matulog dahil sabay kami lagi mag patay ng ilaw.

I took a deep breath. Feeling ko may something kay Yuno pero mahirap mag assume masyado pang maaga para isiping he cares for me.

Ramdam ko pa ang sakit ng katawan ko dahil kanina, pero mas masakit ang puso ko. Makalipas ang ilang saglit ay nakaramdam na ko ng pagod papikit na ang mata ko ng biglang nagvibrate ang phone ko kaya mabilis ko itong chineck.

Message from unknown number

Unknown: I hope you're okay. Keep safe Porsche never Stop praying nasa likod mo lang ako.

"Huh? napaisip ako dahil sigurado akong hindi si maximo to. Nag compose ako ng message to reply pero nagdalawang isip ako.

Do I really need to know him? Sino kaya tong concern citizen na to? I took a deep breath and sent my message.

"Thanks! I may not know you but please do not stand at my back when you're not going to stay." -Porsche.

Tinitigan ko ang phone ko hoping for his/her feedback pero wala na. Masyado ba kong nag assume na there's someone worried about me aside kay maximo and sa mga kapatid ko sa pananampalataya? how I wish na it was yuno Lee.

_________________________________________

"Porscheeee? Porscheeee? It's going late, bat di kapa nakakapag asikaso? rinig kong sabi ni max. I know it was him.

Marahan kong minulat ang aking mata then I saw him. He smiled at me like he is very happy to see me. Bumangon ako saka sinuklian ang ngiti nya at nag salita. "Max hindi ako papasok, I mean. Hindi na ko papasok.

"Whattt? Porsche naman? dahil ba to kahapon? nag aalala nyang tanong. Habang nakapout.

"Max Wala na kong makitang dahilan pa para pumasok, I only cause trouble lalo na sayo. And in fact may trabaho ng naghihintay sakin right? I think kaylangan ko ng mamili between study and work.

"Hindi mo kelangang magpaapekto sa mga nambubully sayo Porsche matapang ka di ba?!

"Yah, after all injuries, After all scratches and bruises, after all dishonor and after all painful words max. Matapang ako kaya ako na ang lalayo, Ako na ang susuko at ako na yung gagawa ng paraan para matigil na to. This is all about choice max at ito ang pinili ko. I'm sorry.

Nakita ko ang lungkot sa mga mata ni Maximo, disappointment ang nakita ko sa kanya kaya I called his name dahilan para lumingon sya.

"Maximo, Last night is the last time max. You'll never see me cry again and I will leave the title of being the Campus nerdy or the bullied.

Ngumiti si max saka sya lumapit at niyakap ako. "Sorry kung hindi kita naipagtatanggol, sorry dahil I wasn't enough to secure you. Wala kong kwenta, Sorry kung lagi akong wala, sorry dah---

"Mahal kita max. Bulong ko sa kanya habang humihingi sya ng tawad sa bagay na wala naman syang kasalanan.

"M-mahal mo ko? Gulat nyang tanong.

Ngumiti ako sa kanya saka ako nagsalita. "Oo naman! mahal kita sa panginoon noh! sino sino pa ba ang magmamahalan kundi tayo tayo rin lang magkakapatid sa pananampalataya!

"Tssss! Mahal din kita Porsche. Sagot ni max saka yumuko.

"Sige na pumasok kana para hindi ka malate. Ngumiti si max saka tumango aalis na sana sya ng bigla syang humarap sakin muli.

"By the way Porsche bago ka matulog make sure na nakalock ang mga doors mo okay?! Nakapasok tuloy ako! kunot noo nyang sabi.

"Waaaahhh! kaya pala nakapasok ka naiwan kong bukas yung door?!

"Yup! so kung gusto mo na talagang lumayo sa lahat ng pambubully make sure na kaya mo ng mag provide ng sarili mong security okay?! Nakanguso nyang sabi.

"Opoooo! natatawa kong sagot. Hanggang sa tuluyan na syang umalis.

Bumangon ako saka binuksan ang bintana, and accidentally my eyes was stuck in somebody's window. May nakasulat dito, it says that "Be you! God knows how much you tried, keep smiling"

"Tssss. Napangisi nalang ako ng mabasa ko yon. Kung sino man ang nakatira sa bahay na iyon sigurado akong meron syang mabuting puso. Another reason for me to smile!

"License surgeon na ko! Hindi na ko ang dating Nerd. Yuno hihintayin kong ibigay ka sakin ng Diyos ❤

Pag baba ko sa sala may naamoy akong mabango, pagkaen ba yon??

"Waaaaaaaah! andami? Andami?? as in andammmmiii!! Omooo O.O

Halos tumulo ang laway ko sa mga nakikita ko sa table. Saan galinggg to?! T.T

Buttered shrimps? empanada? tuna omelette? fried rice at iba paaaaa! Sino nag luto nito? T.T

Di pa ko nakakapagtoothbrush ay kumaen na ko. Ewan ko pero I trust the food. "Salamat po sa pagkaen panginoon! Sa hirap at ginhawa my knee will always hit the ground for you Lord Jesus! yours all praises my God! Ameeeen.

Kumaen ako ng kumaen hanggang sa mapagod ako, maya maya di nako makahinga at hanggang sa mapansin ko ang notes in the middle of the table.

"Hey it's me, your total stranger enjoy your breakfast don't worry walang lason yan. Eat all you can and be a blessing to anyone! :)

Waaaaaah?! >.< Sino kaba?! sigaw ko sa harap ng ubos na mga pagkaen.

"Hindi kaya may stalker ako?! no no no no! sa hitsura kong to?! Hahahaha. Nababaliw na ko. O baka naman Angel sent from above tong mga to?! arghhh! makikilala din kita. But for now on kaylangan ko ng maghugas dahil andami kong hugasinnn!