The Nerdys Checklist (How to Get the Famous Pogi)

Chapter 27: Beautiful Scars

#TNCL

Nasa bahay na ako para mag bed rest. Hindi pa ganon kagaling ang mga sugat ko makalipas ang dalawang araw samantalang si Jazzle naman ay nasa hospital pa at nagpapagaling.

Nakatayo ako sa may bintana tanaw tanaw ang katapat kong bintana sa tawid na kalsada. Who would imagine that the man in front of this window is Yuno, Tanda ko pa noon, lagi ko syang kasabay mag patay ng ilaw kasabay ko sya mag patugtog ng mga worship songs, bakit hindi ko naramdaman na nasa malapit lang pala sya?

Maya maya ay may narinig akong kanta na nagmumula sa bahay ni Yuno kasabay nito ang pag bukas ng bintanang katapat ng sakin.

I'm coming back to the heart of worship 🎼🎶🎵
And it's all about you, 🎼🎶🎵
It's all about you, Jesus 🎼🎶🎵
I'm sorry, Lord, for the thing I've made it 🎼🎶🎵
When it's all about you, 🎼🎶🎵
It's all about you, Jesus 🎼🎶🎵

Sumabay ako sa kanta, pati ang puso't kaluluwa ko ay sumabay sa himig. Napaka sarap magpuri sa panginoon sabi ko sa sarili ko saka ko minulat ang aking mata ng mapansin kong nakapikit na pala ako dahil sa awitin.

Pagdilat ng mata ko ay nakita ko si yuno sa katapat kong bintana, nakangiti ito sakin then he nod. Muli akong sumabay sa awitin na nagpapasaya sa aking puso pero this time hindi na ko mag-isa kasama ko na si yuno sa pagpupuri sa panginoon and I find it wonderfull. 

I'll bring you more than a song 🎼🎶🎵
For a song in itself 🎼🎶🎵
Is not what you have required 🎼🎶🎵
You search much deeper within 🎼🎶🎵
Through the way things appear 🎼🎶🎵
You're looking into my heart 🎼🎶🎵

Ngumiti ako sa kanya saka nagsalita ng malakas "Yuno! Salamat!" Sigaw ko sa kanya. Nagthumbs up sya akin bilang tugon. Sobrang saya ng puso ko, ngayon ko lang yata to naramdaman matapos ang mahabang taon, I sat on my bed then hinawi ko ang suot kong palda to look at my thigh with scars.

I used to hurt myself when i can't sleep because of my anxiety, mahirap kasi maging mag-isa madalas akong umiyak kahit walang dahilan lalo kapag wala akong kausap. Nakikita ko ang sarili ko parang wala ng lakas sa mga bagay bagay na dati kong ginagawa I try not to hurt myself but I end up finding my peace with the scars made up of my blade collection, I try to resist but i'm weak enough to fight this anxiety.

Nagkaroon ako ng anxiety because I try to bury the old nerdy Porsche, the girl with a good heart, girl with eyeglasses, oldy skirts and a girl used to hate by everyone, with this, I fail to save myself from sadness and pain. I forgot how the Lord save me from my sins.

One message from kapit bahay: Andito ko sa baba ng bahay mo, pwede mo ba kong papasukin? Napangiti ako sa text nya saka ko tinago ang mga peklat na dala ng kalungkutan at Pinagbuksan sya ng pinto.

"Hi," sabi ko ng buksan ko ang pinto.

"Hello." Plain nyang sagot saka ako ng give way para makapasok sya.

"How are you?" tanong nya

"I'm good." Plain kong sagot, nakakapanibago lang kasi parang napaka casual namin sa isa't isa.

"Look. I have something for you." Nakangiting sabi ni yuno saka pinakita ang isang itim na box.

"What's that?" tanong ko.

"Ahmmm. A box?" naiilang nyang sagot saka kami nagtawanan. Shookt, Tama nga naman sya it was a box hay nako naman porsche. Sabi ko sa sarili ko. habang iiling iling