The Nerdys Checklist (How to Get the Famous Pogi)

Chapter 19: HATE

"Congrats sa another successful operation Dra. Ezra!" Nakangiting bati ng team ko after ng ilang oras na operasyon.

Nakatingin ako sa mga kamay ko, I almost save hundred of lives. But only God can save soul. I almost enlarge my vission through this Job malayo na din pala ang narating ng mga kamay kong ito. 

Nagpasya akong kumaen sa labas dahil nakaramdan ako ng gutom matapos ang ilang oras na pagtatrabaho, sumakay ako ng taxi at nagpababa sa pinakamalapit na coffee shop ng aksidente kong makita si yuno.

Napalunok ako pero pilit kong kinausap ang sarili ko na hindi ako dapat gumawa ng kahit anong hakbang na magpapahiya sa sarili ko. I took a deep breath at sandali kong pinikit ang mata ko. Hindi ko nakita si yuno, "Tss lagi nalang syang darating at mawawala." Bulong ko sa sarili ko.

Pumunta ko ng counter at umorder, mag isa ko sa table ko hanggang sa may lumapit sakin.

"Pwede ba kong umupo?"

Napatingin ako pero I can't manage myself to answer. "Silence means yes?" Tanong ulit nito.

"Yuno?" Nakakapagtakang lapitan ako ni yuno. Pero gaya ng dati mahina ako pag dating sa kanya.

"I'm going to sit, since I know you'll going to stare at me all throughout. Kumaen ka lang and I hope this time everything will be different."

Hindi pa din ako nagsasalita, nakakapanibago dahil sya ang unang lumapit sakin at kinausap nya ko na parang normal.

"Hindi nga ko nagkamali tch, tititigan mo nalang ba ko?" Tanong nya kaya napayuko ako at binaling ang tingin sa iba.

"W-What do you mean by this time everything will be different?" Tanong ko sa kanya. Every single words from his mouth is very important to me lalo na kapag para sakin ang mga salitang yon, masama man o hindi ang sasabihin nya gusto ko pa din makinig. 

"Different. Kasi ako unang lumapit, ako unang nagsalita at ako ang unang kumausap sayo at higit sa lahat andito ko para tapusin lahat ng nag uuganay satin." Mabilis nyang sagot, hindi ko alam kung para saan talaga ang pag lapit nya pero isa lang ang sigurado ko. REJECTION, wala naman akong inooffer pero pakiramdam ko marereject nanaman nya ko ano mang oras.

"No hard feelings. Alam ko namang tanda mo pa lahat nangyari sa Dimson University. Porsche let's have a closure?"

"Closure? Yuno ano bang sinasabi mo? there's nothing between the two of us, it's just that, I fell in love with you that much to the point na naghabol ako sa wala."

"Just like what I did before to Imogen. My bride, na hindi ko naging asawa. I love her that much but I can't consider it na NAGHABOL SA WALA, Giving up on her is gain on my side."

Parehas kaming natahimik at bumalik sa alaala ko kung gaano kasakit at kahirap ang ginawa nyang pagpapalaya sa bride nya noon.

"Sumaya ka ba nung pinalaya mo sya?" Tanong ko.

"She deserves to be happy. And I promise to give her a very special gift during our wedding and that's freedom at ako lang ang lalaking nakapagbigay non sa kaniya."

"Pero sumaya kaba nung pinalaya mo sya?"Tanong kong muli sa kanya.

"Hindi naman talaga madaling magpalaya, hindi madaling mag give up at lalong hindi madaling pakawalan yung babaeng pinangarap ko, But Surrendering is greatest Oppurtunity.

"Yuno."

"I mean look at you, after all the pain you became a doctor. Giving up on your checklist is hard but after that you became like this. Someone who save hundred of lives, and million liter of tears to those afraid loosing their love ones."