Yetim Kızın Aşkı

BÖLÜM-14

(Düzenlendi.)

(13.bölümden hatırlatma.)

"Teyzeciğim, amcacığım. Sizden bir şey isteyebilir miyim?" dedi çekingen bir ses tonu ile.

"Tabii kızım." dedi Meliha Hanım.

"Ben tatilimi amcamın ve teyzemin yanında geçirmek istiyorum. Uzun zamandır gelmemi söylüyorlardı. Yarın sabaha bilet ayırttım. İzniniz olursa gitmek istiyorum." dedi Miray.

"Tabii ki gidebilirsin kızım. Onlar senin ailen. Bizden izin almama gerek yok. Ama üç ay çok uzun ya. Biz seni çok özleriz." dedikten sonra bir çocuk gibi dudaklarını büzmüştü Meliha Hanım.

Onun bu hâline bakarak kıkırdamıştı Miray.

"Saat kaça ayırttın biletini kızım?" diyen Ahmet Bey'i cevapladı Miray.

"Saat 10'da." dedikten sonra eşyalarını toparlamak için ayrıldı salondan. 

Alican'ın planları boşuna yapılmıştı. Miray gidiyordu...

14.Bölüm

Bu sabah bir kişi çok mutlu uyanırken diğer dört kişi içinde bir buruklukla uyandı. Miray çalan alarm ile kalktı ve direk banyoya giderek elini yüzünü yıkadı. Sonra odasına dönerek yatağını topladı ve üzerini giyindi. Sabah sekize alarm kurmuştu. Umarım yetişebilirim, diye düşündü.

Valizini de indirdi kendisiyle birlikte. Meliha Hanım merdivenlerden gelen sesler ile Miray'ın uyandığını anladı ve ona seslendi mutfaktan.

Miray bavulunu kapının yanına bıraktıktan sonra mutfağa girmişti. Girmesi ile kahvaltı masasını hazır görmüş ve aile fertleri bu saatte kalkmıştı. Aleyna uyku sarhoşu, gözünü bile açamıyordu. Alican ise somurtmuştu. Miray şaşırmıştı en çok onun mutlu olması gerekmiyor muydu? Evde kendisini görmek istemeyen o idi.

Alican, sabah annesini kendisini uyandırması ile kalkmıştı. Gözlerini açmadan hemen itiraz etmişti. "Anne ya, daha çok erken."

"Miray gidiyor ya. Yolcu etmeyecek misin?" dedikten sonra Meliha Hanım odadan çıkmıştı. Alican ise öylece kalakalmıştı.

Kendisi yüzünden gidiyordu. Halbuki bu akşam özür dileyecekti. Güzel bir akşam geçireceklerdi. Bir kez daha pişmanlığı iliklerine kadar hissetti. Geç kalmıştı. Nereye gidiyordu Miray? Teyzesine mi amcasına mı? Nereye gittiğinin bir önemi mi vardı sanki? Gidiyordu işte.

Yüzü asık bir şekilde kalktı yataktan. Üzerine tişört geçirip, elini yüzünü yıkadıktan sonra aşağıya indi. Oturduktan sonra Miray da gelmişti mutfağa. 

"Teyze niye zahmet ettin? Herkesi dikmişsin ayağa." diye sitem etti Miray.

"O ne demek öyle? Tabii ki kalkacağız. Hadi hadi kahvaltımızı yapalım. Daha havaalanına gideceğiz. Umarım geç kalmayız." dediğinde Miray hemen itiraz etti otururken.

"Lütfen teyze. Siz gelmeyin. Ben taksi ile giderim. Lütfen." dediğinde teyzesi onu kırmamak adına, daha fazla uzamasın diye kabul etti ama içi rahat değildi.