Yetim Kızın Aşkı

BÖLÜM -18

Multimedyada sevdiğim bir şarkı var. Bilmeyenler varsa umarım beğenir😊.

(Düzenlendi.)

(17.Bölümden Hatırlatma)

"Miray, seni ne kadar sevdiğimi, bu sevginin çok güçlü olduğunu ve bu bağın aşk olduğunu anladım. Ben sana olan duygularımı kabullendim Miray. Seni seviyorum Miray. Biliyorum sen bana o gözle bakmıyorsun. Bir abi olarak görüyorsun beni. Olsun. Senden beni sevmeni isteyemem ama yine de bil istedim. Beni affedip affetmemekse sana kalmış Miray ama unutma ben hep yanındayım." dediğinde kalbi heyecanla atıyordu ama Miray'ın yanağına yol alan o iki damlayı görünce kalbi atmayı bırakmıştı. Miray onun sevgisini kabul etmemişti. Ağlıyordu. Tepki vermiyordu.

"Özür dilerim Miray. Ağlama lütfen. Tamam, sana bunları hiç söylemedim farz et olur mu? İstersen benimle konuşma ama benden nefret de etme. Neyse, daha fazla uzatmak istemiyorum. İyi geceler Miray." dedikten sonra ağır ağır yürümeye başlamıştı.

Miray, doğru mu duymuştu? Alican ona aşık olduğunu mu söylemişti? İnanmak istemiyordu Miray. Sanki inansa bu büyü bozulacakmış gibi hissetti. Duymuştu. Hepsi gerçekti. Alican'ın daha fazla uzaklaşmasına izin vermeden bağırdı arkasından.

"Alican!" dediğinde Alican Miray'a dönmüştü. Dönmesi ile Miray'ın boynuna atlaması bir olmuştu.

"Seni seviyorum..."

18.Bölüm

Alican boyuna sarılan kollar ile neye uğradığını şaşırdı. Seni seviyorum mu demişti? Yanlış duymamıştı değil mi? Seviyorum demişti. Sevinçle kollarını sımsıkı sardı beline. Kalbi patlayacakmış gibi atıyordu.

Ne kadar o şekilde kaldılar bilinmez Alican Miray'ı biraz uzaklaştırarak ona baktı. Ağzı kulaklarında bakıyordu. Konuşsa büyük bozulacakmış gibi hissediyordu. Miray için de bu durum pek de farklı değildi. Eli ayağı boşalmıştı heyecandan. Sanki rüya görüyordu. Eğer bu rüyaysa uyanmak istemiyordu.

"Doğru duydum değil mi? Seni seviyorum dedin." diye sordu Alican mutlulukla. Miray ise sadece kafa sallamakla yetinmişti. Konuşamıyordu ki heyecandan.

Alican Miray'ın başını tutarak alnından öptü. Bu anlar birbirini seven bu iki insan içn paha biçilemezdi. Miray için bu hasret artık son bulmuştu.

Alican, onun alnından dudaklarını ayırınca uzun uzun onun gözlerine baktı. Gözlerine bakarken bile kalbi bu denli hızlı atarken ona dokunurken nasıl yerinden çıkacakmış gibi atmasındı? Yüzünün her noktasına baktı Alican. Aşık olduğu her zerresine baktı. Önce bir daha alnından öptü sonra gözlerinden. Yanaklarından, burnunun ucundan öptü. Ellerini tutup avuç içlerinden öptü.

Miray ise hiçbir şey yapamıyordu, konuşamıyordu. Dili lâl olmuştu sanki. Heyecandandı hepsi. 9 yıldır karşılıksız kalan aşkı bu akşam karşılık bulmuştu. Yeryüzünde belki de Miray'dan daha mutlusu yoktu. O anda Sabahattin Ali'nin şiiri geldi aklına. O şiiri okurken ne de çok kurmuştu onun hayâlini. Az önce yaşamıştı. Hayâli gerçek olmuştu.

Gözlerimden öptü,
Ellerimden öptü, ellerimden.
Avuç içlerimden öptü.
Unutabilir misin şimdi?
Ben ölsem, unutamam.