Yetim Kızın Aşkı

BÖLÜM- 27

Keyifli okumalar...💫

(26.Bölümden Hatırlatma)

Saate baktığında akşamın altısı olduğunu gördü. Acıkmıştı ama bu evi temizlemeden yemek yiyemezdi. Eğer yerse şişerdi, mayışırdı, uykusu gelirdi. O zaman da iş filan yalan olurdu. Bu nedenle tüm evi temizleyip bitirdiğinde saat akşamın sekizi olmuştu.

Mutfağa geçip aldığı makarnayı yapmaya karar verdi. Makarnanın yarısını yapsa yeterdi. Makarna haşlanırken amcasından gelen mesajı okudu. Amcası eve vardığına dair mesaj atmıştı ama Miray'a yine nasihat vermeyi unutmamıştı.

Miray yemeğini yedikten sonra günün verdiği yorgunlukla kendini yatağa attı.

27.BÖLÜM

Aradan bir ay geçmişti. Belki çok zaman geçmemişti arada ama Miray'ın içindeki özlem her gün bir öncekisine göre daha da artıyordu. Özlemiyle birlikte kalp kırıklığı da.

Bir aydır Alican'dan ne mesaj vardı ne bir arama. Hiç mi merak etmemişti Miray'ı? Sormamış mıydı nerede diye? Belki de Miray'ın gitmesini fırsat bilip Ece ile sevgili olmuştur.

Miray, şifonyerin önüne oturmuş saçlarını tarıyordu. Her gün aynı senaryo, aynı bekleyiş, aynı umut. Miray derin bir iç çekerek aklındaki bu düşünceleri attı. Tek başına olmadığı zamanlarda Alican aklına gelmiyordu ama tek başına olduğu zamanlarda da gitmek bilmiyordu. Belki bir umut beni arar diye ders haricinde telefonunun bildirim sesini açık oluyordu. Yatmadan önce telefonunu sessize alan Miray artık belki arar mesaj atar diye sessize almıyordu.

Miray şifonyerin önünde otururken takı takmasının hoş duracağını düşünerek boydan aynasının önüne geçip kapağını açtı. Hava sıcak olduğu için beyaz bir etek, açık mavi kalın askılı tişört giymişti. Kıyafetine uyumlu olacağını düşündüğü kolyeyi aldı eline. Bu kolye Alican'ın Miray'a 9.sınıfta aldığı kolyeydi.

Kolyemi taktıktan sonra yine aynı tonlarda bilekliğimi takıp çantamı da alarak odadan çıktım. Kapıda tişörtümle aynı renk olan sandaletlerimi giyerek evden çıktım.

On dakika kadar mesafe yürüdükten sonra okuluna gelmişti. Çantasından telefonunu çıkarıp Elvira'yı aradı. Sınıfta olduğunu öğrenince adımlarını sınıfa yöneltti.

Elvira? Elvira, Miray'ın okuldaki, hatta bu ülkedeki tek yakın arkadaşı. Miray, Elvira'yı gördüğü anda içi ısınmıştı ona. Kocaman siyah gözleri, rujsuz kırmızı dudakları, herkesin sahip olmak için uğruna binlerce lira yatırarak sahip olduğu doğal burnu, kıvırcık ve kabarık saçı, upuzun kirpikleri ve hafif esmer teni ile çok güzel bir kızdı. Bir de sımsıcak gülüşü vardı. Miray değil Elvira gelip onunla tanışmıştı. O zamandan beri ayrılmaz ikili olmuşlardı.

Miray sınıfa çıktığında hemen Elvira'nın yanına oturdu. Biraz hoş sohbetten sonra profesör derse girmişti. İlgiyle dersi dinlemeye başladı Miray. Artık lisedeki gibi değildi. Ders dinlerken aklına Alican filan gelmiyordu. Sadece yapayalnız olduğu zamanlarda aklını istila ediyordu Alican.

***

Miray, sınıftan çıkınca aklına, bugün alışveriş yapacağı geldi. Ayrıca bugün kira ödeme günü olduğunu da hatırladı. Ev sahibinin ne zaman geleceğini bilmediğinden çantasından telefonunu çıkarıp aradı. Kirayı akşam alıp alamayacağını sordu. Alabileceğini öğrenince teşekkür ederek telefonu kapattı. Kapattıktan sonra bahçede oturan Elvira'nın yanına gitti. Kendisi dersten sonra lavaboya gitmiş Elvira da o sırada başka sınıftan arkadaşının sorularını yanıtlamakla meşguldü. Sonrasında da bahçeye inmişti.