Zamanın avuçlarının beni ondan koparmasının üstünden günler, haftalar ya da aylar geçmişti. İçimdeki kor gün geçtikçe büyüyor ve beni biraz daha ona bağlıyordu.
Gözlerimi yumdum ve onu hissetmeye çalıştım. Sanırım hissediyordum.
Fakat ben ölü değil...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu aylar sonra dudaklarımız tekrar bir yapboz parçası gibi tamamlandığı andı. Beni ilk öpüşü değildi. Fakat bu öpüşü bu sefer can vermek yerine ruhumu etimden cımbızla çekiyordu.
Özür dilerim Amar intikamım seni sevmeme izin vermiyordu.
Dudakları dudaklarımdan koptu ve bal sarısı gözleri ile bana baktı. Bir cevap bekliyordu.
