Sexmate Turns To His Fiancé (BTS Jimin)

CHAPTER 46

#Sweet

Tinulak ko si Jimin patayo dahil ang awkward ng posisyon namin.

"Ikaw kase eh!Para akong may virus kung makalayo ka" inayos niya ang black shirt niya saka umupo ulit yung malapit na sakin.

"Che!Gusto mo naman" pangaasar ko.Kinuha ko ang isang unan sa likod ko at nag Indian seat ako sa kama.

"So,ano nga yung ikukuwento mo?"

"Alam mo na ba yung nangyari kay Nicole?" i ask.

Tumango naman siya bilang sagot."Napaka laki ng pinagbago niya since Ashton came to her life again—base sa kinuwento niya sakin" he said.So—naikuwento na ren pala ni nicole sa kanya.

"Yah!napakasaya ko nga na nag bago na siya.." i said while clapping my hands."Did you know that Ashton is the guy that i met before?Yung kausap ko sa rooftop ng hotel?Kung saan niyo ako nakita nila Taehyung?"

"Really?kaya pala familiar ang mukha niya"

"Ahhh jimin,about duon sa older brother mo.Hindi sa nahihimasok ako ah?Anong balak niyo?" sabi kase ni Nicole nasa rehabilitation sila ng kuya ren ni Nicole.

"Ahh about dun? I'm so happy na nagbago na ren ang kuya ko.Pagkadating ko agad ko siyang pinuntahan,I can see his own improvement.He congratulate me.Tanggap niya na daw na hindi sa kanya mapupunta ang hotel.Pati pala si kuya napaniwala natin" he bitterly smile at me."Sorry at na involve ka sa gulong pinasok ko" he apologized.

"Hindi no!kahit kailan hindi sumagi sa isipan ko na pinagsisisihan ko to.Sa una oo,How come na nagawa ko ang isang bagay na yun sa kabila nang kabaitan na ginawa nila Tita Cecil.But lateley.. nung nasiguro ko na napapamahal nako sayo?Parang everything is fine.Walang regret"

"Are you sure?" i slowly nod and smile at him.He suddenly hug me from the side na ikinabigla ko "Thank you Trix and I love you." my heart again! "Pwede bang wala nang pretending na mangyayari? Pwede bang totoo na lahat?" hindi ako makasagot sa mga tanong niya.Parang biglang umurong ang dila ko."Dahil hindi ko na kaya na itago ang nararamdaman ko.Hindi pa pala sapat na sabihin ko ang salitang "I like you" dapat pala "I love you" dahil yun yung talagang nararamdaman ko." bigla na lang ako napaluha sa mga sinabi niya—ni hindi ka magawang magsalita,gumalaw at yakapin siya pabalik."Do you feel the same way too Trix?"

Hindi ko alam kung saan ako humugot ng lakas na loob.Tumango ako "Yes,Mr.Park Jimin i love you" this time napayakap nako sa kanya ng mahigpit."Thank you for loving me back."

Nag tuloy tuloy lang ang kwentuhan namin magdamag hindi na nga namin namalayan na nakasandal na kameng dalawa sa headboard ng kama ko at 8pm na pala ng gabi.Mukhang kailangan na namin mag hapunan.

"Are you hungry?" i ask to him.

"Ikaw?Gutom ka na ba?if yes,then let's have a dinner." kahit hindi pa ako sumasagot ay sinuot na niya ang sandals niya na panglalake at tumayo na.Inalok niya sakin ang kamay niya na tinanggap ko naman.

Sumakay na kame sa kotse niya para maghanap ng makakainan "May alam ka bang malapit na fast-food chain?Gusto ko sana sa Jollibee na lang." tanong niya hawak niya ang isang kamay ko gamit ang right hand niya while yung left hand niya hawak niya sa manibela.

"Before i answer your question,can you please let me go my hands? I'm scared na isa lang ang hawak mo sa manibela" Yes,natatakot ako baka kase hindi niya macontrol at sa kamay ko lang siya nakafocus.Delikado na.