karadeniz gibi olmaya çalışan bi kadın
ve
tam bir karadeniz adamı.
aşkları ne kadar büyük olabilir ki?
yeni hikaye yeni macera. bu hikayeyi umarım beğenirsiniz.
Tahie anlatmaya karar vermişti. Korkuyodum olacaklardan. Mercandan...
" anlat tahir." Dedi mercan. Be bakmıyodum onlara. Korkuyodum.
" ben ayrılmak istiyorum mercan.. ben.. ben nefesi seviyorum." Dedi. Bu kadar kolaymıydı söylemek. Mercanın ne diyeceğini bekledim. Hâla korkuyodum.
" biliyorum." Dedi. Nasıl ya...
" he." Dedi tahir. Şaşkındı... benim gibi.
" aşkınızı görebiliyorum. Bende seni sevmiyorum tahir ama ilk senin söylemeni bekledim. Biliyodum... barış anlattı." Dedi.
" aşk olsun barış." Dedim. Sinirli bakarken.
" oldu zaten nefes." Dedi. Ne? Nasıl? Ne zaman? Kiminle?... sorularımı hep içimden sormuştum.
" mercana aşık oldum. Tabii o da bana. Sonra anlattım olanları." Dedi barış.
" gördün mü nefes artık engelde kalmadı." Dedi tahir. Ne kadar rahattı ya.
" tahir sussana." Dedim. Mercana bakamıyodum.
" nefes tahir haklı artık mutlu olun da biz de birleşelim ya." Dedi mercan.
Hiçbir şey demeden sarıldım ona.
" en yakın arkadaşımsın bunu biliyosun değil mi." Dedim.
" biliyorum." Dedi.
Biz daha sarılırken tahir beni tutup kendine çekti.
" siz eğlenin biz gidiyoruz." Dedi.
" tahir ya ben yüzücem daha." Dedim. Tabi ki dinlemedi. Kolumdan tuttu ve arabaya bindirdi.
" ayıp oldu ya." Diye bağırdım tahire.
" ya amma konuştun nefes. Bi sus kızım ya." Dedi arabayı kullanırken.
Tabi ki susmiycaktım...
" nereye gidiyoruz?" Diye sordum bu sefer.
" annemlere sevgili olduğumuzu söylemeye gidiyoruz. Yani trabzona dönüyoruz." Dedi. Ama diğerleri...
" sen mercanla sarılırken ben barışa anahtarı verdim zaten 2 gün tatil yapıp geri dönücekler." Dedi.
" tahir üzerimde hâla bikini var ya böyle mi gidicem hayvan." Dedim ama hayvanı bağırarak söylemiştim.
" hayır tabi ki nefes önce eve gidicez. Eşyalarını al üstünü değiştir sonra da yola çıkıcaz." Dedi. Düşünceli hayvanım ya..
Bu arada kediye benzediği için hayvanım diyorum ona.😊😊
Neyse ben susmamak için konuşmaya devam edicektim. Sırf onu sinir edebilmek için...
" bana sordun mu acaba. Belki ben şimdi söylemek istemiyorum." Dedim. O an arabayı aniden durdurdu ve bana döndü.
" gerçekten mi?" Diye sordu. Tabi de hayır.
" yuhh tahir ya inandın mı cidden." Dedim ve ardından kahkaha attım.
" aklımı aldın nefes." Derin bi oh çekmişti. Gerçekten neden bu kadar endişelendi ki...
" daha yeni mi aldım aklını bi düşün bakalım." Dedim.
" doğru ilk uçakta kucağıma düştüğün an almıştın aklımı sonra da vermedin zaten." Dedi. Hayır neden şimdi beni utandırıyosun ki.
" nefes neden sustun." Dedi. Ben hâla konuşmuyodum.
Bana doğru döndü ve yüzümü ellerinin arasına aldı. Sonra kendine döndürdü.
" sen hep bana bak. Kıskanırım." Dedi. Hee sen böyle söyle sonra da benim sana bakmamı bekle.
" bakamam." Dedim. Sesim titrek çıkmıştı.
" nefesim benden utanmana gerek yok." Dedi. Masumiyetini sevdiğim adam.
" ya off tamam zaten beni yerin dibine gömdün. Düştükçe düştüm burda ya." Dedim. Atarlı kız hallerim anneme çekmişti.
" atarlı kadınım benim." Dedi gülümseyerek.
" yaa tahir hadi gidelim artık. Zaten burda daha fazla kalırsak ben daha fazla utanıcam." Dedim.
O ise bana sadece güldü ve daha sonrasında arabayı yeniden çalıştırdı.
************************
Eve vardığımızda ben direk odama çıktım. Tahirde kendi odasına çıktı. Üzerimi değiştirdim ve gelmişken 1 valiz daha hazırlayıp götürmek istedim.
Tahir beni salonda bekliyodu. Elimde ki valizi aldı ve sonra evden çıktık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*********************
Uzun süren yolculuğun ardından nihayet trabzona giriş yapabilmiştik.
" tahir ya ben korkuyorum." Dedim. Saniye hanımın karşı çıkmasından korkuyodum. Ama olsun asiye ablam beni korurdu.
" neden korkuyosun güzelim." Dedi. Bi adam güzelim derken bu kadar karizmatik olur mu ya...
" annenin tepkisinden." Dedim. Bana güldü. Hayır yani bunda gülünecek ne vardı.
" korkmana gerek yok ki annem çoktan kabul etti seni." Dedi. Nasıl ya...
" nerde? Ne zaman? Nasıl?" Şaşkınlıkla beraber ard arda sorularımı sıralamıştım.
" hani biz piknik yapıyoduk sonra seni de çağırdık geldin de ailemle tanıştın ya. İşte o günden beri." Dedi. Aramızda sanki kopamiycak kadar güçlü bi aile bağı vardı.
" ya demek öyle... olsun ya." Dedim. Sanki tahirle evlenebilcemde.
Valla ben yürüyen bi felaket tellalı olduğum sürece kimseyle mutlu olamam. Her mutlu anımda başıma bi dert açmayı başarıyorum ama nasıl oluyo bende bilmiyorum.
Aklıma bir şey gelmişti. Unuttuğum bir şey...
" tahir benim evin ilaçlanması bitmişti. Ben sizde ki eşyalarımı da alıyım da evime geri döniyim." Dedim. Tahirin yanındayken huzurluydum.. bi evim olduğunu bile unutmuşum.
" bizde kalıyodun ne güzel. Gitme işte nefes." Dedi.
" tamam da o zaman sadece arkaştık tahir. Şimdi hiç uygun olmaz." Dedim. Haklıydım.
" haklısın tamam." Dedi. Ben haklı olduğumu söylemiştim.
************************
Kaleli konağa varmıştık. Arabadan indik ve kapıyı çaldık. Herzaman ki gibi asiye abla açtı.
" hani siz tatildeydiniz?" Diye sordu.
" anlatıcaz yenge." Dedi tahir ve elimi tutup içeriye soktu.
" kaleliler size bi haberim var." Dedi. Noluyo lan. Herkes birden ayağa kalktı.
" anlat abi." Dedi sabırsız olan murat.
" biz nefesle sevgili olduk.".........
Evet bu bölümün de sonuna geldik. Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
Bu hikaye her zaman salı, perşembe ve cuma günleri gelicek.
