karadeniz gibi olmaya çalışan bi kadın
ve
tam bir karadeniz adamı.
aşkları ne kadar büyük olabilir ki?
yeni hikaye yeni macera. bu hikayeyi umarım beğenirsiniz.
Kafeden içeriye girdik ve bi adamın yanına oturduk. Yüzüne baktım b..bu ta..tahir'di. Hayatımın en acı günüydü. Aşık olduğum adam aslında bi başkasına aşıkmış ve bu kişi benim en yakın arkadaşımmış.
" hoşgeldiniz." Dedi tahir. Benim içim kan ağlıyodu ama yüzüme yapmacık bi gülümseme taktım.
" şeyy siz oturun benim gitmem gerek." Dedim. Ordan gitsem daha iyi olurdu.
" nereye?" Diye sordu mercan. Çok uzağa demek istiyodum içimden.
" istanbula." Dedim. Kısa ve netti.
" neden gidiyosun nefes. Hani karadeniz seni çekiyodu." Dedi tahir. Evet çekiyodu ama sen varken çekiyodu.
" öyle işte gitmem gerek." Dedim. Çok uzatmak istemiyodum.
" nefes sende bir şey var." Dedi mercan.
" hayır sadece arabam orda gidip onu almam gerek." Dedim. Uydurabileceğim en mantıklı yalandı.
" geri gekiceksin değil mi?" Diye sordu mercan.
" evet gelicem. Arabamı almam gerek bi de daha orda kalan giysilerim var onları da alıcam." Dedim. Ama bu sefer yalan söylemiyodum. Gerçekten de almam gereken giysilerim vardı.
" tamam uçağın ne zaman?" Diye sordu tahir. Ben onun yüzüne bakamıyodum.
" ben daha almadım şimdi alıcam." Dedim. Onlarda kafalarını sallayarak beni onayladılar.
İnternetten uçak bileti satın aldım. Tam 1 saat sonra kalkıcaktı.
" ben seni bırakıyım mı havaalanına?" Dedi tahir. Aslında bunu çok isterdim ama kabul etmedim.
Arkamı dönüp taksiye binicekken mercan ve tahirin sarıldığını gördüm. İlk defa canım bu kadar çok yanmıştı. Sanki artık beni buraya bağlayan bir şey yokmuş gibi hissediyodum.
Uçağa bindim ve istanbula geldim. Evime gidip 3 valiz daha hazırladım ama daha valize koymadığım giysilerim vardı. Belki yine bir şey olursa bunları bahane edebilirdim. Akşam saat 19:00 da tüm işim bitmişti ama ben 2 gün burda kalmak istiyodum. Tam duş almaya giricekken mercan görüntülü aradı. Ben de hemen üzerime bi havlu sardım ve telefonu açtım.
Tahir de yanındaydı. Beni bu şekilde görünce hemen geri çekildi.
" nefes hazırlanmadın mı daha." Dedi mercan.
" hazırlandım ama 2 gün burda kalıcam." Dedim.
" ama bari yarın akşam gel lütfen." Dedi mercan.
" bilmiyorum ki yani ne yapsam." Dedim. Düşünüyodum. Aslında bi yandan tahiri görmek için gitmek istiyodum ama bi yandan da acı çekiceğimi biliyodum.
" off uzatma nefes gel işte." Dedi tahir. Onu kırmak hayatımda yapacağım son şey bile olamazdı.
" tamam o zaman yarın saat 19:00 da yola çıkıcam sabahta orda olurum." Dedim.
" tamam canım hadi git sen duş alıcaktın sanırım." Dedi mercan.
" tamam canım." Dedim ve telefonu kapattım.
Duşa girdim ve çıktım üzerime rahat bir şeyler giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saat 20:00' dı ve ben duştan yeni çıktığım için biraz acıkmıştım ve atıştırmalık bir şeyler yedim.
Saat 12' ye kadar da telefonla uğraştıktan sonra uyudum.
Sabah uyandım ve kahvaltı yaptım. Saat 08:00 dı eğer ben şimdi evden çıkarsam öğlen orda olurdum bu yüzden kahvaltı yaptıktan sonra hazırladığım 3 valizide kırmızı üstü açık olan arabama yerleştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstüme kırmızı spor bi elbise ve beyaz spor ayakkabıda giyindikten sonra evin kapısını kilitleyip çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arabama binip yola çıktım. Saatler sonra trabzona vardığımda mercanı aradım. Piknikte olduklarını söyledi. Gitmek istemedim ama çok zorladığı için kabul etmek zorunda kaldım ve eve uğramadan bana attığı konuma gittim. Yeşil ve güzel bi yerdi. Tahir ve aileside burdaydı yani sanırım ailesiydi. İçim hâla kan ağlıyoken yüzüme yapmacık bi gülümseme kondurduktan sonra havalı bir şekilde arabadan indim ve yanlarına gittim.
" selam." Dedim.
" hoşgeldin gelsene seni ailemle tanıştırıyım." Dedi tahir.
" tamam." Dedim.
Beni ailesiyle tanıştırdı hepsi de çok tatlı insanlardı ama ben en çok asiye ablayı sevmiştim.
" otursana nefes." Dedi asiye abla.
" yok ben sadece sizi görmek için geldim. Eve gidicem siz kendi aranızda ailecek bi piknik yapın." Dedim. Yüzümde gittikçe hüzün yayılıyodu ve tahir bunu fark etmişti.
" nefes sen üzgünsün." Dedi tahir.
" yoo nerden çıkardın iyiyim ben." Dedim. Kısa ama net olmayan bi cümle kurmuştum.
" nefes biri canını sıkmış söyle işte ben gidip hallederim." Dedi tahir.
Aslında bilmiyodu ki beni üzen kişi kendisi. Bir şey uydurmak zorundaydım.
" aslında buraya gelirken bi kaza geçirdim. Ondan oldu." Dedim.
" iyi misin hastaneye gidelim mi?" Diye soru tahir. Ama ben geçiştirdim.
Gitmek istesem de beni bırakmadılar.
" ben gidiyim artık." Dedim ve tam gidicekken tahir kolumdan tuttu. Neden böyle yapıyodu ki neden canımı daha çok acıtıyodu.
" gitme." Dedi.
Şimdi bana diyiceksiniz ki neden tahirle mercan diye. Ama böyle olması nefes ve tahiri daha çok bir araya getiricek. Zaten demiştim hikayede kötü karakter olmiycak ama kötü olaylar olucak diye. Güvenin bana mercan ve tahir birlikteliğinden çok güzel şeyler ortaya çıkıcak. Mesela NEFTAH gibi.
