karadeniz gibi olmaya çalışan bi kadın
ve
tam bir karadeniz adamı.
aşkları ne kadar büyük olabilir ki?
yeni hikaye yeni macera. bu hikayeyi umarım beğenirsiniz.
Hayatım boyunca karadeniz gibi asi, karadeniz gibi derin, karadeniz kadar dalgalı olmak isteyen 20 yaşında bi kadınım.
Neden bilmiyorum ama karadeniz beni kendine çekiyodu.
18 yaşımı doldurduğum an karadenize taşınıcaktım. Şimdi 20 yaşındayım ve artık karadenize gitme vakti geldi.
Uçağım saat 12:00 da kalkıcaktı bu yüzden ben saat 08:00 da kalktım. Kahvaltı yaptım ve sonra da duş alıp giyindim.
Artık gitmek için hazırdım. Valizlerimi aldım ve havaalanına gittim. Uçağın kalkmasına yarım saat vardı. Bende o süre içinde biraz oturdum ve dinlendim. Son 10 dakika kala uçağa bindim. Çok geçmeden uçak kalktı.
Lavaboya gitmek için ayağa kalktım ve tam o sırada uçak sallanmaya başladı. Dengemi kaybedip bi adamın kucağına düştüm. Utancımdan hemen gözlerimi kapadım. Bi süre sonra bi ses duydum.
" yeriniz rahat galiba." Dedi. Off gerçekten rezil olmuştum. Ama bunu belli etmek istemiyodum.
" yaa ne demezsin o kadar rahat yani." Dedim. Alaycı bi tavırla.
Uçak hâla sallandığı için kalkamamıştım ki o sırada hosteslerden biri geldi.
" hanımefendi lütfen burda beyefendinin yanında oturun. Yerinize geçmeniz şimdilik tehlikeli olabilir." Dedi. Burda oturmaya mecbur gibiydim.
" ama çantam orda kaldı." Dedim. Çantama ihtiyacım vardı. Telefonun her şeyim onun içindeydi.
" ben getiririm." Dedi ve gitti.
" sizde isterseniz kucağımdan kalkıp yan tatafa oturun." Dedi. Yanımda ki uyuz olduğum adam.
" ay merak etme yemedik. Hem ben isteyerek düşmedim kucağına." Dedim bağırarak söyledim ama çok bağırmıyodum.
" asiyiz biraz." Dedi ukala insan.
" sanane ya sanane." Diye tersledim. Aslında böyle yapmak istemezdim çünkü öyle biri değildim ben.
Adamın kucağından kalkıp yan tarafa oturdum ve hiç ona bakmamaya çalıştım.
2 saat bi yolculuğun ardından vamıştım.
Trabzon/ sürmeneye gelmiştim. Bi arkadaşım buranın çok güzel olduğunu söylemişti ki dediği kadarda varmış. Arkadaşım burda benim için bi ev ayarlamıştı. Taksiye binip edresteki eve gittim. Eşyalıydı ve 2 katlıydı. Benim için biraz fazla büyüktü ama zaten ben buna alışkındım. İstanbuldan getirdiğim 5 valizi boşaltıp dolabıma yerleştirdim.
Dolapta da her şey vardı ama ben çok yorgun olduğum için en basitinden makarna yaptım.
Yemeğimi yedikten sonra biraz oturdum ve bugün olanları düşündüm. O adam aklımdan hiç çıkmıyodu. Daha adını bile bilmiyodum ama garip bi duygu vardı içimde. Galiba rezil olduğum için çıkmıyodu aklımdan.
Mutludum çünkü artık yeni bi hayata başlıyodum. Burda başıma ne gelir bilmediğim için istanbuldayken dövüş eğitimi aldım.
Bugün fazlasıyla yorulmuştum ve gece saat 24:00 olunca uyumak istedim ve uyudum.
Genelde erken kalkmaya alışık değilimdir ama buranın havası bi başkaydı. Sabah saat 10:00 da kalkmıştım. Kahvaltı hazırlayıp televizyon izlerken kahvaltımı bitirdim. Bugün gezmek istiyodum bu yüzden hazırlanıp evden çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstü açık bi arabam vardı ama istanbulda kalmıştı. Onu buraya getirtiyodum ama yarın gelicekti.
Bende bi taksiye binip pazara gittim. Biraz pazarı gezdikten sonra yürüyerek başka bir yere gitmek istedim. Etrafımdakilere burada en güzel yer neresi diye sorduğumda "civra" diye bi yerden bahsettiler.
Nasıl gidildiğini bilmediğim için yine taksiye bindim. İlerlerken önüme büyük bi kaya çıktı üstünde " ulrem" yazıyodu. Galiba büyük bi aşkın hikayesiydi.
Orda bi adamın oturduğunu gördüm. Bende gidip oturdum. Yanımda ki adam bana döndüğünde bende ona döndüm.
İkimizde şok bi ifadeyle aynı anda
" yine mi sen?" Diyebildik. Ve bi süre şaşkın bi ifadeyle bakıştık.......
İlk bölümü umarım sevmişsinizdir. Elimden geldiği kadar yazmaya çalışıyorum. Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.❤❤❤
