Suck My Soul

33.Bölüm (Kral'ın Hayali)

NATSU

Başım dönmeye başlamıştı heyecandan. Şaşkınlıkla "Ben şimdi baba mı oluyorum?" diye sorup gülümsediğimde Urek enseme bir tokat atıp "Hayal dünyasından dışarı çık, ikisinden biri dedi!" diyerek beni uyarmaya çalışmıştı.

Abime baktığımda onun da benim kadar şokta olduğunu gördüm. Sonuçta ikimizinde baba olma ihtimali yüzde elliydi ve bu çok gergin bir durumdu.

Yüzde elli mi? Hadi ordan... "Bebek benim bence."

Zeref kafasını kaldırıp düşünceli haline bir son vermişti. "Ne demek senin?! Nasıl bu kadar eminsin?"

"Afedersin ama Mavis ile uzun zamandır görüşmüyorsunuz, kadın ruhani bir varlık olarak gezdi yıllarca!"

"Peki ya bu kimin suçu!"

Göz devirip Urek'e döndüm ve "Anlat ona." dedim. Bıkkın bir halde "Neyi?" diye sormuştu. "Ne demek neyi? Çocuk yapmak için gerekli koşullarının olmadığını söyle!"

Geri çekilmişti sinirli bir şekilde. "Khun, ben daha fazla bu sersemle muhattap olmak istemiyorum ona bebeğin uzun zamandır bedende donmuş bir şekilde bekleme ihtimali olduğunu söyler misin lütfen?"

"Ah... Öyle bir şey mi varmış?"

Kafama vurup "Arada bir şatondan çıkıp etrafta ne olup bittiğini kontrol et istersen." demişti. "Hangi çağda yaşıyorsun sen?"

Omuz silkip "Sadece işime gelen şeylerle ilgilendiğim bir çağda." dediğimde "Yobaz herif." demişti. Ben de ona korkarak bakıp "Tıpkı Lucy gibi konuştun." dedim.

"Ah, evet. Ben Lucy'im. Bir karışıklık oldu ve ruhum onun bedenine girdi." Bana yaklaşıp "Sevgiline bir öpücük vermek ister misin, bebeğim?" diye sormuştu. Sonra da ben geri geri kaçarken omzumdan sıkıca tuttu. "Acil IQ nakli istiyorum."

Onu ittirip "Şimdi baba mıyım değil miyim?" diye sordum. Bu Zeref'i sinirlendirmiş olacak ki "Ben de onu merak ediyorum ama senin gibi boş gevezelik yapmıyorum." demişti bana doğru.

Gözlerimi kısıp abime baktığımda binadaki camların çoğu auramın basıncından patlamıştı. Zeref ukalaca gülüp "Büyümüşsün kardeşim." demişti. "Güçlenmişsin."

"Aksi düşünülemezdi bile."

Khun "Neden siz iki ebeveyn adayı mesane yarışınıza son vermeyip hanginizin olduğu belli olmayan çocuğa kötü örnek oluyorsunuz?" diye sorduğunda ikimizde öksürüp kendimize çeki düzen vermiştik.

Biz abim ile bakışlarımızla birbirimize girerken Urek Khun'a çocuğun işlemi etkileyip etkilemeyeceğini sormuştu. Khun bunu halledebileceğini söyledi, sadece biraz daha zaman gerekiyormuş.

Bize de sakin kalmaya çalışıp beklemek düşmüştü bu durumda. Zeref  "Çocuğuma ne isim koysam acaba?" diye sorduğunda sinirle "O benim çocuğum! Üstüne konmaya çalışma!" dedim.

"İki dakika sus da hayal kurayım!"

"Tsch."

"Khun! Bu daha ne kadar sürecek? Eğlenceli olur sanmıştım ama bu iki aptala katlanamıyorum. Genlerinde bir sıkıntı var, beni uyuz ediyorlar!"

"Khun'un konsantrasyonunu bozup durma, yaşlı adam!"

Bana dönüp "Yaşlı adam mı?!" diye tekrarlamıştı sinirle. Sonra da abime dönüp "Zeref, kardeşini öldürebilir miyim?" diye sormuştu. Abim gayet rahat bir şekilde "Önden buyur." dediğindeyse "Tsch"lamıştım ben bu duruma.

"Yaşlısın ve yalnızsın, kabullen bunu artık. Ben skor yaparken sen hala yerinde sayıyorsun." Yanıma gelip "O çocuk Zeref'in çıkarsa sen o zaman gör eğlenceyi." demişti.