Become ~ Yoonmin

Twenty three

- Park Jimin ! Tu masz mieszkanie a tu kod.-

- Dziękuje- wziąłem i wyszedłem.

Kod to 01580 a mieszkanie to 326. Wszedłem na piętro. Szukałem pokoju. Zauważyłem RM i Jin'a. Od razu do mnie podbiegli

- Siema maluchu ! Mamy pokój naprzeciwko wiesz ?

- Um aha...

- JAAAAAKKKKIII SŁOOOOOOODKI ! TY NIC SIE NIE ZMIENIŁEŚ !- krzyknął

- Jin uspokój się – powiedział Rm i pociągnął go pod drzwi. Potem weszli i zamknęli.

Teraz ja... Raz się żyje.. Zacząłem powoli wpisywać kod.0..1....5....8....i 0. Drzwi otworzyły się . A ja wszedłem do środka. Zamknąłem drzwi. Modliłem się aby Suga był w środku.Zapaliłem światło.

Byłem sam...

Odłożyłem bagaże. Jako że byliśmy starszą klasą mamy pokoje na piętrze z balkonem. Świetnie. Na prawde chciało mi się płakać.Dlaczego... Usłyszałem wpisywanie kodu. Wszedł do mnie jakiś...Dzieciak młodszy.

- Wwwwwitaj Hyuuung... jjjestem Hek i mmmam z tobą pokój.

- Aha- powiedziałem obojętnie. Zostawiłem rzeczy i wyszedłem. Chciałem wiedzieć gdzie Suga ma chociaż pokój. Zszedłem na parter. To tej kobiety co zawsze. Była tam jakaś awantura

- NIE CHCE! NIE MAM ZAMIARU BYĆ W POKOJU Z TYM IDIOTĄ !

- Ale proszę pana.... nie mamy wolnych pokoji

- ALE MIN YOONGI TO SZATAN ! NIE CHCĘ I KONIEC !

Gdy usłyszałem ,, Min Yoongi" od razu się uśmiechnąłem

- Dzień dobry – powiedziałem

- Przepraszam czasu nie mamy panie Park... Mamy teraz nieco małe zamieszanie

- Ale ja mogę pomóc

- Niby jak ?

- Mogę zamienić się pokojem – i nastała grobowa cisza

-   Ale... to ryzykowne – powiedziała i zaczęła się trząść.

- To bardzo dobry pomysł !- krzyknął chłopak i rzucił mi klucze -

- Proooosze !- krzyknął do kobiety a ta się zgodziła

- Dziękujemy ci Park... Pamiętaj że gdyby coś się działo to krzycz...- poklepała mnie

- Tak wiem... Do widzenia