I'm In Love With My Best friend's Fiancee

Chapter 26 : Truth hurts

Gio pov

Nasaktan ko ba sya kanina? Pero hindi, ako yung nasaktan?

Bakit ba kailangan maging ibang tao pa sya? I like her for who she is, kahit na hindi pa sya si Valerie.

Bakit ba nalaman ko pang nagpapanggap lang sya?

Flashback

Nakangiti ako habang tinitingnan si Valerie sa malayo nang may biglang may nagtext sakin.

From: Unknown Number
   Do you think that she is really your fiancee? Well , if you want to know it . Check this name in FB. Samantha Marie Martinez then your fiancee's name. Im just concerned 'cause i hate liars. After this, i know you will thank me.

Tumingin ako kay Valerie , tapos napaisip ako.

Is this real?

I open the FB , then i search for Samantha Marie Martinez.

Nanlaki yung mga mata ko ng makita yung picture ni Valerie sa Account ni Samantha. Then i search for Valerie's FBAccount, but again nanlaki na naman yung mga mata ko. Yung picture magkaiba sa nakikita at nakilala ko. I tried to search again convincing myself na baka mali lang yung nakita ko.

But No? She is not? She is lying?

Kinuyom ko yung kaliwang kamay ko habang hawak ko pa rin yung phone ko at nilapag ko muna sa may bench.

Hanggang sa marinig ko ang boses nya na papalit sa akin.

" Gio! Tungkol kanina" ano bang sasabihin nya?

" Sabihin mo! Ano ba yung sasabihin mo" Una mahinahon lang ang pagsasalita ko.

" Gio, gusto kong sabihin sayo na hindi---" bakit di mo ituloy?

" Sige ituloy mo! " sinigawan ko sya dahil gusto kong sabihin nya yung totoo.

" Ano bang nangyayari sayo Gio?"

" ano yung sasabihin mo Siguraduhin mong magugustuhan ko yan dahil kung hindi--" hinawakan ko yung braso at sinamaan ko sya ng tingin. Monters na ako kung monters pero ito yung totoong ako pag nagagalit.

" Huh, anong ibig mong sabihin. Uhh-- Gio nasasaktan ako , bitiwan mo ako." Nakita ko yung mga mata nya at nanggigilid na yung mga luha nya. Kaya binitiwan ko na sya.

" Sabihin mo na kasi yung sasabihin mo sakin kanina kung ayaw mong masaktan, naiintindihan mo! " matapos kong bitiwan yung braso nya, tumakbo sya papunta sa pinto pero hinarang ko sya. Di ko sya titigilan hanggang di nya inaamin na nagpapanggap lang sya.

" Ano tatakbo ka na lang ba, Valerie or should i say--- Samantha." natigilan sya ng marinig nyang sinabi ko ang pangalang Samantha.  Siguro alam nya na ngayon na bukong buko na sya.

" Diba Samantha? " humarap sya sa akin at nakita kong doon na nag-umpisang tumulo ang mga luha nya. Ano magdadrama na naman to, di mo na ako mauuto. " Ano masaya ka na, napaniwala mo na ako pero malas mo lang dahil tapos na ang pagpapanggap mo.

" Gio , Im sorry! I didn't mean to hurt you."

" huh, you didn't mean it. But you just did, and you know what? i hate myself now 'cause i trust you so much and i almost fall in love with---- uggh. Im so stupid, i shouldn't believe you." Yes, i'm in love with her. Di ko alam kong paano basta naramdaman ko na lang na binago ako ng babaeng to, she change everything about me. Sana sya na lang yung totoong Valerie!

" im sorry!" Habang nakaluhod sya sa sahig at umiiyak. I want to forgive her pero di ko pa kaya.

" Sorry sorry! Yun lang yung sasabihin mo. huh? Pagkatapos mo akong lokohin, pinagmukha mo akong tanga ."

" Let me explain gio!" Tapos binuksan ko yung pinto.

" i don't want to hear your explanation, you're just gonna lie again. Simula ngayon, ayaw na kitang makita. Pagnakita pa kita ulit di ko alam kung anong magawa ko sayo."

" Gio please!" Tinatawag ba ako pero di ko na lang sya pinakinggan, nagpatuloy lang ako sa paglakad. Hanggang sa maramdaman ko na lang na may humawak sa braso ko.

Tiningnan ko lang sya ng masama hanggang sa napalakas yung pagtanggal ko ng kamay nya sa braso ko at bumagsak sya sa sahig.
Napansin kong nagkaroon ng gasgas ang siko kaya nakunsensya ako, gusto ko syang tulungan pero hindi ngayon.

Masakit pa rin yung panglolokong ginawa nya sakin.

Umalis ako at nagpatuloy sa paglakad at di nya na ako sinundan.

Pumunta ako sa parking lot para kunin ang kotse ko at pumunta ako dito sa pinuntahan namin ni Valerie este Samantha pala, kung saan walang ibang tao at maganda ang full moon ( ramember Chapter 22)

Kahit kasi anong ingay ang gawin ko dito ay walang makakarinig sakin at magagawa ko kahit ano.
Sumigaw ako ng sumigaw hanggang sa malabas ko lahat ng masasakit na ginawa sakin ni Valerie . ay mali Samantha pala.

Si Samantha na ----- hindi. Di mo na sya dapat iniisip, ikaw lang yung may gusto sa kanya pero sya never syang nagkagusto sayo dahil lahat ng mga pinakita nya ay puro kasinungalingan lang.

End of flashback

Sana di ko na lang nalaman na nagpapanggap lang sya , eh di wala ako dito at umiinom.

Oo, umiinom ako ngayon habang nakaupo at nakasandal sa gilid ng kotse ko.

Tumingin ako sa taas at nakita kong madilim ang kalangitan , kahit bituin wala akong nakikita.

Kagaya ng mundo ko ngayon madilim dahil wala na yung babaeng--- ughhh . "Ahhhh" Binato ko yung bote ng alak na hawak hawak ko kanina.

Di ko alam na may luha na pa lang tumulo sa pisngi ko. Agad kong pinunasan ito at kumuha ng isa pang bote ng alak at ininom.

Wala akong pakialam kong malasing pa ako.

Kring Kring kring

Di ko na tiningnan kung sino yung tumatawag kaya sinagot ko na lang.

" Hello Valerie, ay mali pala. Samantha bakit ka ba tumawag hah?"

" bro, Lasing ka ba?"

" Wala kang pakialam, bakit sino ka ba hah? Nasaan na si Samantha? Gusto ko syang makausap."

" ano bang nangyayari sayo? Nasaan ka ngayon , susunduin kita?"

" leave me alone, and leave my girl alone."

Did i say that Samantha is my girl?

I hang up the phone!

----------------------------------------