Hayat Şimdi Başlıyor

Huzur

* Yine bir pazartesi günü sıkıcıydı öğrenciler için. Adeta bir çileydi. Dersler sömestr tatiline yakın daha da yoğunlaşmış , öğrencileri bunaltıyordu. Beyza için pek bir sorun oluşmuyordu  çünkü bu konuların çoğunu kendi okulunda görmüştü. Sadece ingilizcelerini öğreniyordu. Adeta tatil yapıyordu burada.  Sene sonu Türkiye'ye dönecek olması içten içe üzüyordu onu.

Okul sonunda bitmiş ve herkes evlerine dağılıyordu. Beyza eve gideceği sırada Lily Beyza'ya biraz gezeceğini ve geç geleceğini söyledi. Defter konusunu bir türlü aklından atamıyordu. Yalnız takılırsa eğer, kafasını dağıtabileceğini düşünüyordu. Her zamanki gittikleri parka gitti ve düşünmeye başladı. William'ın bütün bu yaşadıklarına rağmen nasıl bu hayata devam edebildiğini düşünüyordu. Eğer kendi bu durumda olsaydı ne yapardı? Belki de intihar ederdi kim bilir? Ama hayat bu kadar ucuz muydu ki , bir derdin olunca hemen hayatına kıyacak kadar. Lily' ye göre bir insanın uçurum kenarından atlamaya cesareti varsa eğer , yaşamaya hayli hayli cesareti olmalıydı. Kötü düşüncelerini kafasından attı ve çevreyi izlemeye koyuldu.

Bu sırada Marshall ve William yetimhaneye doğru yürüyordu. Her biri de farklı şeyler düşünüyor ve konuşmadan ilerliyordu. William hala Lily'nin moralinin neden bozuk olduğunu düşünüyordu. Lily'nin üzüldüğünü gördüğünde o da üzülüyordu. Umuyordu ki üzüntüsü çabuk geçsin. Marshall her zamanki gibi sessizdi bugün de. Bu aralar fazla düşünmeye başlamıştı. Bir yaratanın olup olmadığını düşünüyordu sürekli. İnanmak istiyordu bir şeye bunu kendisi bilmese de. Ancak hayal kırıklığına uğramaktan korkuyordu. Bir şeye , bir yaradana inanıp güvenmekten ve yarı yolda bırakılmaktan. Düşünmemeye çalışıyordu , adeta fırtınalar kopuyordu içinde. Bunları düşünürken çoktan yetimhaneye gelmiş olduklarını fark etti.

İçeri girdiklerinde ikisi de çantalarını odanın içine fırlattılar ve yemek yemek için aşağı kata , yemekhaneye indiler. İlk defa yemekte balçığa benzeyen yemeklerden başka şeyler  vardı. Yemeklerini hızlı hızlı yiyerek yukarı çıktılar. Odalarına giderlerken çocukların bir şeylerle meşgul olduklarını gördüler. William çocukların ne yaptığını ögrenmek üzere Marshall'ın yanından ayrıldı. Marshall odaya girdiğinde hemen üzerini değişti. Beyza'nın güzel dediği tişörtü giymişti üstüne. Aynaya bakınca aklına gelmişti Beyza.' Bu sıralar çok düşünmeye başladım' diyerek bara gitmeye karar verdi. Ne zaman ruhu daralsa ya da  çok fazla düşünse bara gider ve kusana kadar içerdi. Pek işe yaradığı söylenemezdi ama ayık olmadığı zamanlarda düşünmeyi unutuyordu ve bir süre düşüncelerini uzaklaştırıyordu aklından.

Tam odadan çıkmak üzereydi ki çocuklardan bir tanesi koşarak yanına geldi. Çok tatlı bir kedi yavrusu gibi Marshall'a bakıyordu çocuk.
"Bize yardım etmen lazım Marshall"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Beyza eve geldiğinde annesini aramaya karar verdi. Ne zamandır da konuşmuyorlardı. Aradığında başından geçen olayları bir bir anlattı ancak bir ayrıntıyı atlamıştı. Marshall'ı anlatmak istemiyordu çünkü sene sonundan sonra bir daha görüşmeyeceklerdi. Annesiyle tam bir saat konuşmuştu. Bu bir saat içinde kilitli kaldığını, Lily'nin annesini ağırladığını ve yemek yaptığını anlatmış, övgüler aldığından bahsetmişti. Annesi gurur duyuyordu kızıyla. Beyza ingilizcesini iyice geliştirmişti ve annesi bunu öğrenmekten mutlu olmuştu. Kızını görmek için sabırsızlanıyordu. Üniversite sınavı için Mart'ta Türkiye'ye gelecek , sınavdan sonraysa buraya geri dönecek ve karne gününe kadar o ülkede kalacaktı. Ayrıca lise diplomasını  hem Türkiye'ki okulundan hem de buradaki okulundan alacaktı.Vedalaştıktan sonra telefonu kapattılar. Beyza kendini biraz yorgun ve halsiz hissediyordu. O yüzden dinlenmeye karar verdi ve odasına yattı.

Zil üçüncü kez çaldığında ancak duymuştu Beyza zilin sesini. Aceleyle yazmasını başına geçirdi ve kapıyı açtı. Lily gelmişti ve gözleri kızarmıştı.  Beyza hemen arkadaşını salona oturtmuş ve çay suyunu koymuştu.  Çayın her şeye iyi geldiğini düşünürdü. Arkadaşının yanına gitti ama konuşmadı. Lily'nin konuşmasını bekledi.