Hayat Şimdi Başlıyor

-Açıklama-

Merhaba arkadaşlar nasılsınız ? Ben iyiyim Elhamdülillah. Bu yazıyı yazmamın nedeni bir konuya açıklık getirmek. Bazı arkadaşlarımız eleştiride bulundular ve açıklık getirmek istedim buna. Karakterler kurgu olmakla beraber onların da kusurları var. Örneğin ne Beyza karakteri ne hikayedeki başka müslüman karakter ne de diğer karakterler mükemmel değil. Benim amacım müslümanlığı sizlere sevdirmek ve inşallah bunu yapabiliyorumdur. Müslümanlık ne zorbalık dini ne de zorlayıcı bir din. Aksine bizim dinimiz sevgi dinidir ,  kolaylaştırandır. Rabbim 3 rekatlık namazda bile iki kere oturtup dinlendiriyorken bizi , kim zorlayıcı bir din diyebilir ki ?

Bir de minik bir tavsiyem olacak sizlere. Lütfen bu güzel , sevgi dinimizi zorbalıkla , kaba bir şekilde , emredici bir şekilde karşıya anlatmayın. Zamanında bana kabalıkla ve emir verici bir şekilde müslümanlığı anlatan insanlar yüzünden bir zamanlar dinden soğumuştum. Allah'a şükürler olsun ki doğru yolu buldum. Siz de karşınızdakine anlatırken emretmeyin. Hep ayetlerden alıntı yapın ki inandırıcılığınız olsun. "Kapanmak veya namaz kılmak farzdır , bunu yapmazsan kafirsin."tarzı kaba bir şekilde değil de " Bak kardeşim , sen benim müslüman kardeşimsin. Namaz kılmak ya da kapanmak Allah'ın bize verdiği emirlerden. Ne diyor Nisa suresinde..." buna benzer cümleler kurduğunuzda karşınızdaki hem İslam'a ısınacak hem de siz sevap kazanacaksınız. Tekrar diyorum. Dinimiz zorbalık dini değil , aksine sevgi dini. Siz emretmeyin , çünkü emretmek bize değil , ancak Allah'a yakışır. En iyisini her zaman yaratıcımız bilir. O yüzden karşı taraf eğer manevi olarak sallantıdaysa ona daha hassas davranın. Kim bilir belki tek bir kibar davranışınız , tek bir hoşgörünüz , karşınızdakini İslâm'a ısındıracak. Bilemeyiz. O yüzden her zaman doğru olup doğru konuşalım , ama bunu hoşgörü ve sevgi saygı çerçevesinde yapıp insanları İslâm'dan soğutmayalım. Aksine onlara İslâm'ı sevdirelim. Hoşgörümüzüm İslâm'dan geldiğini onlara kanıtlayalım.

Geçenlerde kapalılığa karşı bir arkadaşla karşılaştım. Sınıfım değiştiği için onunla aynı sınıfa düştük. Biraz sohbet ettik tatlı tatlı. Sonra çekine çekine bana 'yanlış anlamazsan bir şey soracağım , seni kapanmaya iten ne oldu yani zorladılar mı ?'diye sordu bana. Önce şaşırdım ne diyeceğimi bilemediğim için. Eğer 'tabi ki Allahın emri olduğu için kapandım , vay efendim sen kafirsin de sen ne anlarsın da ' şeklinde cevap verseydim o kızla bir daha muhattap olamazdık ve ben onu İslâm'dan soğuturdum emin olun. Biraz durdum ve " İçimden geldi , tamamen içgüdüseldi. Çünkü bu Allah'ın bizlere emri ve benim amacım sadece emri yerine getirmek. Zorlama yok."dedim gülerek. Birkaç gün sonra tekrardan yanıma geldi ve bana teşekkür etti. Ben öyle düşünmüyorum ancak bana kapalılığımı hakkıyla yerine getirdiğimi söyledi. Şikayetçi olduğu şeyi anlattığında ben de ona hak verdim buralara girmeyeceğim. Ancak bana biraz da olsa önyargılarından kurtulduğu için teşekkür etti. Eğer ben ona kaba davransaydım belki de böyle olmayacaktı.

Her gördüğümüzü eleştirmek ve kendimizi daha iyi çıkarmak , daha iyi olduğumuzu düşünmek egomuzu pohpohlasa da , o insanın neler yaşadığını veya hangi düşüncelerde olduğunu bilemeyiz. Yanlış kapanan bir insan mı gördük hemen eleştirip kınamak yerine ona doğruyu öğretebiliriz ya da hata yapan bir insana güzel bir şekilde yardım edebiliriz. Çünkü biz önce Allah'a sonra birbirimize , birbirimizin yardımına muhtacız. İçinizdeki sevgiyi insanlara dağıtursanız o size misliyle geri döner. Belki sevap olarak belki baika bir şey orasını Allah bilir.

Ben yine çok konuştum ama boş konuşmadığımı hissediyorum. Sizleri çok çok seviyorum inşallah bazı sıkıntılarınıza ya da çelişkikerinize yardım edebilmişimdir. Unutmayın dinimiz zorbalık değil hoşgörü dini. Bu konu hakkındaki yorumlarınızı bekliyorum.  Sizleri seviyorum çok çok öpüldünüz.