Kesit

61.8K 1.8K 8
                                    


Gelecek bölümden bir kesit. Biraz heyecan olsun istedim. 😍

"Sen biliyormuydun?!"

"Neyi biliyormuydum?"dedim. Ne söylemeye çalıştığını anlamamıştım ki, şuan duruşu bakışı sanki yabancı bir adam gibiydi. Gözleri olabildiğince soğuk bakıyordu. Kollarımı, kendimi korumak ister gibi belime sardım, bana böyle bakması üşümeme sebepti.

Gözleri an be an öfkeyle büyürken, "O adamların yaptığı pis işleri."diye hırladı. Neye uğradığımı şaşırmıştım ama Fırtına'nın bunları nereden öğrenmiş olduğunu daha çok merak ediyordum.

"Biliyordum"dedim yarım bir nefes bırakarak. "Yoksa neden o adamdan ve öz babamdan kaçmak isteyeyim ki?"

Yeşil gözlerindeki tehlikeli parıltılar ürpermeme sebep olurken bir adım geri kaçtım. 

"Ne demek istiyorsun Karadeniz!"

"Yani... Eğer Samet iyi bir adam olsaydı.."

"...evet olsaydı?"diye gürler gibi sözümü kesti. Üstüme doğru ağır adımlarla geliyordu ve o an cesaretimin un ufak olup yerlere serildiğine yemin edebilirdim.

"Onu sevmeye çalışırdım." Büyük bir adımla üstüme çullanarak arkamdaki duvara sertçe yaslanmamı sağladı. Canım yanmıştı ama onun öfkeli solukları yüzümü yalarken ve yakınlığı işte.. yine etkisi altına girmiştim bile. Sanırım, ömrüm boyunca ondan gelen herşeye boyun eğmeye mahkum olacaktım.

Vahşi bir ifadeyle yüzüme doğru eğilirken"Bir daha asla.."dedi sıkılı dişleri arasından. "Benden başka bir adamı sevebileceğini söyleme Karadeniz!"

Göğsüm, yakınlığının verdiği heyecanla körük gibi inip kalkıyordu.

"Ya sen Fırtına... beni sevebilecekmisin?"

Gözleri, gözlerimi tamamen ele geçirirken ona karşı savunmasızdım. Sessizliği, sırtımda hissettiğim acıdan daha çok canımı yakıyordu.

Neden susuyordu ki?

Soruma cevap vermek bu kadar zor olmamalıydı.

Ya evet diyecekti yada hayır!

Peki ben "hayır" cevabına hazırmıydım?

Sanmıyorum! 

Dolan gözlerimi kırpıştırarak bakışlarımı göğsüne indirdim. Beklediğim cevap asla gelmeyecekti, buna neredeyse emindim. Karşılıklı uzun uzun sustuk. Bir süre sonra çıplak omzuma vuran nefesin yakıcı hissi ve hemen ardından Fırtına'nın fısıltıdan ibaret söyledikleri umuda açılan yeni bir mutluluk kapısı gibiydi. 

"Eğer birini seveceksem Karadeniz... Bu helalim olan senden başkası olmayacak!"diye fısıldadı ve boğazını temizleyerek sesini daha güçlü bir hale getirdi. "Ya sen, ille de sen kadın!"

Kollarımı mutlulukla boynuna sararken dudaklarımı tam isabet kalbinin üstüne bastırdım.

"Sana, Kurban olsun Karadeniz!"

kurban olduğum karadeniz (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin