❝PINK MOTEL❞ jjg+kth

5 | so i invite you to me

◜PINK MOTEL◞

Jeongguk właśnie sprzątał zabawki razem z Soorin, która chciała, żeby ten jeszcze został. Soojin już wróciła do domu, a Guk mógł już iść, jednak jak zawsze został jeszcze chwilę. I zwykle był troszkę dłużej, ale dzisiaj pewna myśl dłużyła mu ostatnie minuty, a on chciał już wyjść i nie dlatego, że Soorin była dzisiaj trochę marudna, a dlatego, że chciał już pomóc swojemu pracodawcy i w pewnym sensie go poznać. Zresztą sam nie wiedział czemu, ale po prostu naszła go taka wena i fajnie byłoby wiedzieć, jaki rodzaj czekolady lubi Taehyung. Wtedy by mu kupił taką na urodziny, do których jeszcze było daleko.

Nerwowo sprawdzał powiadomienia na telefonie i kiedy zauważył, że na pasku jest ikonka z chmurką, uśmiechnął się lekko i odczytał zaraz, spoglądając z lekkim smutkiem na Soo. Było mu trochę szkoda, że musi ją już zostawiać, kiedy tamta nie chciała, ale zrewanżuje się jej czytaniem bajek i oglądaniem ''Barbie'' w nocy.

od Taehyung:
» Czekam na ulicy dalej

Chłopak westchnął i wziął przytulił brunetkę, która od razu wtuliła się w jego bok.

一 Już muszę iść, mała. Jutro się zobaczymy i pobawimy, dobrze? 一 spytał, dając potem buziaka w różowy policzek.

一 Och, no dobrze, Gukkie Oppa Króliku 一 odpowiedziała, by po chwili złapać dłoń Jeona. 一 Odprowadzę cię, oppa.

一 Jasne, słońce.

Tak jak sześciolatka powiedziała, tak zrobiła. Po chwili stali już pod drzwiami, rozmawiając jeszcze o planach na jutro, a Soojin stanęła rozczulona tym widokiem. Była bardzo zadowolona z tego, jak dobry kontakt ma jej córka z Gukkiem. Zanim wyszła z propozycją zatrudnienia niani, sama się wahała, gdyż myślała, że mała będzie się bała być z kimś starszym i obcym, ale teraz ma dowód na to, że Soorin była pewnym siebie dzieckiem, które okazywało chęci do poznawania innych.

一 Już wychodzisz, Jeongguk? 一 zapytała, podchodząc do chłopaka, który spojrzał się na nią z lekkim zdenerwowaniem.

一 T-tak, przepraszam, ale m-muszę wyjść trochę wcześniej 一 odpowiedział, a długowłosa słysząc jąkanie, ułożyła dłoń na jego ramieniu i spojrzała z troską.

一 Wszystko w porządku?

一 Przyjaciel do mnie napisał, że się źle czuje. Tylko to 一 mruknął, zaraz potem wychodząc za próg domu Kimów. 一 Do zobaczenia!

一 Pa, Gukkie 一 odpowiedziała mu podopieczna, jednak ten już zamknął drzwi. 一 Chyba narysuję laurkę dla jego kolegi.

一 Jesteś kochana jak twój tata 一 Seo sarknęła, a po chwili zrobiła smutny uśmiech, wzdychając, gdy Soorin się do niej wyszczerzyła.

Taehyung na to nie zasługiwał.

• ೋ•✧๑♡๑✧•ೋ •

Sklepy przyciągały klientów swoim nienagannym wystrojem i przyjemnym zapachem. Kolejki ustawiały się przy kasach, tym bardziej, że było po południu, ludzie wracali z pracy, by zahaczyć o galerię, a do tego zniżki powodowały, że torby konsumentów były pełne. No może prócz tego jednego, który szukał stroju idealnego dla siebie i dla niej.