Angst

Hoofdstuk 2

Ik duw de deur van mijn huis open en ik loop naar binnen. Even later plof ik op een stoel. Mijn gedachten gaan meteen weer naar gisteravond.

Het is 11 uur s'avonds. Ik trek mezelf uit mijn stoel en ik loop naar de plek waar Thijs en ik hebben afgesproken. Thijs staat er al. 'Je bent laat,' zegt Thijs. Ik antwoord  niet. 'Heb je er zin in?' vraagt Thijs misselijk grijnzend. Ik kijk hem aan en in mijn gedachten sla ik hem drie keer recht in zijn gezicht en trap ik hem in zijn ballen. Jammer genoeg kan dat niet en ik keer weer terug naar nu. Ik antwoord weer niet maar loop door. Thijs gaat naast me lopen. We zeggen niks. 5 minuten later stopt Thijs voor een groot huis. 'Dit huis ga jij overvallen,' zegt hij gemaakt vrolijk. 'Je weet wat er gaat gebeuren als je niet meewerkt, succes! Ik zie je morgen.' En Thijs loopt weg en laat mij achter, compleet verbijsterd.

Ik word wakker. Ik lig in de zelfde houding als toen ik in slaap was gevallen. De tranen stromen over mijn wangen. Thijs maakt me helemaal kapot. Opeens wordt ik weer woedend. Ik moet moeite doen om de haren niet uit mijn hoofd te trekken van woede. Ik gris mijn mobiel van tafel en toets het nummer van Thijs in. Het duurt even voordat er wordt opgenomen. Ik wacht niet totdat Thijs iets zegt maar zeg meteen behoorlijk rustig voor mijn doen: 'Thijs, ik moet je spreken, nu.' 'Ehh, oké,' zegt Thijs. 'Kom maar naar mij toe, schatje.' Ik hang op en ik snuif luid. Schatje... Ha, dat mocht hij willen! Vanaf nu ben ik niet meer zijn liefje, darling en noem het maar op. Ik ren bijna de deur uit en 5 minuten later sta ik voor Thijs zijn huis. Thijs staat al op me te wachten. Hij wil me een kus geven, maar ik ontwijk hem en ik zeg: 'Thijs ik moet je wat vertellen.' 'Dat zei je al ja,' zegt Thijs. 'Gooi het eruit.' 'Nou Thijs, ik wil geen seconde langer meer jou vriendinnetje meer zijn. Jij verpest mijn hele leven! Vanaf nu doe ik geen ene opdracht mee...' Opeens voel ik een stomp in me maag. Ik hap naar adem. Ik krijg nog een stomp in me maag en ik val op de grond. 'Jij doet niks meer voor me?' schreeuwt Thijs. 'Jij doet niks meer voor me?! Als jij stopt met werken voor me, dan maak ik je kapot!' Thijs schopt me in me maag, en nog een keer. Ik lig kreunend van de pijn op de grond. 'Nee... nee...' kreun ik. 'Ik doe niet meer mee, Thijs.' Dan voel ik een zwaar voorwerp hard op me hoofd neerkomen en wordt alles zwart.