Angst

Hoofdstuk 16

Ik zit op de bank. De tv staat aan en er staat een grote bak ijs voor me. Ik lepel grote happen ijs naar binnen. Ik heb even afleiding nodig. De laatste paar dagen waren zo vermoeiend en druk dat ik geen een moment voor mezelf had. Ik stop nog een hap ijs in mijn mond. Iedereen zei altijd dat het hielp, ijs eten. Ik geloofde het nooit. Maar het helpt dus echt. Ik verlangde echt naar iets lekkers. Dus zo zit ik mijn hele dag te niksen. Opeens gaat de bel. Ik zucht.  Ik zit net zo lekker. Ik sta toch op en slenter naar de gang. Ik open de deur, en zie daar Julia staan. Julia lacht breed. 'Sascha!' roept ze en ze geeft me een stevige knuffel. Ik knuffel haar terug. 'Het is allemaal over,' zegt Julia gesmoord. Even later zitten we weer op de bank. Als Julia de bak ijs ziet, begint ze te lachen. 'Jij en ijs?' lacht ze. 'No way. Wat is er met je gebeurd?' Ik glimlach. Julia pakt de bak ijs van me af en begint ook grote happen ijs naar binnen te lepelen. 'Zullen we een film kijken?' vraagt Julia met haar mond vol ijs. Ik moet weer lachen. 'Ja,' antwoord ik. Even later krijgen we natuurlijk weer een discussie over welke film we gaan kijken. Dan besluiten we om Soof  te gaan kijken, ook al hebben we die al 10 keer gekeken. Even later letten Julia en ik al helemaal niet meer op maar kletsen we over van alles en nog wat. Als Dan Karaty in beeld komt duikt Julia bijna in het beeld. Ik lig helemaal slap. Als de film is afgelopen, vraag ik: 'Blijf je bij me slapen vanavond?' Julia knikt. 'Graag,' zegt ze. Ik glimlach. 'Leuk!' zeg ik. 'Zullen we morgen iets leuks gaan doen?' vraagt Julia. 'Dat hebben we al lang niet meer gedaan.' Ik knik blij. Ik knuffel Julia weer en Julia knuffelt me terug. Op dat soort momenten ben ik zo blij dat ik Julia als vriendin heb.