İMKANSIZ -JİKOOK-

SINGULARITY

"Neler olduğunu en başından anlat. 1 hafta sürse bile dinleyeceğim."

Jimin gülümsedi ve bana baktı. Ben de onun o küçük gözlerine baktım gülümseyerek.

Dizim de yatan kişi, insan mıydı?

Saçlarına dokundum. Yumuşak saçlarında gezdirdim ellerimi. Başını okşadım. Jimin'e doğru eğilip saçlarına öpücük kondurdum. Jimin kıkırdadığında ben de sırıttım. Öyle güzel gülüyordu ki onun gülümsemesi durana kadar onu izlemek istiyordum.

"Jung Hyuk... Benim ilk aşkımdı, evet." deyip derin bir nefes aldığında gülümsemesi solmuştu. Benim dudaklarımda aşağı inerken Jimin'in saçlarını okşamaya devam ettim.

"Zaten onun bana yaptıklarını sana önceden anlatmıştım." dediğinde başımı salladım.

"Her şey bitmiş, ben sizin okula gelmiştim. Seni görmüştüm ve seni izliyordum."

Gülümsedim.

"Sonra o geldi. Benim hangi okula gittiğimi öğrenmiş."

Gülümsemem soldu ve onu dikkatle dinledim. Dizimde yatarken anlatıyordu bunları. Gözlerini yere sabitlediği için yüz ifadesini göremiyordum. Görebildiğim tek şey güzel saçlarıydı.

"Benim yanıma geldi ve bana pişman olduğunu söyledi. Garip bir şekilde beni düşünüp durduğunu ve gülümsememi aklından çıkaramadığını söyledi."

Derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım. Ağzımdan bir küfür çıkmaması için kendimi tuttum. Jimin de durdu bir süre. O süre boyunca Jimin'i nasıl kendime saklayacağımı düşündüm.

"Gülümsememi aklından çıkaramadığını söyledi."

Ah...

O kadar güzel gülüyordu ki sadece bana gülsün istiyordum. O gülümsediği zaman herkes böyle düşünüyor olmalıydı.

"Siktir!"

Dişlerimin arasından kaçan bu küfürle Jimin kafasını bana döndürdü. Ne olduğunu anlamadığını yüz ifadesinden anladığımda dudaklarımı yaladım.

"Ah..." dedikten sonra saçlarımı geriye attım. Jimin kaşlarını çatıp ne olduğunu sordu.

"Ne yapacağım?" dedim Jimin'e bakarak. Jimin hala anlamamış bir şekilde bana bakıyordu. "Neyi?"

"O güzel gülümsemeni kimse görmesin diye herkesi kör etmek istiyorum."

Jimin otuz iki diş sırıttı. Fakat ben hala sinirimi atamamıştım.

"İşte!" dedim sırıtmasından bahsederek. "Bunu kimse görmesin , duymasın istiyorum. Senin yüzünden milletin sülalesinde yaşamış, kör olmayan herkesi sikmek istiyorum!"

Jimin kocaman kahkaha attığında hızla elimi ağzına götürdüm ve ağzını kapattım.

"Ah..." dedim mutsuz bir şekilde. "Artık sağırlarla da ilgilenmem gerek."

Jimin elimi ağzından çekti. Dizimden kalkarken hala kıkırdıyordu. Koltukta yanıma oturdu ve bana döndü. Giydiği pijamamın kolunu çekiştirip elini çıkardı. Bu haline kahkaha attım. Yağmurda sırılsıklam olduktan sonra ikimizde kurulanmıştık. Ben üstümü değiştirirken Jimin'e de pijamalarımı vermiştim. Her ne kadar istemesem de ayrı odalarda giyinmiştik.

Asıl olay Jimin pijamalarımla o kadar şirin gözüküyordu ki onu içime sokmamak için kendimi zor tutuyordum. Benden kısa olduğu için pijamalarım ona uzun gelmişti.