A Game to Play

169 7 1
                                    

"Kamusta na kayo ni Drake?" Ella asked while we're eating for our lunch. It's our break time so we're here at the canteen.

Kamusta na nga ba kami? He didn't bother to chat me since yesterday. Did I do something wrong? Or busy lang talaga siya. I don't mind if that's the case.

"We're fine." i said.

" Bakit iba ang asta niyo sa isa't- isa?" si Julia.

"Ano ba ang napapansin niyo?" kunot-noo ko silang tinignang dalawa.

"Hindi kayo nagpapansinan. Hindi kayo nag-uusap. Shan, napapansin namin na wala sa mood si Drake habang ikaw ay masayang-masaya kapag kasama mo si Dylan." sabi ni Ella.

"May something ba kayong dalawa ni Dylan?" sabi naman ni Julia.

Dylan and I were just friends. Naging malapit lang naman ako sa kanya dahil mabait siya. Hindi siya yung tao na kapag may sinabi ka or ni-request sa kanya ay tatanggihan niya agad. Dylan is a kind of person that he will do his best to grant what you want lalong lalo na kung kaya niya talagang gawin. But in some cases, aalamin pa din niya ito bago siya pumayag.

Ngumiti ako sa kanila. " Wala kaming something ni Dylan. We are just friends. He is one of my guy friend."

Tumaas ang kilay nilang dalawa. Napangiti naman ako sa inasta nila. "It seems na nagseselos si Drake sa kanya."

Umiling ako. " Ella, hinding-hindi magseselos yun."

Nagkibit-balikat na lamang siya bago nagyayang pumasok ulit sa susunod naming subject.

Buti na lang at wala pa ang professor namin sa Highway. Kumain daw siya kaya medyo matagal- tagal na wala siya. Wala si Drake at hindi ko alam kung bakit.

Pinakiusapan kong hiramin ko muna ang cellphone ni Ella at pumayag naman siya. I stood up and get it.

When I was about to go to my seat, Teudo called me so I faced him. He took a picture of me. I don't know if it is nice. At first, hinayaan ko na lang. But when he called me again, he showed to me my picture and it's so ugly. Nakanganga ako doon tapos yung buhok ko, maganda naman dahil sa hangin. Parang nag-rejoice ganun. Pero nakakatawa yung kuha! Pumunta agad ako sa pwesto niya pero tumayo agad din siya. Alam na niya siguro kung ano ang gagawin ko.

"Teudo, isa! Burahin mo yan!" pilit kong inaagaw sa kanya ang cellphone. Nilalayo naman niya ito. Nahihirapan akong kunin dahil mas matangkad siya. Minsan ay kumukuha ako ng suporta galing sa kanya para hindi ako matumba kung sakaling pilitin kung abutin ang mga kamay nito.

"Aayyyyiiiieeeee" they said in chorus. Hindi ko naman napansin na pinapanuod na pala nila kami. Nasa likod kasi kami nag-aagawan.

"Ang sweet niyo naman! Hahahaha..." si Ella. Buti na lang dahil sa sinabi niya ay huminto si Teudo kaya naabot ko ang cellphone nito at agad in-open. Sa kasamaang-palad may passcode ito. Argh!

Hinayaan niya akong buksan ito dahil alam niyang hindi ko mabubuksan. Umupo naman na siya kaya umupo na din ako. I asked his passcode but he didn't want to tell me. I made some possible numbers na pwede niyang ilagay. Palagi naman itong incorrect.

"Teudo passcode na kasi!" sigaw na tanong ko sa kanya. Tumawa lang siya. Nakakainis!

Aha! Naalala ko na. An evil smile formed into my lips. I inserted four numbers.

"Yes!" i said. Tumingin naman sa gawi ko si Teudo. Winagayway ko ang cellphone niya at pinakita na nabuksan ko ito.

"Paano mo nalaman?" nagtatakang tanong nito.

"Of course, ako pa?..Magaling ako eh." Naalala ko noon ang sinabi niya. Minsan kasi ay pinahiram niya sa akin ito para mag-picture kami. Gusto kong tignan ang mga kuha kaso may passcode kaya tinanong ko siya. Sinabi niya na 1, 9, 9, 8. Birthday niya yung 19 at noong 1998 siya ipinanganak kaya 98 ang nilagay niya.

It Takes Time (On-going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon