Tα χειροκροτήματα καταλαγιάζουν και η Ανθή στρέφει το κορμί της για ακόμη μια φορά στο πιάνο και ακουμπά τα δάχτυλα της στα πλήκτρα. Στην αίθουσα επικρατεί και πάλι απόλυτη ησυχία.
Μόνο ο Μάνος κάθεται όρθιος ακόμη στην πρώτη σειρά..δεν έχει κατεβάσει τα μάτια του..την κοιτά απο πάνω ως κάτω..το φόρεμα..την ουλή που αχνοφαίνεται στο πρόσωπο της..την γαλάζια καρδέλα..τα μακριά μαλλιά..είναι σαστισμένος..δεν ξέρει τι να πρωτοσκεφτεί..τι να αισθανθεί..εκείνη είναι η Ανθή..είναι η Μάντυ..είναι μια γυναίκα που νιώθει πως πολύ λίγο γνώρισε και ταυτόχρονα γνωρίζει τόσο καλά..γιατί ..γιατί δεν του μίλησε? γιατί του το έκρυψε?Αν του έλεγε ποιά είναι ..τότε..όλα..θα ήταν..
"Μάνο ..κάτσε στην θέση σου.." του λέει ο Δημήτρης καθώς τον ξυπνά απο τις σκέψεις του.
Τον ακολουθεί πειθήνια και κάθεται στην θέση δίπλα απο την Μυρτώ.
Δεν ξέρει πολλά απο αυτή την μουσική..αλλά νιώθει μαγνητισμένος..την κοιτά ασταμάτητα..αυτή τη γυναίκα..και του φαίνεται απίστευτο πως έχει ζήσει μέσα της έστω για λίγο..πως έχει μπει σε αυτό το κορμί..το κορμί της Ανθούλας..ο πρώτος της..χαμογελά για μια στιγμή και πάλι σοβαρεύει..θυμάται πόσο άτσαλη ήταν η πρώτη της φορά..της είχε πει ένα στα γρήγορα..στην Ανθούλα..στο κορίτσι με το γαλάζιο φόρεμα που έτρεμε στο κρύο..έτρεμε και εκείνο το βράδυ που την έκανε δική του..τόσο πολύ..δαγκώνει τα χείλη του..ήταν ερωτευμένη ?..του είχε πει πως τον αγαπά..την είχε κοροιδέψει..πως γίνεται να με αγάπησες τόσο γρήγορα της είχε πει?
Ίσως ..τελικά..να μην τον αγάπησε τόσο γρήγορα..δαγκώνει τα χείλη του και ξεφυσά..
"Πολύ αφοσιωμένος είσαι στην μουσική..δεν ήξερα οτι αγαπάς τόσο την κλασική μουσική.." του λέει ψιθυριστά η Μυρτώ που τον βλέπει εδώ και ώρα ακίνητο και μαγνητισμένο ..
"Άστον ρε αγάπη μου τον άνθρωπο.." την μαλώνει τρυφερά ο Δημήτρης..εντάξει ..δεν ξέρει ακριβώς τι συμβαίνει με αυτούς τους δυο..αλλά ξέρει να ξεχωρίζει έναν ερωτευμένο άντρα..
....................
Ο κόσμος έχει κατακλύσει το φουαγιέ και με δυσκολία διασχίζουν τον χώρο..μπροστά προχωρά ο Δημήτρης..πίσω ο Μάνος..
Η Ανδρομάχη τους κάνει νόημα απο το βάθος..τους δείχνει τα καμαρίνια με το χέρι της και χάνεται προς το διάδρομο. Την ακολουθούν..ο Μάνος..απλά περπατά..δεν ξέρει τι να της πει..θέλει χρόνο..να νιώσει πως αυτές οι δυο κοπέλες..είναι η γυναίκα που έπαιζε πριν απο λίγο πιάνο..πως είναι αυτή η συγκλονιστική γυναίκα που χειροκροτούσαν όλοι για ένα τέταρτο όρθιοι , αναγκάζοντας την να βγει ξανά και ξανά στην σκηνή ..και χαμογελαστά να κάνει την ίδια υπόκλιση..αυτή η γυναίκα..είναι η Ανθή..
