Μάνο με πόσες το θες?

8.1K 601 251
                                    

"Μάνο...Μάνο ..σταμάτα..." η αναπνοή της βγαίνει με δυσκολία καθώς το σώμα της ρυθμικά χτυπά πάνω στο μαρμάρινο πάγκο.

Ο Μάνος σταθερά πηγαινοέρχεται μέσα της καθώς της φιλά τον λαιμό απο πίσω.

"Πες ..οτι τρελαίνεσαι όσο εγώ..πες μου πόσο το θέλεις.."

η φωνή του βαριά ..οι λέξεις του βγαίνουν με δυσκολία..κάποιος χτυπά την πόρτα δυνατά αλλά δεν δείχνει να το προσέχει.

Είναι αυτός κι εκείνη..ένα.. έστω στα γρήγορα..

"Δεν θέλω ..άσε με..άσε με να φύγω Μάνο..γιατί μου το κάνεις αυτό? ...δεν θέλω σου είπα.." του λέει ασθμαίνοντας καθώς δαγκώνει τα χείλη της δυνατά.

Την γυρνά με φόρα και την κοιτά στα μάτια..σκύβει και της δαγκώνει το χείλος..

"Αυτό..αυτό το θέλεις?" της λέει και σκύβει στα γόνατα.

Τα χέρια του αγγίζουν το στήθος της απαλά κι έπειτα σκύβει το κεφάλι του ανάμεσα στα πόδια της.

"ΜΑΝΟ!" αναφωνεί απο ντροπή και έκπληξη και δαγκώνει τα χείλη της τόσο που θα τα ματώσει.

Ο Μάνος..ο Μάνος με την γλώσσα του..την αγγίζει χαμηλά..

Τα μάγουλα της φλέγονται και κάθεται σαστισμένη..δεν ξέρει τι να πει..νιώθει η αναπνοή της να γίνεται πιο έντονη όταν ένα κύμα ηδονής την κάνει να νιώσει το κορμί της να συσπάται

"Μάνο..Μάνο..δεν.." επαναλαμβάνει χωρίς να μπορεί να ολοκληρώσει κάποια σκέψη της.

"Τι Μάνο και Μάνο δεν..γαμώ? ούτε αυτό σε τρελαίνει?" της λέει και σηκώνεται πάνω.

Την κοιτάζει στα μάτια έντονα. Δεν του μιλάει. Σκύβει το κεφάλι.

"Γύρνα τώρα γαμώ..δεν βγάζω άκρη μαζί σου..".

...........................

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ..


Η Βικτώρια κοιτά στο βάθος του εστιατορίου αλλά δεν βλέπει να έρχεται ούτε ο Μάνος ούτε η αλήτισσα. Αν διανοηθεί οτι είναι μαζί..θα τους ξεσκίσει. Και πρώτα το παρτάλι που της υποσχέθηκε οτι θα μείνει μακριά του. Του τρίβεται συνέχεια η πόρνη..ήρθε και με φόρεμα σήμερα..πόσο πια δεν καταλαβαίνει? ο Μάνος είναι δικός της..

Ξεφυσά και πίνει μια γουλιά κρασιού.

Ο Αχιλλέας απο απέναντι της χαμογελά διάπλατα.

Δεν είναι οτι δεν ξενερώνει που η Μάντυ βγάζει τα μάτια της..αλλά τα μούτρα της Βικτώριας όλα τα αξίζουν..το καιρό που την πηδούσε του είχε βγάλει την πίστη ..σκηνικά και μουρμούρα ..ε το θέαμα είναι απόλαυση.

Ένα στα γρήγοραDonde viven las historias. Descúbrelo ahora