Αγάπες ας φαντασιωθούμε λίγο τα εισαγωγικά και το κυρίως έρχεται! Εννοώ.. μελετήστε λίγο το κείμενο και επίκειται κρεσέντο έρωτα, πάθους και ανατροπών! Και καλή μας αρχή!!!!
.....................................................................................................................................
4 χρόνια πίσω , μήνας Φεβρουάριος.
To ξυπνητήρι του κινητού χτυπά ασταμάτητα καθώς το ψάχνει κάτω απο το κρεβάτι. Μια συλλεκτική μπακατέλα αλκατέλ . Αθάνατη όμως, πέντε χρόνια τώρα δεν τον απογοήτευσε ποτέ. Και έχει φάει γερά σουτ πολλές φορές.
Η κοπέλα δίπλα του αναδεύεται , ανοίγει τα μάτια για λίγο και κοιτάει έξω το ξημέρωμα. Οι μπογιές των ματιών της εξαπλώθηκαν στο πρόσωπο της και φαίνεται σαν να έχει φάει μπουνιά.
"Μμμ..Μάνο...ένα στα γρήγορα?" του λέει , ενώ τον τραβάει απο τον μπράτσο μαλακά.
"Θα αργήσω κοπελιά , το κανονίζουμε για το βράδυ, κοιμήσου δεν ξημέρωσε ακόμη" της λέει και της κλείνει το μάτι. Του αρέσει το πρωινό σεξ αλλά η κυρά-Σταματία , είναι σίγουρος οτι είναι απο έξω και τρώγεται με τα ρούχα της.
Τι να την κάνει όμως, που δεν μπορεί να την αφήσει μόνη σε ένα σπίτι. Αν ζούσε ο πατέρας του θα ήταν όλα διαφορετικά. Αλλά τι να κάνουμε, αυτά έχει η ζωή. Του έλαχε αυτός να είναι ο άντρας του σπιτιού.
Εκείνος σηκώνεται , φοράει βιαστικά το τζήν και την μαύρη φούτερ που βρίσκει στο πάτωμα πεταμένα , ενώ ακούει την φωνή της μάνας του έξω απο την πόρτα. Όπως κάθε πρωί. Κάποιες συνήθειες δεν κόβονται.
"Μάνο σήκω! Δεν θα μπορείς να περάσεις το αυτοκίνητο σε λίγο στην λαική!" το δεύτερο προειδοποιητικό καμπανάκι της μάνας του ακούγεται.
Ξέρει πως ο γιος της δεν θα αργήσει, αλλά εκνευρίζεται που κάθε φορά του φέρνει άλλη κοπέλα σπίτι. Της μοιάζουν ξετσίπωτες του δρόμου. Κι εκείνη για το μοναχογιό της ονειρεύεται μια όμορφη πριγκίπισσα, με γαλανά μάτια και μακριά μαύρα μαλλιά με πιάνο και ευγενικούς τρόπους. Απο μικρό αγόρι του έλεγε παραμύθια με πρίγκιπες που έσωζαν πριγκίπισσες με τέτοια ομορφιά και χάρη, αλλά απο την εφηβεία του μέχρι τα 22 του που έγινε άντρας μεγάλος , της φέρνει όλο κάτι βαμμένες , που για φούστα έχουν την ζώνη τους.
Τρέμει το φυλλοκάρδι της, μην της κολλήσουν τον γιο της τίποτα. Κι επίσης μην τον δέσουν με μάγια. Κάθε βράδυ που ξημεροβραδιάζεται έξω ο γιος της, εκείνη τον διαβάζει τις ευχές του Αγίου Κυπριανού. Μεγάλη η χάρη του , έχει λύσει μάγια και μάγια. Τι να κάνει η έρμη, με το σκουπόξυλο τις διώχνει απο την αυλή τους. Κάθονται στο πεζοδρόμιο απέναντι και στήνουν καρτέρι για να τον δούνε. Και αυτός αντί να τις διώξει , αποπαίρνει την ίδια οτι τάχα μου είναι αγενής και ολοένα τον βλέπει να χαριεντίζεται με καμιά απο δαύτες.
