Ολοκληρωμένη!
Οι φίλοι έρχονται στη ζωή μας γιατί εμείς τους επιλέγουμε. Μένουν όμως από επιλογή. Υπάρχει φιλία ανάμεσα σε έναν άντρα και μια γυναίκα;
Η Έλενα και ο Δημήτρης γνωρίζονται όλη τους της ζωή, αχώριστοι έως το τελευταίο έτος των σχολικών...
"Και οι άνθρωποι φεύγουν και εμείς δεν αντιδράμε,μάθαμε να ξεχνάμε και να μένουμε μόνοι... Μα η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει,να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά... Η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει... Πάντα...."
Κοίταζε το μαγαζί της και δεν το γνώριζε. Μέχρι και χαλιά είχε στρώσει για να του δώσει το κύρος που ήθελε. Ήταν σχεδόν έτοιμο και την επόμενη που θα ερχόταν ο υπόλοιπος εξοπλισμός θα ήταν όλα στη θέση τους.
Κοιτούσε γύρω της και δεν είχε καταλάβει τα μάτια που την παρατηρούσαν με θαυμασμό από έξω. Ο θόρυβος της πόρτας που άνοιξε την έκανε να γυρίσει και να αντικρύσει τον Αντώνη.
"Πότε πρόλαβες και άνοιξες και μαγαζί;" Τη ρώτησε κοιτώντας γύρω του ενθουσιασμένος.
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
"Τι νομίζεις ότι γύρισα να κάνω; Να κάθομαι όλη μέρα;" Τον ρώτησε και πήγε κοντά του και τον φίλησε σταυρωτά.
"Δεν περίμενα πάντως κάτι λιγότερο από αυτό. "Είπε εκείνος και άνοιξε τα χέρια του, δείχνοντας το χώρο γύρω του.
"Σ ευχαριστω Αντώνη μου... Κάθησε,θες να παραγγείλω καφέ;" Ρώτησε η Έλενα χαμογελαστή.
"Μπα,έχω μια καλύτερη ιδέα,τι λες να βγούμε το βράδυ για φαγητό και να τα πούμε άνετα;" Της απάντησε εκείνος με το γοητευτικό του βλέμμα.
Το σκέφτηκε για λίγο και συνειδητοποίησε πως είχε ανάγκη απο καλή παρέα και γιατί όχι να ξεδώσει και λίγο; Το να πενθεί δεν τη βοηθούσε καθόλου,ο Δημήτρης δεν θα επέστρεφε ξανά και έπρεπε να το πάρει απόφαση. Έπαιξε και έχασε.
"Πάμε,δεν έχω πρόβλημα..." Του απάντησε αποφασιστικά και κοίταξαν και οι δύο στη πόρτα που έμπαινε η αδερφή της η Φαίη.
"Καλημέρα!" Του είπε εύθυμα η κοπέλα και ο Αντώνης έμεινε να τη χαζεύει.
"Αγάπη μου, ήρθες; Καιρός ήταν! " Της είπε η Έλενα και έτρεξε να την αγκαλιάσει.
