Ölümün Kızı |Nico Di Angelo| * DEVAM ETMEYECEK*

♥VII♥

Bayrak kapmacadan sonra çok yorgundum hemen kulübeme dönüp uyumak için sabırsızlanıyordum.Ama bir o kadar da üşengeçtim.Şuracığa yatsam bir şey derler miydi?Zannetmiyorum.İleriden Hades  kulübesinin kapısının açık olduğunu gördüm.Demek ki Nico gölge yolculuğu kullanarak direk kulübeye gelmişti. Ayaklarımı sürüyerek  içeri girdim.Evet tahminlerim doğru çıkmıştı. Nico yatağına uzanmış elindeki fotoğrafa bakıyordu.Yanına uzandım.

"Ne yaptığını zannediyorsun ?"

"O kim?"dedim fotoğraftaki kızı göstererek.O kız acaba kız arkadaşı mıydı?Ablası?Belki ama onu hiç kampta görmemiştim. Nico burda ise ablasının da burda olması gerekirdi.

"O benim ablam."ohh rahatlamıştım kız arkadaşı değildi. Devam ettim:

"Peki nerd-"

"O öldü. " Bunu demesiyle durdum ve gözlerine baktım.O da gece kadar siyah gözlerini bana çevirdi.

"Ablam ben daha küçükken Artemis'in avcılarına katıldı ama gittiği  bir görevde öldü.O görevde Percy de vardı. "

Percy mi?O soğuk bakışların nedeni belli olmuştu."Bana ablamı  koruyacağına söz verdi ama koruyamadı,sözünü tutmadı. "

Nico çok şey atlatmış gibi görünüyordu.Benden daha ağır şeyler yaşamıştı belli ki.O an ona ablalık yapmak istedim ama yanlış bir sey söyleyip Nico'yu üzeceğimi düşünerek ağzımı açmamaya karar verdim.Ama sonra eğer üzgünsem bana en iyi gelecek şeyin beni teselli eden birisi olduğunu hatırladım ve birden daha önceki fikrimden vazgeçtim.

"Bak Nico,canından çok sevdiğin,senin için özel olan o nadir insanlardan bende bir tane kaybettim annemi . Ama bunların seni yıkmasına izin vermemelisin.Ama içinde tutmak yerine içindekileri sal gitsin,özgür kalsınlar. "
Bunları kendim yapamam beni içten içe sinirlendiriyordu ama sinirim  dışarı göz yaşı olarak  çıkıyordu.Nico'ya sokulup ağlamaya başladım.Ilk başta itiraz eder gibi oldu ama sonra vazgeçti.Onun o sıcacık  kolları arasında uykuya daldım.