NICO:
O olaydan tam bir hafta geçmişti ve Kristen hala uyanmamıştı.Çok kan kaybetmişti.Onun için çok endişeleniyordum.En son o bayılamdan önce melek kelimesi çıkmıştı agzından.Bir an melek olup gidecek sanmıştım. Sonsuza kadar bir daha hiç gelemek üzere...Hayatımda ikinci kez bu kadar acıklı ağlamıştım biri için.Ben onun meleğiydim ve onu sonuza kadar koruyacaktım.Ne olursa olsun... Gerekirse onun için canımı bile verirdim yeterki o mutlu,huzurlu ve iyi olsun.♡♡♡
Jason'nın beni dürtmesi ile yerimden sıçradım.
"Uyandı."Kulübenin kapısını çarparak son hız revire koştum.Iceri girdiğimde yedilinin orada olduğunu gördüm. Kenara kaydıklarında onla göz göze geldim."Sen. "dedi beni gösterip.
"Sen benim hayatımı yerle bir ettin."Gerçekten onun hayatını mı mahvetmiştim?Herkes donmuş kalmıştı."Kristen ben-"
"Sen beni sevdiğini söylemiştin. Sonra ise beni terk ettin ve gittin o sarışın sürtükle oldun!"hiç bir şey söylemedim.O kadar kırılmıştım ki.
"Bu işte beni mahvetti Nico.Nasıl oldu bilmiyorum ama bu sabah uyandığımda her şeyi net hatırlıyordum.Biliyor musun ben seni gerçekten sevgiye muhtaç biri sanırdım sevdimi bir daha hiç bırakmayan biri olarak...Ve bende sana salak gibi inandım.Bir daha karşıma çıkma ve git mutlu ol!"dedikten sonra bir anda siyah bir kubbe oluştu ve Kristen içinde kayboldu. Gözlerim doldu.Sanki...artık ölü gibiydim.
"Özür dilerim..."dedim Beni duymayacağı bildiğim halde.Neyden bahsettigini bile bilmiyordum. Ama onu üzdüğümü görmek beni mahvediyordu.
"Çok özür dilerim..."KRISTEN:
Biraz zaman ihtiyacım vardı.Sakinleşmeye ve kendime gelmeye...Orman iyi gelebilir di ama ilk önce biraz uyumam gerekiyordu.Bütün gece sadece onu düşünmüştüm. Eskiden neler yaşadığımızı.İķımizde ağır şeyler atlatmıştık ama bunlar olurken çoğu zaman birbirimizin yanında olamamıştık maalesef. Oluşturduğum kubbeden çıktım ve Hades kulübesinde gittim.İçerde Nico yoktu. Buna az biraz sevinmiştim biraz da üzülmüştüm.Ama içerde biri daha olduğunu farketmemiştim.Odanın karanlık kısmında bir kılıç çekme sesi duydum .Çıkan ses kulaklarımı acıtıyordu.Bende kılıcımı çıkardım.Ama daha kaldıramadan boğazımda kılıcın o keskin dokusunu hissetmiştim.Kulağıma ılık bir nefes değdiğinde ise ister istemez ürperdim.
"Sen benimsin. "Ben bu bu sesi tanıyordum.Alex...Albızlar alasıca gorgon çocuğu!
"Değilim. "sesimin bu kadar emin çıkmasına sevinmiştim.Bir zamanlar aramızda bit şey olmuştu ama şimdi aynı şeyi hissetmiyordum ona karşı.
Eğildi ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Karşılık veremiyordum vermeyecektimde.Zorla öpmeye çalışıyordu hala .
"Bırak onu!"dedi arkamızdan gelen bir ses.Alex dudaklarını benden ayırdı.
"Nedenmiş?"Benle birlikte döndüğünde o kişinin Nico olduğunu gördüm."Eğer ona bir kere daha dokunursan seni gebertirim!!"Kılıcını çekti. Gözleri hırs,kıskançlık ve intikam doluydu.
"Benim olmayacaksa kimsenin olamaz!"Alex kılıcını daha derinime bastırdı. Canım acımaya başlamıştı.
"Onu haketmiyorsun çünkü onun için hiç bir şey yapmadın."diye devam etti Nico.
"Bunu sen mi söylüyorsun !Sen onu aldattın!Kristen benle olduğu zamanlar senden çok bahsederdi.Ne kadar iyi biri olduğunu... ama benim senden daha iyi olduğumu ona göstereceğim!"Nico bu sözler üzerine bana az da olsa gülümsedi.
"Bu onu senden daha çok uzaklaştırır.Ne yaptığını sende gayret iyi biliyorsun değil mi Alex?"Sözler az da olsa yumuşamı sağlamıştı ama Nico ile sonra konuşçaktım.İlk kılıcımı almama lazımdı.Kılıcım ilerde yatağın altına doğru fırlatmıştı. Eskiden annemin bana öğrettiği bir hareket geldi aklıma. Küçükken okulda yemeğimi,paramı almaya çalışan kişilere karşı.Çok basitti. Sizi karşı tehlike arz eden kişinin dikkatini kendi üzerinize çekmeniz gerekiyordu .Sonra ise elinizi bel kısmına koyup aşağı doğru atıyordunuz. Ben de aynısı Alex de deneyecektim.
"Tamam kabul ediyorum seni çok seviyorum."dedim masumu oynarken.Nico ise sanki boğuluyormuş gibi bir ses çıkardı.Yüzünde sadece acı vardı.Elimi Alex'in saçlarına götürdüm ve saçlarıyla oynamaya başladım.Kulağına fısıldadım:"Işini bitir." Alex sırıttı bu sözüm üzerine.Kılıcını boğazımdan çekti.Nico'ya doğru yürüdü,kılıcını sıkıca elinde kavradı.Bense hala eski sevdiğinden nefret edip onu ölüme gönderen kız rolünü oynuyordum.Nico'ya baktım ve bir zamanlar ondan öğrendiğim bakışı attım. Ölümcül bakışımı. O ise gözlerimin içine donukça bakıyordu.
Alex ise Nico 'ya kılıcını indirecekken en başından beri yapamaya amaçladığım hareketi yaptım.Kafasını yere çarpmasıyla Alex hareket etmeyi bıraktı. Sakinleşmeye başlamıştım.Nico ise şaşkınca bakıyordu. Böyle yapacağımı hiç düşünmemişti."Kristen...ne..yaptın sen?"
"Valla adam bayıltmış gibi görünüyorum."dedim istifimi bozmadan.Nico yerde yatan Alex'i sürükleyerek revire götürdükten sonra yanıma geldi.
"Senle biraz konuşabilir miyiz Kristen?"
"Tamam. "dedim.
Çekindi biraz. Galiba hala öncede söylediklerimin etkisindeydi. Önemsemişti belli ki."Benimle gel."elini nazikçe bana doğru uzattı. Kabul ettim.İçime azıcık umut doğmuştu.Belki eskisi gibi olabilirdik.Bazen insanlar ikinci şansı hakederler değil mi?
~~~~
Ormanın derinliklerine gidiyorduk.Sıkılmaya başlamıştım. Oflayıp pufluyordum her zaman ki gibi."Ne kadar kaldı?"dedim ağaca tutunup nefes almaya çalışırken.
"Az kaldı merak etme."İşte o gün Nico'nun 'az' tabiri ile neyi kastettiğini anladım. Soruyu sormam üzerinden 1 saat geçmişti.
"Ben geri dönüyorum,ne halin varsa gör ."dedim.Tam adım atacakken durdurdu beni. Kendine çekti ve öptü.Dudakları yumuşacıktı.Tıpkı hatırladığım gibi. Sanki uyuyan güzelin hikâyesindeymişim gibi hisediyordum. Prensim gelip beni o yalan dolu dünyadan uyandırmıştı.Karşılık verdim Nico'ya.Şaşırdı.Onu itip gideceğimi düşünmüştü,eski tepkilerime dayanarak muhtemelen.Bittiğinde gülümsedim.O da bana gülümsedi. İçten bir gülümseme...
"Seni çok seviyorum Sakar kızım benim. "dedi.
"Ben de seni Nicocuğum."
Süpriz sevgimizin içinde çoktan kaybolup gitmişti.
*derin bir oh çeker *SONUNDA HAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!!KALBIM DAHA FAZLA DAYANMAZ!!!ALIN SIZE BARŞTIRDIM BU İKİSİNİ!?!?SIZI ÇOK SEVIYORUM VE ŞIMDI SAKİNLEŞMEK IÇIN GIDIYORUM!BYEEEEEEEEEE💗💗💗💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölümün Kızı |Nico Di Angelo| * DEVAM ETMEYECEK*
Fiksi PenggemarÜzülmenin,ağlamanın bu hayatta acılarınızı azalttığını sanıyor "Içini dök,ağlamak iyidir."sözlerine inanıyorsanız inanmaya devam edin. Ama acınız geçmediği zaman gerçeklerle yüzleşmek zorunda kalacaksınız. ••• Fanfictio...