Road trip

Deel 37 & 38

37.      Norah

Rook en bier, dat zijn de beste twee woorden om deze club te omschrijven. Volgens mij zijn dit kenmerken van elke club, maar hier valt het me meteen op. Terwijl Zoey met Bruno mee gaat naar zijn draaitafels, loopt de rest van ons regelrecht naar de dansvloer. Om mijn gesprek met Liam nog heel even uit te stellen en wat moed te verzamelen, begin ik meteen wild te dansen. Zo kan ik mijn gedachten voor even ergens anders heen laten gaan.

“Hallo iedereen, daar ben ik weer!,” klinkt de stem van Bruno ineens door de zaal. In feite praat hij tegen Jan Lul, want buiten ons groepje en het personeel is er niemand te bekennen. Dat heeft natuurlijk met het vroege tijdstip te maken. “Vandaag heb ik mijn assistente Zoey bij me. Zoey, vertel eens, wat is het eerste nummer van vanavond?” Technisch gezien kwam er al ergens muziek uit een geluidsinstallatie dus is het niet het eerste nummer, maar dat lijkt hem niet te deren.

Zoey neemt de microfoon over. “Het eerste nummer wil ik graag opdragen aan mijn zusjes. Dit is ‘Feel the love’.”

Dat zorgt ervoor dat het lachen me wel vergaat. Hoe kan het ook anders als een zanger je op hoog volume vraagt of je de liefde kunt voelen? Ik voel zeker wel iets en het heeft alles met liefde te maken. Met hoe liefde in staat is alles te ruïneren. Zuchtend besluit ik dat nu maar het moment van de waarheid aangebroken moet zijn. Ik pak Liams hand en leid hem mee naar buiten. Daar is het rustig, dus kunnen we ongestoord praten.

Ik neem een flinke hap adem voordat ik het durf te zeggen. “Jij beweert misschien dat je niks meer met die trut hebt gedaan dan zoenen, maar ik ben wel met iemand anders naar bed geweest.”

Verbijstering trekt over Liams gezicht. “Jij? Wanneer?”

“Afgelopen zondag in Luxemburg.” Zo, dat is eruit. Laat het nu maar komen. Laat ik hem nu maar voorgoed kwijtraken. Het is mijn eigen verdiende loon.

“O.” Tot mijn verbazing lijkt hij zelfs opgelucht. “Dan valt het nog mee. Ik bedoel, dan is het pas gebeurd na die hele toestand. Maar sinds wanneer duik jij met vreemde jongens het bed in?”

Met een zucht laat ik me op een muurtje zakken. “Sinds zondag, blijkbaar. Ik kon niet slapen en ging een stuk wandelen. Uiteindelijk belandde ik in de campingdisco, waar de barman me dronken voerde. Ik werd wakker in zijn bed. Het is echt zo vreselijk stom van me dat ik dat gedaan heb. En hoe zit het met jou?”

Liam komt naast me zitten. “Vorige week zondag was voor ons allebei een kwestie van op het verkeerde moment op de verkeerde plaats zijn. Natuurlijk had ik nooit met Alicia moeten zoenen, maar zij begon en ik duwde haar meteen weg. Je hebt gewoon net de verkeerde seconde gezien. En ik heb verder niks met haar gedaan, wat zij ook zegt.”

“Ik geloof je.” Dat doe ik echt. Waarom zou ik de jongen waar ik al drie jaar van hou niet geloven en zo’n eersteklas bitch wel? De vraag is alleen wat dit betekent voor onze relatie. “Wat doen we nu?”

“Praten,” antwoordt Liam. “Norah, ik hou van je. En jij van mij, dat weet ik. Dat heb je me vaak genoeg gezegd. Toch?”

Ik knik. “Ja, ik hou ook van jou. Denk je dat je het me kunt vergeven?”

“Ja. Natuurlijk doet het me pijn om te denken dat jij met een andere jongen… En ik baal er ook van dat het zo is gelopen, maar het is allemaal Alicia’s schuld. Als zij niet achter me aan had gezeten dan was dit nooit gebeurd. Door haar hebben we ons allebei anderhalve week klote gevoeld. Ik wil je niet nog eens kwijtraken, Norah.”

Al snuivend probeer ik mijn tranen tegen te houden, maar dat lukt niet. Ik moet ook weer net zo stom zijn om hier te gaan zitten janken.

Liam slaat een arm om me heen. “Hé, wat is er?”