Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ENSAR - AYZA
BEN - BİR TEK SANA – ULAŞAMADIM
"Alya!"
"Ensar Abi!"
Onu bahçede yalnız başına yakaladığıma sevinirken bana doğru topallayarak gelmesi hiç hoşuma gitmemişti. Onun acısı yüreğimde hissederken yüzümdeki tebessüm içimi acıtan bir sızıya dönüşmüştü. Ona kollarımı açtığımda yanıma doğru gelerek usulca sarıldı.
"Nasılsın bakalım?"
"İyiyim. Hem de çok iyiyim. Henüz tam olarak iyileşemesem de kendimi toparladığımı söyleyebilirim. Bana burada çok iyi bakıyorlar."
"Bakıyorum da benden kurtulduğuna sevinmişsin." Benden ayrıldığında utanarak olur mu öyle şey demişti. Eliyle saçlarını geriye doğru iteklediğinde son görüşmemizden sonra yüzüne kan geldiğini söyleyebilirdim. "Tamam, asma suratını yalnızca sana takılıyorum. Burada sürekli yanında olması çok iyi oldu. Aksi halde benim evimde bu kadar hızlı iyileşemezdin."
Öyle, derken kapıda hareketlenme görmüştüm. Ali merdivenleri hızla inerken ilk beni görünce duraklamış sonra da devam etmişti. "Hoş geldin Ensar, seni beklemiyorduk. Keşke daha önce haber verseydin."
"Geçiyorken uğramak istedim. Siz bir yerlere mi gitmeye hazırlanıyorsunuz."
"Evet, Ali beni sinemaya götürecek. İstersen sende bizimle gel. Güzel bir gece geçirmiş oluruz."
"Evet, sende bize katıl. Annem Alya'nın sürekli evde kalmasından çok rahatsız oluyor. Arada dışarıya çıkarmam konusunda ısrarcı. Aksi halde kendini hemen toparlamayacağı konusunda da ideali diyebilirim."
"Annen doğru söylemiş. Alya benimleyken tek bir akşam olsun dışarıya çıkamadı. Onu sürekli ihmal ettiğimi bilsem de elimden bir şey gelmiyordu. Senin fırsatlar yaratıp onunla ilgilenmen hoşuma gitti. Emanetimize iyi bakıyorsunuz."
"Ensar abi neden öyle söylüyorsun. Senin evinde de çok güzel zamanlar oldu. Ne kadar teşekkür etsem az kalır. Sen benim en kötü günlerimin kahramanısın."
"Tabi. Haline baktığımda kendimi iyi bir kurtarıcı gibi hissediyorum." Alya öyle düşünme diyerek yeniden kollarını belime doladığında bende sarılmıştım. Üzerimde keskin bakışlar hissettiğimdeyse Ali'ye baktım. Onun bakışları bu durumdan pek de memnun değilim, bakışlarıydı. Neredeyse onun kıskandığını söyleyebilirdim.
Ali bakışlarını kaçırırken bende sarılma işine son vererek ellerimle minik yüzünü tuttum. "Bana bak cadı, burada çok uslu bir kız olacaksın. Beni duydun mu? Uslu bir kız ol ve Ali ve annesi sakın üzeyim deme."
"Alya bizi üzmüyor bundan adın kadar emin olabilirsin."
"Biliyorum. Yüzü kadar kalbi de temizdir. Ben şimdi gitmek zorundayım. Yine ilk fırsatta yanına uğrayacağım o güne kadar kendine dikkat et."
