Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
YIKICI RETT
Beni duyabiliyor musun?
Tatlım!
Ayşen.
Bir güç göz kapaklarımı araladığımda o tanıdık gelen sıcacık sesle inlemek istedim. Tanıdık bir sese bu denli muhtaç kalmak acizliğimden miydi? Bu denli güçsüz hissetmem nedendi? Bana ne oluyordu böyle? Ne?
"Sakin ol güzelim, buradayım. Yanında."
Tanıdık gelen sözler bana tek bir kişinin varlığını hatırlatıyordu. Tek bir kişi koruyucu ruhunu kuşanıp beni tüm kötülüklerinden sakınıyordu. "Uyu Lavin, uyu ve dinlen." Ayşen anne sıcaklığında saçlarımı okşadığında acıyla yutkundum. Vücudumda hiçbir sızı hissetmesem de kalbime kör bıçaklar batıyordu.
Sanki hiç derin uykulara dalmamış gibi, sanki kötü rüyaların pençesine takılıp kalmamış gibi yeniden gözlerimi araladım. Ayşen hemen başucumda değildi ama odada birilerinin varlığını hissedebiliyordu. Birileri vardı. Ayşen demek için hazırlandığım o sırada onu gördüm. Oradaydı.
"Yıldırım."
Kendimden çıktığına emin olmadığım o fısıltıya benzer sesle adını telaffuz ettim. Yıldırım da bu anı bekliyormuşçasına saniyesinde arkasını dönerek bana baktı. Peki, tüm olanlar nereye kadar gerçekti. Ben onca kâbusun içinden hangisinin gerçek olduğunu nereden bilecekti. En son kaza olayı gerçekti fakat ya sonrası?
"Nasıl hissediyorsun?"
Yıldırım yabancı gelen o sesiyle soğuk şekilde sormuştu. Uzaktan. Yabancı gibi. Son kez güler gibi, nasılsın, demişti. Buz gibiydi.
"İyi."
İyi değildim, hem de hiç iyi değildim.
"Neden? Neden yaptın Lavin? Neden? Kendinden zorun mu vardı? Neden kendine zarar veriyorsun? Buna sebep olan ben miyim? Canını yakan, seni senden eden ben miyim? Söyler misin lütfen, neden tüm bunları kendine hak görüyorsun?"
Sakin çıkan o sesi beni enkaz altında bırakıyordu. Buz parçalarında ibaret o ses kalbimi acıtıyordu. Lütfen bana bu denli el gibi bakma. Bakışların beni yaralarken bana öyle el bakma.
"Dinlen. Sonra konuşacağız tüm bunları."
Bu kadar mıydı? Canıma okumak ister gibi başladığı sözlerini yarım mı bırakacaktı?
