Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
YILDIRIM - LAVİN
ENSAR - ALYA
Yine ne oluyor?
Yine kimin canı yanıyor?
Yataktan zoraki şekilde çıktığımda gözlerimi ovuşturarak etrafıma bakındım. Oda yabancı geldiği kadar seslerde yabancı geliyordu. Kesinlikle Yıldırım'ın evinde olsaydık bu kadar çok gürültüye maruz kalmazdım. Yüzümü buruşturarak odadan çıktığımda sese odaklanmaya çalıştım. Bu sesler inlemeye benziyordu ve çok yakından geliyordu. Sonradan kızın odasından geldiğini anlayarak çıplak ayaklarla oraya doğru ilerledim. Odanın kapısına geldiğimde sesler daha netti.
Hızla kapıyı açıp içeriye daldığımda kızın sayıkladığını fark ettim. Kendinden geçmiş bir halini olduğunu gördüğümde yanına kadar gelmiştim. Ne yapacağımı bilemeden korkutmamaya özen göstererek koluna dokunup korkma, demiştim fakat ona dokunmamla yataktan sıçrayarak çığlık atması bir oldu.Tiz seninin beynimde yankılanmasıyla birlikte ellerimi kulaklarıma götürdüm. Tiz sesi beynimin içinde çınlarken dengemi kaybederek sendeledim. Geriye doğru giderek kulaklarıma biraz daha bastırsam da o tiz sesi hala kulaklarımın içinde çınlıyordu. Uyurken kulaklıklarımdan biri düşmüş olmalıydı.
Birilerinin koşarak yanıma geldiğin hissetsem de gözlerimi yumarak sırtımı duvar verdim. Duvardan destek alarak aşağıya doğru kayarken kızın ağlama sesi daha çok artmıştı. Onunla birlikte Ensar da telaşla başıma üşüşmüştü fakat soruları yardımdan çok daha çok zarar veriyordu. Acıyla kıvranırken onlara susun dahi diyemiyordum.
"Sustur şunu!"
Hissettiğim dokunuş uzaktan gelen sesle birlikte kendimi Yıldırım'ın kollarında buldum. Beni kucakladığı gibi kaldırırken hala ellerim kulaklarımdaydı. Acıdan gözlerimden yaş akarken Ensar'ın kızın ağzını eliyle kapattığını fark ettim. Kız çok korkmuş vaziyette bakarken gözleri yaşlarla doluydu. "Çıkar şunu odadan Ensar!" Kızın ağzı her ne kadar kapalı olsa da boğuk iniltiler geliyordu.
"Neler oluyor Yıldırım, neyi var?"
"Çıkın dedim, çık!" Yıldırım hemen kulağımın dibinde olmasına rağmen sesi az gelirken Ensar bağırarak konuşuyordu. Yıldırım beni yatağa bıraktığında ellerimi çekerek kendi elleriyle kulağımı kapatarak yanımda oturmuştu. Onlara bakma şansı yakaladığımda Ensar söylenerek kızla beraber odadan çıkıyordu.
"Sakin... Sakin!"
Başımı sallarken yattığım yerde biraz daha kıvrılarak acımı dindirmeye çalıştım. Biraz daha can sızım azalır diye beklerken Yıldırım'ın avuç içi seslerini duymaya başlamıştım. Diğer sesler gittikçe uzaklaşırken kan dolaşımını duyabiliyordum. Sesler en sevdiğim müziklerden bile daha güzeldi. Hissettiğim şeyler yoğun bir duygu seline dönüşürken aklıma dün gece düşünce gözlerimi araladım. Gözlerimi araladığımda doğrudan onun gözlerine denk düşmüştüm. Yıldırım bana bakarken bende ona bakakalmıştım. Sonunda kendime geldiğimde onunda konuşmaktan kaçındığını fark ettim.
