Benim Kahramanım (BxB)

5.Bölüm

Dün gece Kağan piçiyle sabaha kadar konuşmuş uyuyamamıştım. Tavana boş boş bakmaya başladım. Kalkıp kahve yapsam iyi olurdu yoksa ayılma gibi bir şansım olmayacaktı. Yataktan ağır çekim kalkıp mutafağa gittim. Ocağa sıcak suyu koyup kahveyi ve kupayı çıkarıp tezgaha koydum. Ayağımı yerde süre süre gidip kendimi koltuklardan birine attım. Hayatım birden değişmiş değişik bir hal almıştı, bu iyi bir şey mi? yoksa kötü bir şey miydi? Bilmiyordum ama iyi şeyler hissetmiyordum. Ben düşüncelerimde boğuşurken suyun sesiyle koltuktan kalkıp mutfağa gittim. Ocağın altını kapattıktan sonra kahvemi hazırlayıp tekrar odaya döndüm. Dün yiyecek birşeyler almayı unutmuştum bugün alsam iyi olurdu yoksa her gün aç olacaktım. Kafamı geriye atıp gözlerime kapattım. Aklıma yiğit abi geldi. Bu yaşlı herif neden durup dururken aklıma gelip duruyordu ki gerçi yaşını bilmiyordum benden büyük olduğunu bildiğim için yaşlı demiştim ama yaşlı da göstermiyordu. Tertemiz kendimle çelişerek mala bağlamıştım. Telefonun çalmasıyla yerimden sıçradım bu sefer yemezler Kağan bey açanı siksinler telefon ısrarla çalmaya devam ederken sinirle yerimden kalkıp aramayı cevapladım.

"Ne var puşt bebe dünden beri beynimi siktiğin
yetmedi mi?"

"Lan pezevenk sen kime puşt diyorsun?"

Hassiktir ekrandaki isime baktığımda şef olduğunu gördüm. Ahada bu sefer kesin ölmüştüm bu herif cesedimi milyon parçaya ayırmazsa şerefsizim.

"Özür dilerim şef vallaha billa çok özür dilerim ben şey zannettim seni arkadaşım zannettimde."

"Başlatma lan şeyine, hemen evden çıkıp restorana geliyorsun."

Aha bu beni kesin doğrayacak. Her şey bitti hayatım film şeridi gibi gözlerimin önünden geçiyordu farkettim de çok boktan yaşamışım Allah affetsin.

"Lan sen beni duydun mu? Sabahki aşçı hastaymış hastaneye gitti. Sen yardım edeceksin onun yerine."

"P-peki hemen geliyorum."

"Acele et"

"Tamam tamam"

Telefonu kapatıp hızla masanın üzerine koydum ve odaya bodaslama dalıp elime geçen ilk kıyafetleri giymeye başladım. Üzerimi giydikten sonra saçıma aynada şekil verip evden çıktım. Açlıktan ölüyordum, yolda giderken pastanelerden birine uğrayıp simit alıp hızla çıktım. Simiti yerken telefonla uğraşıyordum. Kağan, Allah da senin belanı versin hemi bir dünya mal mal kendi çekindiği fotoğrafı atmıştı. Fotoğrafın sonuncusu Yiğit abiyle çekinmiş bir fotoğraftı, fotağraflara tıklayıp baktım. İkisi de çok mutlu gözüküyorlardı Yiğit abi bu kadar büyük olmasına rağmen hiç yaşlı gözükmüyordu hatta çok yakışıklıydı. Giydiği saçma tişörtler hariç tabi, ben ne diye inceliyorsam. Telefonu kapatıp cebime attım. Lokantaya vardığımı farkedip elimdeki son lokmayı ağzıma attım ve Bismillah deyip içeri girdim. Hadi bakalım gazamız mübarek olsun.

"Nerde kaldın lan sen."

"Şefim trafiğe takıldım kusura bakma."

"Ne trafiği lan senin araban mı var? Benimle taşak mı geçiyorsun?"

"He yoktu demi koydu bak bu."

"Ben sana şimdi bir koyucam. İşinin başına dön lan hemen sıçtırtma ağzına."

"Peki şefim."

Hızla üzerimi değiştirip ocağın başına geçtim. Bende şans olsa ta en başta böyle hayatım olmazdı. Elimdeki listeye bakıp derin bir iç çektim işte yine başlıyorduk.

_______

Akşam olmuştu hem hastaneye giden pezevengin işini yapmış hem kendi işimi yapmıştım. Resmen her yerim ağrıyordu, Kağan ise dakika başı aradığı için telefonu kapatmıştım. Müşteriler azalmış bende boş olan masaları siliyordum. Birinin kafama vurmasıyla beynimin yerinden oynadığını hissettim. Kafamı tutarak vuran kişiye baktım piç Kağan olduğunu farkedip göz devirdim. Bu bebe bana resmen beni öldür diye yalvarıyordu.

"Kağan eceline mi susadın kardeşim?"

"Nİye la sen burada mı çalışıyordun? Hiç görmedim."

"Gelmediysen hiç görmemen normal."

"Yooo öğlenleri geliyorduk abimle"

"Ben akşam çalışıyorum ondan olmasın."

"He tamam bir daha akşam geliriz."

"Aman sen gelme istemem."

"Bak kalbimi kırıyorsun."

"Çok konuşma tek mi geldin?"

"Yok abimle geldim de o dışarda sigara içiyor"

Biz Kağan'la konuşurken kapının ziliye ikimzide o taraf döndük.

"Ohoo Eray burada mı çalışıyordun?"

"E-evet"

Ağzımı sikeyim amına koyum durup dururken neden kekelemiştim? Yiğit abi yanıma gelerek eliyle saçımı karıştırdı.

"Çok çalışıyorsun kendini zorlama bu kadar."

Elinin dokunduğu her yer sanki yanıyordu. Ne oluyordu bana böyle bu kadar iyi davranması tuhaftı. Elini saçlarımdan çekip Kağan'ın oturduğu masaya oturdu. Bende derin bir nefes alıp yanlarına gittim.

"Ne alırdınız."

"Hmm ne istiyorsun Kağan?"

"Öncelikle çorba istiyorum tabiki daha sonra patates ve köfte ardından da tatlı."

Dünyayı sipariş etseydin Kağan daha iyi olurdu, bu bebede de ne mide varmış arkadaş

"İyi tamam bende patatesle köfte alıyım."

"Tabii hemen hazırlıyorum."

Mutfağa gidip istediklerini hazırlamaya başladım.  Yemekler hazır olunca yemekleri önlerine koyup masadan bir iki adım uzaklaştım.

"Eray bunları cidden sen mi yaptın?"

"Evet beğenmedin mi?"

"Hayır mükemel olmuş anne"

Gözlerimi kısıp Kağan'a baktım.
"Sen kime anne diyorsun haa?"

Yiğit abinin konuşmasıyla Kağan'la konuşmayı bırakarak, gözlerimi onun gözlerine kenetledim.

"Cidden çok güzel yemek yapıyorsun."

"Te-teşekkür ederim."

Gerçekten ağzımı sikicem bir gün o olacak kekelemekten sıkıldım o değilde herif beni kesin özürlü olarak görüyordu.

"Yanımıza otursana."

"Şu an çalışıyorum"

"Bir şey olmaz otur."

Kolumdan tutup çekmesiyle, kucağına düştüm. Heeeeh bu da oldu tam oldu valla. hızla kucağından kalkarak geriledim.

"Özür dilerim."

"Özür dileme benim hatamdı çekmeseydim düşmezdin, neyse otur şuraya"

Kafamı olumlu anlamda sallayıp yanında duran sandalyeye oturdum.

"Eray"

"Efendim"

"Okula kayıt yaptırdın mı?"

"Daha değil müsait olduğumda yaptıracağım."

"Kayıtlar dolacak lan yarın geleyim de beraber gidelim."

"Ben hallederim"

"Olmaz"

Ben bu Kağan'la ne yapacağım ya bebe mal mı ne? Kağan ve Yiğit abi yemeklerini bitirdikten sonra, Kağan zorla evimin adresini almıştı daha sonrada eve gitmişlerdi. Bende bütün işlerimi bitirmiş çıkmak için hazırlanıyordum üzerimi çıkarıp kendimi dışarı attım. Yolda giderken caner abilerin önümü kesmesiyle durdum iyice alıştı bunlarda ha.

"Eray, naber?"

"İyi abi senden?"

"İyi hadi gezelim biraz"

Yapacak bir şeyim yoktu gene sik gibi bunlarla takılacaktım. Caner abi yanıma gelip kolunu omuzuma attı. Giderken birinin bize seslenmesiyle durup, seslenen kişiye baktım.

"Yiğit a-abi?"