{ beating heart } Proch

449 43 18
                                    


{ 344 słów }

Mija kolejna rocznica, kolejna rocznica od dnia kiedy cię straciłem, Peterze.

Wiesz, mój psycholog zalecił mi taką formę rozmowy z tobą...podobno nawet pisanie może być formą terapii.

Nie mogę się uwolnić od przeszłości. Może byłbym w stanie? Tylko rzecz w tym, że ja wcale nie chcę. Tylko w przeszłości mogę wrócić do czasów, kiedy byłem naprawdę szczęśliwy, nawet jeśli to tylko wspomnienia, tylko one wywołują mój prawdziwy uśmiech.

Pero, zawsze się śmiałeś, że jestem duszą towarzyską świata skoków, że rozmawiam i koleguję się dosłownie z każdym.
Wiesz, kiedy cię straciłem...kiedy w końcu wróciłem, nikt nie wiedział co ma mi powiedzieć, jak ze mną rozmawiać.
Wciąż, nie wiedzą. Nie widzą udawanych uśmiechów, wypływających łez.

Twoje serce przestało bić, a w raz z nim zatrzymał się cały mój świat. A wiesz, jaki jest problem? Że reszta świata, przeszła krótką żałobę i wróciła do porządku dziennego. Że nikt już nie pamięta, że być może wciąż cierpię, że wciąż tęsknię i kocham.

Czy to samolubne z mojej strony? Że piszę do Ciebie list, żaląc się na cały świat, chociaż to Ty musiałeś odejść?

Wiesz, kiedy myślę o całej naszej historii, chociaż to tak cholernie boli, nigdy w życiu nie zmieniłbym w niej niczego.

Zakochałem się w człowieku o wielkim sercu i pięknej duszy...nie mogę tego żałować.

Wiem, jak wielki wpływ miałeś i wciąż masz, na mój charakter.

Nauczyłeś mnie miłości, tej bezgranicznej i bezwarunkowej.

Nauczyłeś mnie, że warto marzyć.

Nauczyłeś mnie, że życie jest warte ryzyka.

I nigdy tego nie zapomnę, Pero.

Mówią, że już cię nie ma wśród nas.

Nie wierzę w to.

Widzę cię każdego dnia.

W promieniach słońca.
Kiedy pada deszcz, a w radiu leci nasza ulubiona piosenka.
Kiedy ktoś szczerze się do mnie uśmiecha.
Kiedy oglądam powtórki naszych najlepszych skoków.

Peterze, jesteś w moim sercu. Pomagasz mi każdego dnia, dziękuję.

Mogę jedynie Cię zapewnić, że moje serce wciąż bije tylko dla Ciebie. Na zawsze.

~~~~~~~

Tak sobie myślę, że to widać ale to jest moja ulubiona tematyka w kwestii pisania shotów ( czytania to już niekoniecznie 😂 ).
Opinie zawsze mile widziane!
Do następnego,
Nikola

ProchloveOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz