SEN HEP BENİMDİN

0.5

Herkese yeni bölüm ile selamlaarrr. Arkadaşlar bazen bölüm erken bazen geç gelecektir. Her bölümü kafamda tasarlayıp yazıyorum ve bazen bu biraz sıkıntı oluyor.

Herneyse.

Denis ile Ayla olur mu sizce ?
Sorusu bana kalsın ;)

Son olarak şunu söyleyip gideceğim ; yavaş yavaş ilerleyecek o yüzden sabır. Sadece sabır ile okuyun.

İyi okumalar canlarım 💜

Multi : Ayla (Düşünceleriniz ?)

Tamam. Kendisi tehlikeliydi. Ama bana uzanır mıydı o yönü ? Bilmiyordum.

Bilmiyordum. Tek bildiğim. Ondan vazgeçmeyeceğim.

Hâla şoktaydım.

Beni ne ara fark etmişti ? Belkide başından beri...

Yutkundum. Duygularım karmakarışıktı şuan. Benden uzak dur demişti.

Durmayacaktım. Ama bir yandan da durmalıydım. Çünkü o kötüydü, çünkü o tehlikeliydi, çünkü o yakışıklıydı, çünkü o karizmati- kafamı iki yana salladım. Ne diyordum ben ?

Beynim sulanmıştı.

***

"Bak şimdi. Sen şu iti hallediceksin. Ben de şu mor kafayı" diyen Tuna'ya baktık hepimiz.

Yine kavga.

Yine kavga ?

Emir göz devirdi. "Lan şu hâlimize bak ya. Topitoplarla uğraşıyoruz amk. Ne güzel uyuyordum."

Göz devirdim, "hep uyuyorsun sen zaten" diye mırıldandım.

Emir'in gözleri bana döndü. Göz devirdim.

"Sus lan sen."

"Niye lan ? Niye biz dövüyoruz yani ?" diye isyan etti Emir tekrar.

Tuna sabır dercesine bir bakış attı ve derin bir nefes verdi.

"Oğlum ben diyorum çok uyuyorsun beynin sulanıyor işte. Amk hâla anlamadın mı ? Bu topitoplar bizimkileri kesiyor lan. Dedikodu çıkarmışlar aralarında"

Ne ?

Ece ile birbirimize baktık.

"Ne diyorsun oğlum sen ?" dedi Emir sinirli sesi ile.

"Nasıl yani ?" diyerek baktım Tuna'ya.

Tuna gözlerini kapatıp açtı.

"Söylesene lan !"

Emir'e baktım. Sinirlenmişti.

"Lan işte neymiş bizimkiler ile kesişiyorlarmış. Yok bizimkiler onlara yazmış falan." dedi Tuna en sonunda.

Zorlukla yutkundum. Duyduklarım doğru muydu... cidden.

Emir hızla ayaklanınca sandalye yere düşmüştü. Yumruklarını sıkarak onların oturduğu masaya doğru ilerlemeye başlayınca peşinden ayaklandık hepimiz.

"Emir !" diye kükredi Tuna.

Emir ikisinden birini yere sermiş ve bir yumruk geçirmişti. Emir sinir ile yumruk atmaya devam ederken diğeri sadece şaşkınlıkla onu izliyordu. En sonunda Tuna, Emir'in kolundan tutup geriye çekmeye çalıştı. Emir "siktir lan !" diye bağırdı ve kolunu ondan çekti. Emir durmaksızın çocuğa vururken artık korkmaya başlamıştım. Durmuyordu. Durmak bilmiyordu....