SEN HEP BENİMDİN

0.7

Gün ola yağmur olur aratır beni..

Bir bulut dudağını kanatır gelip...

Gözlerime bakarak bittiğini söylersin, kırılır ağaçlar, dökülür deniz.

Düşündükçe düşün, hafızamı zorlayan olmayan gülüşün....

Bu şarkı güzeldi. İçimde adlandıramadığım bir his bırakıyordu ve bu his güzeldi. Şarkı gibi.

Hafızamı zorlayan olmayan gülüşün.

Bu cümlenin içinde birçok anlam vardı. Terk edilmiş bir adam yada kadın. Acı çeken ve geride kalan biri. Hayatına bakan, hayatına devam eden biri. Kalp acısıyla yaşamaya çalışan biri. Biri özlüyor. Biri devam ediyor.

Derin bir nefes verdim. Ben bu yerlere gelebilecek miydim peki ? Denis benden hoşlanacak mıydı ? Trip atacak mıydı ? Kavga edecek miydik ? Bunların olma ihtimali var mıydı ? Varmıydı ki ?

"Ayla ?"

Abim. Derin bir nefes verip yüzüne baktım. Cidden gelmişti. Hangi yüzle peki ?

"Seni çok özledim abicim" dedi o korkak sesi ile. Gözlerinde ne vardı ? Pişmanlık ? Özlem ?

"Keşke gelmeseydin. ABİ." Dedim abi kelimesini bastırarak.

Abim kafasını eğdi ve bir süre öyle durdu. Bıkkınıkla nefes verdi. Kafamı iki yana salladım. Yanından geçip gittim.

"Ben de seni özledim abi. Ben de seni..."

***

Tip tip Emir'e bakıyordum kolunun altından. Beni kolunun altına almış boğmak istercesine sıkıyordu.

"Ne bakıyosun lan boya küpü ?"

Kıkırdadım. Sınıfımızdan bir kız vardı ki o kadar çok makyaj yapıyordu ki... Her tenefüs gidip tazeliyordu. Yaptığı makyaj gelin makyajı gibi birşeydi. Kızın yüzü parlıyordu resmen. Bizim sınıf ta bu yüzden dalga geçip duruyordu. Evet. Yanlış birşeydi. Ama kendimi gülmekten alı koyamıyordum.

"Sana mı bakıyorum gerizekalı ?" diye cevapladı kız Emir'i.

"Bana bakıyorsun tabi lan. Benim sana bakcak hâlim yok ya ?" dedi Emir.

Sonra yanağıma sert bir öpücük bıraktı. "Dimi lan ?"

"Hıı" diye mırıldandım.

Kız birşey demeyip önüne dönmüştü. Derin bir nefes verdim. "Ay Emir bıraksana artık ya. Boğuluyorum" diye isyan etti.

"Hem senin uykun falan yok mu ? Uyusana" dedim ardından.

Kolunu çekti ve başını sıraya koydu. "Oh be" diye mırıldandım.

Aklıma Denis geldi... Beni kolunun altına almıştı. 'Ağlama' demişti... İster istemez dudaklarımda bir tebessüm oluştu. Ama sonra. Sinirle soludum. Küçük kız diyip kestirip atmıştı. Kafamı iki yana salladım. Küçücük birşeye umutlanmıştım.

Bu çok saçmaydı ama kendime engel olamıyordum. Aşk mu muydu ?

Ben ona aşık mıydım cidden ?

"Uyucam zaten şimdi. Tam uyumalık ders, Edebiyat"

Kafamı Emir'e çevirdim. Asıl uyunmayacak dersti.