SEN HEP BENİMDİN

0.18

Yeni bölümmm :)

Medya : Ayla

Sedat beni bırakmayacaktı. Bırakmamıştı. Artık bırakmazdı, izin vermezdi. Ben buna çoktan emin olmuştum. Bir rahatlama gelmişti sanki... güzel hissediyordum. Mutlu. Sedat hâla sinirliydi. Gözlerimi yerden çekip çekingence ona çevirdim. Elini yumruk yapmış ona bakıyordu. Dalıp gitmişti... Zorlukla yutkundum, ne düşünüyordu ? Yerimden kalkıp yanına gidip oturdum. Yüzüne baktım, beni fark etmedi. Dalıp gitmişti dediğim gibi... Derin bir nefes verdim.

"Sedat ?" Çekingen bir ses...

Rüyadan uyanmışcasına gözlerini kırpıştırdı. Daha sonra bana döndü.

"İyi misin ?" diye mırıldandım. Sorumu cevaplamadı. Gözlerini kaçırdı. Derin bir nefes verdi, bıkkınlıkla.

"Ayla" diye başladı. Devamı vardı, biliyordum...
"Ben seni bırakmam. Ama sen ? Sen de bırakmazsın değil mi ?"

Yutkunmaya çalıştım,başaramadım. İstesemde yapamazdım, bırakamazdım.... Aklım, kalbim izin verse vijdanım izin vermezdi. Gülümseyerek elini tuttum, gözleri ellerimize kaydı.
"Merak etme bırakmam. Sana sözüm olsun Sedat" güven verici bir ses... istediğim de bu zaten. Elimi dudaklarına götürdü ve küçük bir öpücük kondurdu.

Tekrar gülümsedim, gülümsedi...

"Şimdi keyfim yerine geldi bak. Hadi kalk okula gidelim bizimkileri özledim" diyince aklıma geldiler.

Ardından bir özlem hissi. Hızla kafamı salladım. "Ben de çok özledim" dedim kendi kendime gülümseyerek.

***

"Ooo Ayla hanım gelmiş" Tuna'nın sesi. Kıkırdayarak yanına gidip sarıldım. Gülerek kollarını bana sardı. Gözlerim Emir'e ve Ece'ye kaydı. İkiside kafalarını sıraya koymuş uyuyorlardı. Emir kolunu Ece'nin kafasının tam altına koymuştu. Ece ise kafasını ona çevirmiş uyuyordu. Göz devirdim, anca uyuyorlardı...
Tuna ile sıraya oturup Sedat'a baktık. Sınıfa girmiş bizim yanımıza gelmişti. "Kavuştun mu lan Ayla'na ?" diye sordu alayla Sedat. Gülerek Tuna'ya baktım. Beni kolunun altına çekti. "Kavuştum tabi lan" dedi gülerek. Sedat kafasını Emir ve Ece'ye çevirdi.

"Ece'de mi buna uydu ?" dedi alayla uyuyan ikiliye gülerek bakarken.

"Öyle gözüküyor" dedim gülerek. O arada Tuna ile göz göze geldik. "İyi görünüyorsun ?" dedi soru sorar gibi... Usulca kafa salladım, iyiydim.

İyiydim.

Tuna, Emir, Sedat. Hiçbirinin haberi yoktu son olanlardan. Anlatmayı düşünmüyordum... Olup bitmişti, boşa anlatıp morallerini bozmak istemiyordum. Dalıp gitmişken zilin çaldığını duydum. Kendime getirdi beni zil. Zilin sesini duyan Sedat yerinde sıçradı. O yerinde sıçrayınca Ece'de gözlerini araladı.

"Noluyor" diye mırıldandı, kendi kendine..
Emir sinirle soludu. "Amına koduklarım bilerek yapıyorlar. Ben uyuyunca mı çalar hep bu sikik zil ?!"
Anlaşılan birileri sinirliydi uyandırıldığı için...
Güldüm. Emir'in gözleri bana kaydı. Kaşlarını çattı, "Nerdesin lan sen ?"
Gülümsedim, "buradayım işte" diye mırıldandım. Emir elini alnına koydu ve ovuşturdu. "Başım çatlıyor ya" dedi isyan edici bir ses ile...

"O kadar uyursan çatlar tabi" diye araya girince. "Çok biliyorsun" diye cevapladı hemen.

Hazır cevap.