Zakochana *S.P & J.D*

3.

Sylwia pov;

Usłyszałam klaskanie w dłonie. Odwróciłam się z Sylą i spojrzałam na niego. Dalej klaskał, aby inni się uspokoili. Gdy już to zrobili zaczął mówić:

- Za półgodziny będziemy na miejscu. Chcecie postój czy poczekacie do obozu? - spytał, ale dostał przeciwne odpowiedzi - no to pamiętajcie, za półgodziny.

Odwróciłam głowę w stronę okna. Piękne krajobrazy mnie urzekły swoim wygladem. Syla widząc że coś obserwuje również się spojrzała.

- Uwielbiam tędy przyjeżdżać. - wyznawała i dalej ze mną wpatrywała się w krajobraz - tu jest magicznie. A na obozie będzie jeszcze magiczniej - dodała.

- Nie wątpię. - puściłam do niej oczko.

20 minut później;

- Uwaga! - donośny głos Rema uciszył wszystkich - będziemy już za kilka chwil na miejscu, zbierajcie się! - kiwnęliśmy zgodnie głową.

Zaczęłam zbierać moje rzeczy do plecaka. Wpakowałam power banka, słuchawki i kabel USB. Sprawdziłam czy aby na pewno wszystko spakowałam.

- Wszystko masz? - spytała mnie Olga, gdy rozglądałam się na cały autobus.

- Tak. - odpowiedziałam - a Ty?

Ona kiwnęła głową, odwróciłam się do strony kierowcy i czekałam aż autobus się zatrzyma na miejscu docelowym.

Autobus się zatrzymał. A w środku był straszny szum. Nie słyszałam za dużo, ale gdy zobaczyłam otwarte drzwi od razu z Sylą wyszłam na powietrze.

- Dobrze, kochani! Wszyscy się tu blisko ustawcie i słuchajcie! - poinformował Nas Remo - za chwilę dowiecie się z nim będziecie mieć pokój. Tylko musi być cicho.

Zmierzył każdego z Nas miłym i rozbawiącym głosem. Na obozie nie mogło zabraknąć "plastików" ale my nic na to nie poradzimy.

- Uwaga, czytam pokoje! - cisza nastała natychmiast - Sylwia Przybysz, Olga Przybysz, Martyna Jakubowicz i Amelia Wojcieszak. Zapraszam po klucz. - podeszłam do Rema i odebrałam od niego klucz możecie iść do pokoi - szepnął.

Kiwnęłam głową i razem z Olą i Martyną ruszyłyśmy do pokoju. Otworzyłam drzwi i oniemiałam.

Cały domek obozowiczów był w kolorach czarnej kawy, cappuccina i białej czekolady. Wszystkie meble były z ciemnego drewna, natomiast podłoga i ściany były jasne.

Wnętrze zachwycało. Będzie mi się tu podobać.

- Sylwia, chodź szybko. - nawet nie zauważyłam, że dziewczyny wchodziły już po schodach na górę.

- Już idę! - krzyknęłam do nich i podbiegłam.

Razem ruszyłyśmy na górę. Pod Naszym pokojem stała dziewczyna z walizką. To pewnie Amelia.

- Cześć! - wystawiłam rękę w jej stronę, gdy byłyśmy pod pokojem.

- Uh, hej. - uśmiechnęła się nieśmiało i uścisnęła mi rękę.

Po chwili dziewczyny również się przywitały. Otworzyłam drzwi i z walizką w ręku weszłam jako pierwsza do pokoju.

Oniemiałam, gdy tylko znalazłam się jako pierwsza w pokoju. Podłogi były czarnej kawy, sufit w kolorze białej czekolady a ściany w kolorach cappucina.

Pokój dopełniały ciemne meble. Wszystko wyglądało tak ślicznie. Otworzyłam szerzej oczy widząc łazienkę.

Wyglądała inaczej niż pokoje. Były kafelki. Sufit był z ciemny, a podłoga w kolorze cappucina, natomiast ściany w mlecznej czekoladzie.

- Tu jest cudownie... - szepnęłam, a dziewczyny przyznały mi rację.

- Zgadzam się. - uśmiechnęła się bardziej odważniej Amelia.

Ładna była. Ciemne włosy idealnej zgrywały się z jej lekko ciemniejszą karnacją, a czarne oczy przyciągały.

Nie miałam jej czego zazdrościć. Nie uważałam siebie za brzydką czy coś. Nie miałam kompleksów, ale to nie oznaczało że jestem taka cudowna.

Po prostu akceptowałam siebie.