VII| Boyunu uzatmak için.

2.5K 254 43
                                    


A nnem ile market alışverişini bitirmiş eve gidiyorduk. Hava çok sıcak olduğu için annem yüzüme bir şey olmasın diye zorla şapka giydirmişti. Eve varmak üzereyken annemin kolunu bıraktım ve annemin önüne geçtim.

" Anne, dışarıda Jungkook ve Taehyung ile oyun oynasam olur muu?"

Annem gülümsedi ve elindeki poşetleri yere koyup yanaklarımı sıktı. " Elbette olur minik poğaçam. Eğlenmene bak. Fazla gecikme tamam mı?"

Annemin ellerini hafifçe ittim ve geriye doğru adımladım . " Tamam annecimm."

İstikametimi Taehyung'un evi yaptım. Oyun oynamak için ilk önce onu çağıracaktım. Böylelikle o buluşmak için hazırlanırken Jungkook'u almaya gidecektim. Yani buluşma yerine gelmeden ikisi de birbirinden haberdar olmayacaktı.

Evine gelince zili çaldım ve kapının açılmasını bekledim. Bayan Kim kapıyı açınca gülümsedim ve ondan Taehyung'u çağırmasını istedim. Bayan Kim çok tatlı bir kadındı, Taehyung gelene kadar bana yeni yaptığı kurabiyelerden bile vermişti.

Taehyung'un gelmesiyle bana el salladı ve mutfağa doğru gitti. " Selam Jiminie~"

"Selam Taehyungie~"

"Bir şey mi oldu?"

Kafamı sağa sola çevirdim . " Beraber dışarıda oyun oynayalım mı diyecektim."

Gülümsedi ve kafasıyla onayladı." Olur Jiminie. Hazırlanıp geliyorum." Kapıyı kapatmadan içeri gitti. O gider gitmez Jungkook'un evine koşmuştum. Malum, Taehyung'un hazırlanması uzun sürmezdi.

Kapıyı çaldım ve kapı neredeyse çaldığım an açılmıştı. Açan kişinin Jungkook olmasıyla gülümsedim. " Selam Jimin."

" Selam Jungkook. Beraber dışarıda oyun oynayalım mı?"

Bir süre düşündü ve onaylayıp kapıyı arkasından kapattı. Benimle birlikte bizim evin bahçesine doğru yürürken Taehyung'u bizim bahçede görmesiyle yürümeyi kesmişti. " Ne oldu Jungkook?"

" Ne mi oldu Jimin ? Onunla aynı ortamda bulunmak istemediğimi biliyorsun. Yalancılara inananlarla işim olmaz benim."

"Ama Jung-"

" Yalancılara inanan mı? Hadi ama Jungkook. Onların yalan olmadığını sen de biliyorsun."

" Onların hepsi birer yalan Taehyung. Hepsi. Seninle ilgili olanlar da..."

Taehyung bakışlarını Jungkook'tan ayırmadan ona doğru yürüdü ve tam önünde durdu. " Benimle ilgili olanlar da doğru Jungkook. Hepsi."

Jungkook şaşkınca Taehyung'a bakarken birkaç adım geriledi. " B-bu gerçek olamaz . Bana ş-şaka yapıyorsun-"

"Hayır Jungkook. Hepsi gerçek. "

Garip atmosfere daha fazla dayanacak halim kalmamıştı. Bu yüzden ortalarına geçtim ve bağırdım. " Hadi, seksek oynayalım!"

*

"Yah Jungkook-ah kaç kere dedim sana çizgiye basma diye!"

Jungkook ofladı ve seksek çizgisinden çıkıp çimenlerin üstüne oturdu. " Jimin-ah kareleri kendi ayağına göre çizmişsin ayağım büyük geliyor. Bu yüzden sürekli çizgilere basıyorum."

"Jungkook'a katılacağım aklımın ucundan bile geçmezdi ama kareler gerçekten çok küçük Jiminshi."

Yüzümü somurttum ve kendimi yere attım. " Kareleri küçük çizdiğim için özür dilerim.."

Taehyung yanıma geldi ve elini uzatıp kalkmamı sağladı. " Üzülme Jimin , bir dahakine daha büyük çizersin. Şimdi benim gitmem lazım annem merak eder."

" Ama Taehyung daha yeni başladık sayılır." Elini daha sıkı tuttum ve kendime çektim. Daha Jungkook'la barışmamışlardı gitmesine bu kadar kolay izin veremezdim. "Sadece birazcık daha Taehyung-ah lütfeeen."

Taehyung derin bir nefes aldı ve tam konuşacakken Jungkook ayağa kalkıp birleşik olan ellerimizi ayırdı ve elimi tutup kendine çekti. " Boşver Jimin biz beraber sizin evde oynamaya devam edelim. "

" A-ama Jungkook-" elimi çekip bizim eve doğru sürüklemeye başladı . O sırada yalnızca Taehyung'un üzgün ifadesine bakabiliyor, Jungkook'un büyük adımlarına ayak uydurmaya çalışıyordum.

Eve girince başıyla anneme selam verdi ve odama çıkarmak için beni sürüklemeye devam etti. Derdi neydi anlamamıştım. Sadece bileğim çok acıyordu.

Odama varınca beni içeri itekledi ve kapıyı kapattı. " Jimin. Bir daha Taehyung ile konuşmanı istemiyorum."

Bileğimi tuttum ve ona doğru yürüdüm. " Neden? Taehyung çok iyi bir çocu-"

" Değil! Görmüyor musun Jimin? Yalancının teki o." Bana doğru ilerledi ve konuşmaya devam etti. " Mektupların yalan olmadığını söyledi Jimin! O mektupların hepsi yalan. Aklısıra bizi kandırmaya çalışıyor daha doğrusu seni."

Duyduklarımla yüzüm daha çok düşmüştü. Taehyung cidden yalan söylüyor olabilir miydi? Ayrıca şu mektupların genel içeriklerini gerçekten merak etmeye başlamıştım.

Gözlerim yerdeki ince kilimi izlerken Jungkook geldi ve kollarımdan tutup kendine çekti. Yüzümü boynuna gömdüm ve kokusunu içime çektim. " Seni kandırmasına izin vermeyeceğim. Seni ondan koruyacağım Jimin. Sana hiçbir şey yapamayacak." Kollarını daha çok sıktı ve yüzünü boynuma gömdü.

" Beni ondan korumanı gerektirecek bir şey yok Jungkook. Hem , olsa bile kendimi koruyabilirim. Her gün o kadar sütü ne için içiyorum zannediyorsun."

Jungkook kollarını benden ayırdı ve kıkırdamaya başladı. " Boyunu uzatmak içiiiin."





Umarım kimse beni unutmamıştır. Teşekkürler . Dkmdmdlxlcş

HİSTOİRE | JikookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin